Commerciële Poëzie Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Poëzie is een marginale kunstvorm, maar tegelijk de meest relevante. Zo denk ik over poëzie. Dat is mijn credo. Zij is marginaal in economische zin. Uitgeverijen publiceren wel poëzie in Nederland, maar het gros in zulke kleine oplagen, dat het meer een hobby is. Een oplage van 500 exemplaren is al veel. Het aantal boekhandels in Nederland dat een volle boekenkast met poëzie heeft staan is waarschijnlijk niet groter dan een stuk of tien. Ik ken zelf vrijwel niemand die poëzie leest en de gedichten die ik schrijf heb ik jarenlang voor mijzelf geschreven.

Tegelijk ben ik van mening dat poëzie bijzonder relevant is. Het is de kunstvorm die als geen ander nadenkt over de betekenis van woorden. Het is de kunstvorm die zich kan verliezen in de betekenissen van één enkel woord zonder de druk te voelen, zoals in romans, om snel weer verder te moeten. Nog 250 pagina’s te gaan en er is geen tijd te verliezen met frivool gemijmer over de betekenis van de woordenstroom. Verhalen zijn flow, poëzie is taal die tot stilstand komt en in allerlei betekenissen uit elkaar valt. Dat is het tenminste voor mij en dat verklaart ook waarom ik een voorkeur geef aan poëzie die nauwelijks te bevatten is. Verhalende poëzie is voor mij te prozaïsch. Hoe hermetischer het gedicht, hoe rijker de lezing.

Deze ultra-korte bundel bevat veertien gedichten die ik twintig jaar geleden geschreven heb. Het zijn gedichten die vanuit de marginaliteit van de poëzie de strijd aanbinden met de taal van de commercie en in die strijd proberen zij om aan de commerciële taal, via een poëtische houdgreep, nieuwe onverwachte betekenissen te ontfutselen. Het eerste gedicht, het lyrisch faillissement, is wat dat betreft exemplarisch.

Ik heb lang nagedacht over hoe ik deze commerciële poëzie aan de man zal brengen. Is het niet de ultieme nederlaag om deze gedichten te verkopen? Zou ik ze niet gratis moeten weggeven? En is copyright niet het ultieme machtsmiddel om de kapitalistische status quo te beschermen? Mijn antwoord daarop is de symbolische prijs van 99 cent. Dat is goedkoper dan een ijsje in de ijssalon. Je kunt tegenwoordig bijna niets meer kopen voor 99 cent, maar wel nog deze 14 gedichten. Dat is 7 cent per gedicht. Bijna gratis, maar niet voor niets.

Wat copyright betreft heb ik gekozen voor een Creative Commons licentie “Naamsvermelding-GelijkDelen 4.0 Internationaal (CC BY-SA 4.0)”. U weet wel! U bent vrij om het werk te delen, te kopiëren, te verspreiden en door te geven via elk medium of bestandsformaat, het werk te bewerken, te remixen, te veranderen en afgeleide werken te maken voor alle doeleinden, inclusief commerciële doeleinden. Dit alles onder de voorwaarde dat u de maker van dit werk vermeldt, een link naar de licentie plaatst en aangeeft of het werk veranderd is. U mag dat op redelijke wijze doen, maar niet zodanig dat de indruk gewekt wordt dat de licentiegever instemt met uw werk of uw gebruik van het werk. Als u het werk heeft geremixt, veranderd, of op het werk hebt voortgebouwd, moet u het veranderde materiaal verspreiden onder dezelfde licentie als het originele werk.