Criminele inlichtingen eenheid 'de spin in het web'

Een boek met een intrigerend onderwerp, maar helaas vind ik het slecht geschreven (in de zin van slecht taalgebruik). Ik ben dan iemand die zich daar zó aan stoort, dat het mijn leesgenot flink belemmert, zelfs zo erg dat ik sterk de neiging krijg, hoe interessant ik het onderwerp ook vind, het boek maar te laten voor wat het is. Maar misschien hebben anderen daar geen of minder last van, en laat u dan vooral niet weerhouden het verhaal over de CIE te lezen, want dat is echt wel de moeite waard (het had misschien veel compacter gekund, maar goed... ).

Ik dacht altijd dat bij een uitgever een redacteur zich bemoeit met de tekst, event. fouten er uit haalt, maar of dat hier gebeurt is, vraag ik me af.

Naast de m.i. talloze fouten in het gebruik van komma's hier enkele voorbeelden van (delen van) zinnen waaraan ik mij stoor:
p. 7: Zijn advocaat zou gegarandeerd oorlog hebben gemaakt.
[oorlog maken?? Ruzie maken of oorlog voeren, toch?]
p. 7: En uiteindelijk was dat de reden dat hij nu op weg was enkele reis Egypte
[Op weg was enkele reis Egypte?? Op weg was naar Egypte of op weg was: enkele reis Egypte (dubbele punt). Toch?].
p. 8: Hoewel ik er alles aan had gedaan om mijn OvJ ervan te overtuigen dat we Dani nooit zo mochten laten gaan.
Zelfde probleem op p. 9: Laat staan wat de uniformdienst en de verkeersdienst en alle andere diensten binnen de politie gezamenlijk deden. [Ik ervaar dit als halve zinnen, er moet iets voor of iets achter, want waar in de zin van p. 8 een punt staat en de zin ten einde is, heb ik behoefte aan een komma en de rest van de zin. In de zin van p. 9 verwacht ik iets voor de zin, voor 'Laat staan' maar dan in dezelfde zin. Dit 'verschijnsel' van halve zinnen tref je op elke bladzij meerdere keren aan.]

Er staan ook typefouten in het boek: p. 11 bv. (...) en vooral de kanaliseren. [de??] en: (...) en als snel werd het informatiebureau omgedoopt in District CIE. [als??]

p. 11: (...) en ook de uitvoerende werkzaamheden werden op gelijke leest geschoeid.
[op gelijke leest?? Gebruikelijk is toch 'op dezelfde leest'.]

Er is bijna geen bladzijde waar ik zonder haperingen kan doorlezen.

Nog eentje dan om het af te sluiten:
p. 28: Maar ook welke taken zij verlenen en niet te vergeten hoe er met informanten moet worden omgegaan of hoe (...) ?
[Taken verlenen?? Diensten worden verleend en taken worden uitgevoerd of verricht, toch?]

Maar nogmaals, voor wie hierboven niks vreemds ontdekt of zich er niet aan stoort: gewoon lekker lezen dit boek!

Interessant onderwerp. Jammer van het slechte taalgebruik. Veel stijlfouten, geen prettige zinsopbouw waardoor ik er geen touw aan vast kon knopen.
Ben gestopt met lezen.

Geert Mak – Criminele Inlichtingen Eenheid

In dit boek verteld de schrijver over het reilen en zeilen van de C.I.E. Het verleden van de CIE rechercheur komt weer naar boven als hij zijn informant Dani op het vliegtuig moet zetten. Dani is illegaal in Nederland, maar heeft hem altijd zoveel informatie gegeven. Je krijgt een kijkje in de wereld van de CEI. Wat zei allemaal doen om aan informatie te komen. De CIE houdt zicht op criminele groeperingen. En zij delen die informatie weer met de politie. De CIE is geen geheime dienst. Toch zul je ze niet snel op de voorgrond zien treden. Je komt echt van alles te weten, ook hoe ze bijvoorbeeld aan nieuwe informanten komen. Ze doen dat vaak undercover en proberen in zo’n persoon zijn kring te komen. Ze moeten vaak creatief te werk gaan. Dit boek gaat vooral over de afdeling in Amsterdam. Daar hebben ze echt met heel veel criminaliteit te maken. Ze krijgen te maken met de Maffia, Vetes, problemen op de wallen, Joegoslaven, liquidaties, illegale gokhuizen, de drugswereld, witwassen van geld, motorclubs enz. Het contact met de Hell’s Angels hebben ze ook langzaam opgebouwd .Ze werken het meeste samen met informanten en proberen altijd nieuwe informanten te werven. Je krijgt veel persoonlijke verhalen te lezen. Het is echt een verhaal wat de geschiedenis over de CIE verteld, maar ook hoe het er daar echt aan toe gaat. Echt een heel interessant boek om te lezen. Ik geef het boek 3 sterren***.

Op elke pagina staan minstens tien taalfouten. De schrijver lijkt wel analfabeet. Echt bizar slecht geschreven. De inhoud is wel boeiend maar door het taalgebruik moeilijk te volgen helaas.