Chocolat 4 - De aardbeiendief

Wat een heerlijk boek is dit!

Joanne Harris neemt je weer mee naar de wereld van Chocolat. Ik waande me tijdens het lezen helemaal in het kleine Franse dorpje Lansquenet. Vianne runt met haar dochter Rosette haar chocolaterie. Maar dan komt er een nieuwkomer in het dorp wonen die ieders vertrouwen wint, behalve dat van Vianne... Ditmaal is zij dus de buitenstaander, en staat ze aan de andere kant. Als Narcisse, de oude bloemist van het dorp, overlijdt, laat hij tot ieders verrassing een stukje land na aan Rosette. Maar Narcisse heeft ook zijn levensverhaal achtergelaten, en wel bij père Reynaud. Het verhaal van Narcisse vormt een verhaal binnen het verhaal, dit werkt heel goed.

Het boek zit erg mooi in elkaar , met precies de juiste dosis symboliek. Heel erg mooi geschreven.

Wat een heerlijke, boeiende en wonderlijke roman heeft Joanne Harris met de Aardbeiendief weten toe te voegen aan de reeks van Chocolat, Rode schoenen en Wilde perziken. Met de voor haar zo bekende schrijfstijl; korte hoofdstukken met eenvoudige maar toch hier en daar magische zinnen en uitspraken, waan je je wederom in het Fransje plaatsje Lansquenet en ruik je de geuren en proef je de smaken. Verrassend is dat nu Vianne de tegenstander is en ook haar strijd om het loslaten van haar kinderen is erg emotioneel, herkenbaar en begripvol beschreven. Vrijwel alle personages uit de vorige boeken passeren in grote of in kleine mate de revue maar toch had een kleine extra verwijzing hier en daar wat welkom geweest. Er zit tussen het verschijnen van de verschillende delen namelijk enige tijd. Maar alle personages zijn weer met liefde en aandacht omringd en hebben allemaal zo hun eigen bijzonderheden, zo ook de nieuwe bewoners.
De rode draad door al haar verhalen is dat het één niet zonder het ander kan, dat we zelf niet zonder de ander kunnen. Dat we allemaal anders zijn maar in wezen toch ook zo gelijk. Want een ieder is bang voor veranderingen, loslaten en de liefde maar we kunnen geen veranderingen aan of angsten overwinnen zónder de liefde. Dat is wat er in al haar boeken zo mooi naar voren komt.

Joanne Harris heeft wederom een verhaal geschreven waar je lessen uit kunt halen, wat je koestert maar wat bovenal heel fijn leest.

Korte inhoud
Elk van ons heeft haar eigen dialect, en toch spreken we dezelfde taal, als de klokken van de kerk op het plein en de muezzin van de moskee, elk de gelovigen oproepend tot gebed.
Vianne Rocher woont met haar dochter Rosette in Lansquenet, ze runt er een chocolaterie op het dorpsplein. Haar dochter Rosette heeft het niet zo makkelijk, ze is anders dan haar leeftijdsgenootjes. Zo heeft ze haar eigen manier van communiceren en leeft ze in haar eigen wereldje. Rosette heeft een goed band met Narcisse, de oude bloemist van het dorp. Maar dan overlijdt Narcisse en erft Rosette een stukje bos van hem. De familie van Narcisse is hier niet tevreden over en probeert dit aan te vechten. Vianne vindt hiervoor in bondgenoot bij le curé Reynaud.
Conclusie
Joanna Harris kennen we allemaal van haar bestseller Chocolat die ook werd verfilmd met Johnny Depp en Juliette Binoche in de hoofdrol. Joanne is Brits maar heeft een Franse achtergrond via haar moeders zijde en haar overgrootmoeder was gekend als heks en genezeres. Deze elementen zijn ook terug te vinden in veel van haar boeken: ze spelen zich meestal af in Frankrijk en magie staat vaak centraal. De aardbeiendief is het vierde en laatste deel met Vianne Rocher uit Chocolat, als hoofdpersonage. Ik heb bijna alle boeken van Joanne Harris verslonden, en de Chocolat-serie was hierbij één van mijn favorieten. Ik was dan ook zeer benieuwd naar De aardbeiendief.

Het boek is geschreven in Joanne Harris gekende stijl: korte eenvoudige hoofdstukken en personages die karaktervol en met liefde omschreven worden. Elk hoofdstuk is vanuit een ander perspectief geschreven, nu eens is père Reynaud aan het woord en dan weer Anouk of Vianne. Alle karikaturale personages, waarvan we hielden in de voorgaande Chocolat –serie boeken zijn terug. Hoewel je de voorgaande boeken makkelijk als standalone kon lezen had ik het hier iets moeilijker om alles te volgen. Af en toe moest ik toch even nadenken hoe het weer zat, of wie x of y weer was. Er is ook een ruime tijd tussen het verschijnen van de verschillende delen, waardoor je je niet altijd alles kan herinneren. Een paar kleine inhoudelijke verwijzingen hadden hier het leesplezier toch wat kunnen verhogen. Verder leest het verhaal lekker weg en je droomt er terug bij weg over de kleine Franse dorpjeswaar de tijd lijkt stil te staan.

Er zat echter niet zo veel spanning in het verhaal, waardoor je als lezer minder geprikkeld bent om te weten te komen hoe het verhaal evolueert en het verhaal soms traag voortkabbelt. Waar je in de voorgaande boeken tijdens het lezen vaak enorme eetbuien kreeg (chocolade, perziken, taartjes, …) bleef ook dit uit. Ergens miste ik in De aardbeiendief de magie en de charme die je terug kan vinden in de andere boeken van Joanne Harris en het is net deze magische charme die haar boeken zo uniek en goed maken.

Al bij al is het geen slecht boek, het verhaal kabbelt rustig voort en het is goed geschreven. Het is meer een feelgood roman om deze zomer ergens rustig op vakantie op het strand te lezen zonder veel bij na te denken. Van mij krijgt het een beetje een teleurstellende drie sterren.

De aardbeiendief door Joanne Harris

Een tijdje geleden stond ik verlangend naar mijn boekenkast te staren, ik vroeg me af hoe het al zou zijn met Vianne Rocher. Ik was dan ook door het dolle heen toen ik zag dat deel vier in de Lansquenet-reeks was verschenen.

Op deze snikhete dag sloot ik me op om me te laten meeslepen door de avonturen van mijn oude vrienden Vianne, Roux, Rosette, Anouk,… en vele anderen.
Het verhaal speelt zich wederom af in Lansquenet waar Narcisse, de bloemist sterft. In zijn testament staat dat hij een deel van zijn land aan Rosette schenkt, wat natuurlijk de nodige wrevel opwekt bij zijn dochter. Er strijkt ook een nieuwkomer neer in de bloemenwinkel en dat veroorzaakt weer spanningen in het dorp. Vianne, ooit zelf een nieuwkomer is één van de mensen die het het meest lastig heeft met deze Morgane.

Ik ben Joanne zo dankbaar voor dit broeierige vervolg op het verhaal dat mijn hart lang geleden (20 jaar geleden begon het allemaal met Chocolat) al veroverd heeft. Net als in haar vorige boeken staat dit boek vol van geheimen, ontboezemingen, magie en vergeving. Liefde is en blijft het hoofdthema. Liefde van een broer voor een zus, liefde van een moeder voor haar kinderen. Maar ook het tekort aan liefde, de angst om lief te hebben, de angst om niet geliefd te zijn en wat dat met een mens doet. Angst is een slechte raadgever.

De aardbeiendief draait om zien, echt zien. Zonder ogen kijken naar wat er diep vanbinnen in iemand, in jezelf schuilt. Het gaat om bang zijn maar niet naar die angst leven. Het toont ons dat we krijgen wat we loslaten, niet wat we vol verlangen krampachtig vasthouden. De aardbeiendief is naast een prachtig, spannend verhaal ook een spiegel. Het is een verhaal dat je hart verwarmt, je ziel opent en je meeneemt naar wat echt belangrijk is.

Fans van de reeks moeten dit boek zeker lezen. Mensen die Vianne en haar dorp nog niet kennen kunnen ook makkelijk inhaken (en, ik ben jaloers: ze hebben daarna nog 3 boeken om van te genieten). Het enige wat er nu nog moet gebeuren is een verfilming van boek twee, drie en vier. En oh ja: over een jaar of 5 lees ik graag deel 5. Alvast bedankt Joanne Harris!

Stijl fantastisch, onverwachte plotwendingen, goed gebruik van clichés om een sfeer neer te zetten, inspirerend. Ik hoop dat er nog een vervolg komt

Geschreven bij Chocolat 4 - De aardbeiendief

Goed geschreven zoooooo jammer dat ik het boek uit heb... ga het zeker nog eens lezen

Mooi verhaal: je wordt erin meegezogen. Vervolg van Chocolat, Rode schoenen en Zoete perziken.

Het boek is prachtig en gedetailleerd geschreven. Het boek gaat over liefde en verandering.
De schrijfster begint natuurlijk met de voor ons bekende hoofdpersonages. Zoals Vianne Rocher, Narcisse en pere Reynaud. Roux en Anouk komen er weinig in voor.
Rosette is in dit verhaal de hoofdpersonage. Narcisse komt te overlijden en laat iets bijzonder voor Rosette achter. De dochter van Narcisse begrijpt er niks van en doet er alles aan om erachter te komen, waarom Rosette juist iets bijzonders krijgt.
Ook voor Reynaud laat Narcisse wat achter. Dit verandert alles voor Reynaud en zorgt voor veel twijfels van zijn status als priester.
Het dorpje krijgt een onverwachte bezoek van Morgane Dubois. Een bijzondere vrouw, net als Vianne. Niemand vetrouwt haar, maar Rosette is nieuwsgierig en neemt een kijkje bij de verblijfplaats van Morgane.

Het einde is prachtig geschreven. Ik kon het boek uiteindelijk niet meer wegleggen en wilde constant weten wat er ging gebeuren.

Wijze les: geef elkaar ruimte om te groeien en te ontwikkelen. Niet in angst leven, maar juist vrij.

Geschreven bij De aardbeiendief DL

Let op: dit is geen normaal formaat boek maar een mini boekje. Retour gestuurd.

Het volgende boek in de Chocolat reeks, weer zó'n mooie schrijfstijl en een heerlijk boeiend verhaal.
Echt n aanrader!