De Bieb-bende 3 - De tijdwachter Deel 3 van de avonturenserie De Bieb-bende

Vanaf de allereerste bladzijde ben je op pad met de Bieb-Bende, zoekend naar alle aanwijzingen om de derde Hemelrijder te redden. Het verhaal is zo gedetailleerd geschreven dat je er precies mee bij bent. Je ziet alles voor je, je voelt mee met elk personage en gaat zelfs samen met hen mee terug in de tijd. Je komt te weten hoe het leven in Zuidbaai er vroeger uitzag en ontmoet enkele mensen die een verschil kunnen maken tussen het slagen of falen van de reddingsmissie. Prachtig geschreven! Als negentienjarige boekenwurm kan ik zeggen dat zelf ik -ondanks mijn leeftijd- nog met volle teugen heb genoten van het avontuur. Ik kan niet wachten om deel vier te lezen!

Ik ben graag met deze kinderen meegereisd naar het verleden. Het was een heerlijk avontuurlijke en spannende reis, een reis waar je op iedere leeftijd wat van op kunt steken.

Voor in het boek een stuk over 'De legende van de Hemelrijders' dat in het kort beschrijft waar de serie over gaat. Spannend...!

Dit verhaal 'De Tijdwachter' begint met een stukje dat Valerie op 29 februari in haar dagboek schrijft over de voorafgaande maanden. Ze schrijft ook dat ze naar het Museum van de Oude Kunsten zullen gaan.
Ik zat meteen weer in het verhaal en bleef maar doorlezen. Het was moeilijk om het boek weg te leggen, ondanks mijn leeftijd. Al in het tweede hoofdstuk stijgt de spanning weer;
'Jullie zijn goed op weg,' zei een zware mannenstem opeens vanuit het niets. 'Maar de weg is nog lang en vol gevaren. Vergeet niet achterom te kijken, want het begin is het belangrijkste van alles.'

Michael Reefs weet heel beeldend te schrijven, waardoor je gevangen blijft zitten in het verhaal.
Dat is geen straf, in dit geval.
Het spannende wordt vaak vermengd met iets magisch, iets waar je niet direct je vinger op kan leggen, het lijkt soms wat ver gezocht maar het wordt duidelijk wanneer je verder leest. Dan klopt het weer helemaal.
Er is gezonde spanning aanwezig, niet te heftig, maar geschikt voor de beoogde leeftijd (en ouder).

Het verhaal zit heel goed in elkaar, waardoor het boeiend blijft tot het einde.
Dat is een open einde, en dat maakt dat ik heel benieuwd ben naar april, naar het volgende deel van deze spannende avonturenserie waarin fantasy zeker niet ontbreekt.

Ik heb dit boek heel graag gelezen en waardeer het met 5/5 sterren.
Ga alsjeblieft zo door, Michael Reefs!

De tijdwachter is het 3e deel van ‘’De Bieb bende’’. Een verhaal over vijf vrienden in Zuidbaai die zichzelf de biebbende hebben genoemd en allerlei avonturen meemaken in hun reis om de 12 hemelrijders te bevrijden.

Het boek begint met een stuk uit het dagboek van Valerie, waarin zij kort verteld over wat zij tot nu toe hebben meegemaakt. Ze verteld in het kort over de legende en dat zij de uitverkorenen lijken te zijn die de 12 hemelrijders moeten bevrijden, uit de schilderijen waarin zij gevangen zitten. Elke maand op de 23e moeten zij door gekregen aanwijzingen een hemelrijder zien te bevrijden.
Ik vond het heel goed bedacht door de auteur om het verhaal zo te laten beginnen, zodat je weer even kort weet wat er zich in de vorige twee delen heeft afgespeeld en weer direct in het verhaal zit. Ook het ontwerp van dit stuk dagboek vond ik erg mooi, het laat gelijkduidelijk zien dat dit een beetje buiten de echte verhaallijn hoort en het had een mooie vormgeving. Net als de titel aanduidingen in het boek, door het lettertype en het gebruik van afbeeldingen maakt het dit boek wat speelser.

In dit derde deel krijgen ze de aanwijzingen om de derde Hemelrijder ‘’Harbrecht’’ te bevrijden.
Één van de aanwijzingen is het mysterieuze Rad van de Tijd. Wanneer zij hiermee in aanmerking komen belanden ze plots in het jaar 536, het jaar dat de hemelrijders zijn vermoord.
Doordat Michael Reefs alles heel goed beschrijft, heb je ook daadwerkelijk het idee dat je met de kinderen meeleeft in deze vroegere periode. Ook voor hen is het heel raar om opeens in een andere tijd te leven, waar mobieltjes als hekserij wordt gezien en hun kleding niet klopt, bij wat de anderen in de stad dragen. In het jaar 536 komen ze een jongen tegen van hun eigen leeftijd die hen zo goed mogelijk probeert te helpen. Ook komen ze de echte George tegen, een belangrijk man in die tijd, die tegelijkertijd ook als kwade geest de bieb bende dwarsboomt.
Valerie krijgt hulp uit een onverwachte hoek, van een meisje dat soms plotseling opduikt en aanwijzingen geeft of haar juist kracht geeft om door te gaan. Als je wilt weten wie dit meisje is, moet je natuurlijk zelf het boek lezen, anders verklap ik te veel.
Als de kinderen weer terug keren in het heden, blijkt dat ze één van de volwassen personen kunnen vertrouwen en vertellen ze haar het verhaal.

Ook dit boek was weer een goed opgezet boek, je leert steeds meer de personages kennen en de auteur weet ook hier de spanning goed vast te houden in het boek.
Het boek is bedoeld en geschreven voor kinderen, maar ook ik als jong volwassenen(25jaar) vind het een prettig boek om te lezen. Het is ook wel eens fijn een boek tussendoor te lezen, waarbij de schrijfstijl wat losser en gemakkelijker te lezen is en waarbij de verhaallijn toch niet te kinderachtig is en ook erg geschikt voor de oudere lezers.
Ik kijk weer uit naar het volgende deel!

Schaduwen kropen als sluwe monsters over het dash­board toen ze tientallen straatlampen passeerden. Va­lerie tikte met haar vingers tegen het zijraam en volgde een paar regendruppels met haar ogen.
‘Laat dat,’ snauwde haar moeder. ‘Zo maak je vlekken op de ruit.’
‘Sorry.’ Ze zakte onderuit in haar stoel en trok haar gordel iets losser.
‘Is het nog ver, mevrouw van Hoven?’ vroeg Melanie.
"Het gezicht van Valeries moeder veranderde op slag. Haar mondhoeken krulden omhoog en haar ogen straalden toen ze via de achteruitkijkspiegel naar Melanie keek. ‘Wat ben jij toch altijd beleefd, Melanie.’ Ze controleerde haar horloge. ‘Het duurt nog ongeveer een kwartier, dan zijn we bij het museum.’
‘Hoe laat komt jouw tante ons weer ophalen?’ vroeg Luca aan Melanie.
‘Om half negen, als het museum sluit.’ (blz. 13)"

Het is maart. Luca, Melanie, Roy, Sander, Valerie moeten een klasseopdracht doen in het museum. De moeder van Valerie brengt hen daarnaartoe. In het museum zien ze opeens een bordje waarop staat ‘Schilderijen van de Hemelrijders’. Ze wisten niet dat de schilderijen in het museum te zien waren. De laatste keer dat zij de schilderijen zagen waren ze ergens onder de heuvel.

De tante van Melanie, Jasmijn, brengt de kinderen later op de avond weer thuis. Als Melanie thuis komt gebeurt er iets vreemds… Er blijkt iemand met de tijd te knoeien, waardoor soms de tijd stilstaat. De Bieb-bende gaat op onderzoek uit. Ze moeten tenslotte drie aanwijzingen vinden om de derde Hemelrijder te kunnen helpen. Door het knoeien met de tijd ontstaan er scheuren in de tijd. Door zo’n scheur gaat de Bieb-bende terug in de tijd. Ze komen in het jaar 536. Zuidbaai ziet er heel anders uit. Er zit een muur omheen, er staat een groot kasteel op de heuvel. In dit kasteel woont George Hill. Hij is de man die de Hemelrijders heeft vermoord en de Bieb-bende kent hem als ‘Man met de Bijl’, een geestverschijning die hen bedreigt.

Valerie is de enige die het meisje kan zien en horen. Leviéra geeft haar aanwijzingen, maar daardoor komen de kinderen in de kerkers van George Hill terecht. Zal het hen lukken om hieruit te ontsnappen? Kunnen ze weer in hun eigen tijd komen? Kunnen ze de derde Hemelrijder helpen?

Mijn mening:
De Bieb-bende maakt ook in dit boek weer een heel spannend avontuur mee. Ze reizen zelfs door de tijd, naar het jaar 536. Vanaf het begin zit je weer in het verhaal en blijf je doorlezen om te weten hoe het af gaat lopen.
De avonturen van de Bieb-bende doen mij denken aan de avonturen van De Vijf (van Enid Blyton) die ik vroeger veel heb gelezen. In beide series is er een groepje kinderen dat mysteries oplost en dat alleen maar kunnen doen door samen te werken.