De Slapende prins De dochter van de Zondeneter 2

Wat een geweldige serie, en wat een fantastisch verhaal!! Het verbaasd mij enorm dat deze serie (nog) geen hype is. Hoewel het in het begin even zoeken was, ik zocht de hoofpersonages uit deel een, heb ik het verhaal in één ruk uitgelezen. De nieuwe personages die in dit boek voorkomen zoals Errin en Silas zijn fascinerend. De continu veranderende spannende verhaallijn zet mij telkens op het verkeerde been! En … Last but not least … Bekende figuren uit deel een maken alsnog even hun entree. Zonder wat te verklappen: het einde, omg, wat een cliffhanger! Nu moet ik tot mei op deel drie De laatste Slag wachten!

"Op dat moment weet ik dat ik hem wil geloven. Wil ik dat dit een eenvoudig misverstand is. Maar ik kan hem niet geloven. Nog niet. Niet helemaal." ~ p106.

Wat een einde!!?? Als Melinda Salisbury ergens goed in is dan is het wel in serieus schokkende plottwists, en dan het liefst op de allerlaatste bladzijde... heerlijk!!!

"Hem te horen optreden als de broer die ik zo mis, zijn woorden, zijn vriendelijkheid, de bezorgdheid die daarin doorklinkt, de manier waarop hij praat, dat alles breekt mijn hart." ~ p187.

De Slapende Prins is het vervolg op De vergiftigde gave, en het tweede deel in de De dochter van de Zondeneter-trilogie. Waar het eerste boek je het verhaal vertelde van Twylla, neemt het tweede boek je mee in het verhaal van Errin, het zusje van Lief. Nu de Slapende Prins ontwaakt komt de oorlog steeds dichterbij. Twylla moet uiteindelijk vluchten om zo zichzelf en haar moeder in veiligheid te brengen... maar waar moet ze heen? En wie is Silas, en kan ze hem nu wel vertrouwen?
In het begin was ik echt even de weg kwijt, had ik geen idee waar ik terecht was gekomen en waar het me mee naar toe zou nemen. Maar het verhaal wist me absoluut sneller te grijpen dan het eerste deel en al snel gaf ik mij over aan het verhaal van Errin. Geweldig hoe uiteindelijk alles in elkaar lijkt te vallen en ze schrijft naar een "grande finale" in het laatste deel. Ik MOET nu echt gewoon weten hoe dit gaat aflopen...

"En ik vertrouwde hem. Dat deed ik echt. Ik had geen benul hoezeer ik hem vertrouwde tot hij me in de steek liet." ~ p207.

Dit tweede deel heeft mij echt weten te verbazen en wederom een belofte neergelegd voor het volgende en tevens laatste deel. Is het niet de cover waarvoor je hem gewoon moet hebben, laat je dan zeker verleiden door het verhaal. Want soms zijn sprookjes werkelijkheid, alleen niet zoals je dacht.