De doorbraak

Geschreven bij De doorbraak

Schrijven kan ze wel -dat wisten we natuurlijk al- dus je zit zó in het verhaal. Jammer genoeg is het verhasl erg voorspelbaar, zijn de personages niet goed uitgewerkt en is het een rommelig geheel geworden, waarbij de schrijfster moeite lijkt te hebben met het uitwerken van alle losse lijntjes en plotjes... alsof er minstens 100 pagina's teveel zijn weggestreept. Ik ben een grote fan van de boeken vanSimone van der Vlugt, maar deze 'doorbraak' vond ik voor haar echt ondermaats, saai en soms zelfs irritant om te lezen. Het einde is afgeraffeld en niet bepaald verrassend. Ik denk dat de schrijfster veel beter kan en met wat meer tijd en moeite een veel, veel pakkender verhaal had kunnen neerzetten, echt een gemiste kans!

Geschreven bij De doorbraak

Ik ben een echte fan van de boeken van Simone, maar De doorbraak vond ik middelmatig..Het verhaal is best langdradig, wel prettig leesbaar door de schrijfstijl. Ik vond het ook geen echte thriller, af en toe was het wat spannend, maar de plot was redelijk voorspelbaar, ik had er meer van verwacht!

Geschreven bij De doorbraak

Ja ! Dit is natuurlijk weer heerlijk om te lezen. Een echte 'van der Vlugt'. Zo'n mooie opbouw in het verhaal waarin het met de bladzijde spannender wordt. Zo'n beklemmende sfeer waarin je telkens een ander personage verdenkt en het gevaar uiteindelijk toch uit onverwachte hoek komt. Geweldig! Het zijn eigenlijk 2 spannende verhalen door elkaar heen waarmee de hoofdpersoon Romée moet dealen. Het is haar jeugd met haar dominante vader en het is haar nieuwe leven als populaire zangeres met diverse ups maar ook veel downs. En deze twee verhaallijnen gaan naadloos in elkaar over. Vullen elkaar aan en hebben beide een verrassende ontknoping, met nog een extra sausje eroverheen. Topboek dus.
Toch nog een minpuntje: Ik vind persoonlijk het boek niet aantrekkelijk eruitzien. Zo'n top verhaal verdient een betere cover. En ergens in het verhaal bespreken ze de Kerst plannen en buiten fietsen er meisjes in voorjaarsjurkjes voorbij. Die voorjaarsjurkjes passen niet in de tijdlijn. Maar goed een kniesoor die daar op let. (Toch nog een keer zeuren: Jammer van de cover!)

Geschreven bij De doorbraak

Goed boek

Geschreven bij De doorbraak

Ik ben normaal erg fan van de boeken van Simone van der Vlugt, maar dit boek valt me helaas wat tegen. Het lijkt wel alsof ze te weinig tijd heeft gehad om dit boek te schrijven. De personages zijn wat rommelig en niet goed uitgewerkt, met name Romée, haar vader en Laura. Er zitten ook tijdfouten in het verhaal, zo zou Romée een jaar schelen met haar broer Niels, maar blijkt later in het verhaal dat er minimaal 21 maanden leeftijdsverschil zou moeten zijn. Slordig dat ook de redacteuren hier overheen gelezen hebben. Op muzikaal gebied wordt er ook een en ander door elkaar gegooid ("Elk nummer is opgebouwd uit dezelfde 4 akkoorden met een refrein"). Normaal vind ik dat Simone juist heel goed onderzoek voor haar boeken doet, zoals bijv. blijkt uit haar verhaal over een slechtziend meisje en haar historische romans. Ik blijf de boeken van Simone met veel plezier lezen, maar ze kan echt beter dan dit!

Geschreven bij De doorbraak

Romée en muziek. Onlosmakelijk aan elkaar verbonden en in haar hart weet ze dat daar haar toekomst ligt. Maar thuis denken ze daar heel anders over. Vooral haar vader, een brute man, dwarsboomt alles wat Romée droomt. Het is zelfs zo erg dat de manier waarop hij haar benadert en kleineert Romée geestelijk verplettert. Gelukkig heeft ze een hechte band met haar oudere broer Rob. Als zij hem toch niet had…… Maar of dat uiteindelijk genoeg is om ervoor te zorgen dat ze haar vader het hoofd kan bieden is nog maar de vraag.

In ‘De doorbraak’ belicht Van der Vlugt diverse aspecten in het leven van Romée. Zo jong als ze is heeft ze al heel wat meegemaakt. Mede daardoor neemt ze op jonge leeftijd de impulsieve beslissing haar ouderlijk huis de rug toe te keren. Daarmee laat ze echter haar lievelingsbroer Rob thuis achter en stort ze zich in een periode die bolstaat van onzekerheden. Het enige dat haar overeind houdt is de liefde voor Rob en de muziek. En het is ook de muziek die haar uiteindelijk zal redden. Letterlijk, want ze wordt ontdekt en komt precies de juiste mensen tegen die haar kunnen helpen haar droom te verwezenlijken. De stap om thuis te vertrekken blijft haar echter achtervolgen, zo erg dat ze niet eens van haar bliksemcarrière kan genieten. Dit terwijl ze altijd zoveel voldoening kreeg uit de muziek. Er zijn zaken die eerst opgelost dienen te worden, ze kan anders niet verder. Het is de hang naar antwoorden die er uiteindelijk zelfs voor zorgt dat ze weer terug naar huis gaat. Ze moet en zal Rob spreken, hij is de enige bij wie ze zich echt veilig voelt.

De drang naar veiligheid sluimert door het gehele verhaal. Romée is gevormd door haar opvoeding, door de aanwezigheid van haar vader, een bruut. Haar onzekerheden, haar twijfels maar ook het beperkte vertrouwen in de medemens zorgen ervoor dat ze heel eenzaam is. Ondanks haar plotselinge succes en de vele fans is het kringetje met mensen die ze vertrouwt minimaal. Wanneer ze dan ook nog eens te maken krijgt met een teleurstellende vriendschap en een stalker is de maat vol. Ze leeft in een roes, heeft dringend een adempauze nodig én hulp. Gesprekken met een therapeut zorgen er vervolgens voor dat je als lezer steeds meer informatie krijgt over de traumatische jeugd van Romée en wie zij is. Je krijgt een goed beeld over haar jeugd, de periode dat ze keuzes moest maken en de gevolgen die die keuzes hadden.

Dat wat de boeken van Van der Vlugt kenmerkt is haar heerlijke en ongecompliceerde schrijfstijl. Of het nu een roman of een thriller betreft, ze schiet daarmee telkens vol in de roos. Waar haar historische romans uitmunten in de kenmerkende sfeer van weleer en het gevoel voor details vallen haar thrillers op vanwege de subtiele spanning. Deze spanning is onderhuids verweven met een sterke verhaallijn. Zo ook nu. Van der Vlugt kruipt in de huid van haar personages, of in de suggestie van een situatie, en bouwt deze langzaam uit. Het gevolg is dat je een boek van haar hand dan ook zo uit hebt. De vraag is alleen, is dat genoeg? Omdat ‘De doorbraak’ een thriller betreft weet je dat er ‘ iets’ staat te gebeuren. Het was ongeveer op 1/3 van het verhaal dat het gevoel ontstond te weten hoe het verhaal zou gaan verlopen. En dat gevoel bleek terecht. Het verrassende element viel daarmee dus weg en daarmee ook eventuele spanning. Het persoonlijke verhaal van Romée raakt echter wel. De periode die aansluit op haar vertrek thuis is mooi en heftig tegelijk. Het feit dat ze zich afhankelijk en kwetsbaar moet opstellen om te overleven is puur en ongekunsteld. Dat was eigenlijk wel het mooiste aspect in het verhaal. Want juist een jong meisje dat zo getraumatiseerd is roept veel empathie op. Omdat Van der Vlugt zaken als familie, verdriet, trauma, vriendschap en (schijn)veiligheid een prominente rol geeft in dit verhaal doet dit meer als een spannende roman aan dan als een thriller. Het is een mooi verhaal geworden maar een échte thriller is het niet.

Geschreven bij De doorbraak

Superspannend verhaal!
Ik heb het boek in een ruk uitgelezen. Heel meeslepend, intrigerend met verrassende wendingen. Ik heb ervan genoten. Dit boek is zeker een aanrader!
(Zo jammer dat ik het al uit heb )

Geschreven bij De doorbraak

Wat een eer om de eerste beoordeling van de nieuwe "Van der Vlugt" hier neer te mogen zetten... In 2,5 dag het boek uitgelezen (als de tijd er was geweest was dat in 1 dag gelukt), erg meeslepend, je kan het bijna niet (enkel omdat het echt moet) wegleggen en op het eind krijgt het verhaal nog 2 onverwachte wendingen.
Ik ben een fan van haar boeken, maar deze springt er toch wel wat bovenuit... een heerlijke thriller, een must-read ; - )

Geschreven bij De doorbraak

Leest weer lekker weg

Geschreven bij De doorbraak

Romée is succesvol zangeres en haar succes lijkt te zijn komen aanwaaien. Maar een makkelijk leven heeft ze niet. Haar jeugd is niet makkelijk geweest, ze heeft een tijdje op straat gewoond, haar lievelingsbroer Rob laat niets meer van zich horen en ze heeft last van een boze ex en een stalker.
Het optreden gaat steeds moeizamer, Romée is veel ziek, wordt steeds angstiger en heeft geen lol meer in het zingen. Ze is een burn-out nabij.
Om haar leven weer op orde te krijgen zal ze toch terug naar huis en naar het verleden moeten… En zal de stalker, die steeds brutaler wordt, gepakt moeten worden!
Aan het begin van het boek gaat zangeres Romée in gesprek met Nicole. Aan de hand van de vragen die Nicole stelt vertelt Romée haar verhaal. Ze geeft Nicole vaak ontwijkende antwoorden, maar wij lezen wat er verder echt gebeurd is. Ik werd meteen gegrepen door het verhaal van Romée, die al heel veel heeft meegemaakt en die niet meer weet wie ze als beroemdheid zijnde kan vertrouwen en wie niet.
Het duurt erg lang voordat deze thriller spannend wordt, al is het verhaal dus wel vanaf het begin pakkend en leest het heerlijk vlot, zoals ik van Simone gewend ben. Pas halverwege begon er een dreigend soort spanning in te sluipen en dan tegen het einde komt me er toch een lading psychologische spanning los! Pfff! Wat een knaller…
Ik wist tijdens het lezen nog niet goed wat ik van deze thriller, die dus niet nagelbijtend spannend was, moest vinden, pas na afloop kwam het gevoel: dit is dus gewoon echt een ontzettend sterk opgebouwde psychologische thriller! Ik keek ineens met andere ogen naar bepaalde dingen…
Heel knap gedaan!