De drie levens van Tomomi Ishikawa

aan de bewonderaars van Haruki Murakami wordt het boek "de drie levens van Tomomi Ishikawa van harte aanbevolen. om die reden ben ik dit boek gaan lezen. ik heb genoten van de fantasie en springerigheid, maar ook het verhaal heeft me zeer geboeid. als debuut is het bijzonder, maar een vergelijking met Haruki Murakami gaat mank, Murakami is echt ( nog) van een andere orde. ( bijv. Kafka op het strand). het boek leest vlot, daagt je uit. tijdens onze leesclub bespreking kwamen veel vragen en verschillende interpretaties naar voren, unaniem waren we enthousiast over dit boek

Intrigerende titel en een mooie cover. Maar de eerste 100 bladzijden vond ik maar niets. Wat een vervelend mens, die Tomomi. En die schrijver (de ik-persoon) is ook maar een saai tiepje. Pas als er naar New York gereisd wordt, begint het wat interessanter te worden. Er komt dan ook een andere belangrijke persoon bij.

Je zou denken, zo’n speurtocht naar de pakketjes die Tomomi heeft verstopt voor Ben zou best spannend kunnen zijn. Nou, niet echt. Tenminste, niet in dat eerste gedeelte. In New York wordt het leuker. Dan zijn er ook opeens allerlei (al dan niet) toevalligheden waardoor je als lezer eindelijk ook een beetje aan het denken gezet wordt.

Het eindigt als een thriller, en dat is ook weer gek, want dat klopt niet zo met de rest van het verhaal, vond ik. Hoewel, met die gekke Tomomi kun je alles verwachten!

Wel een leeservaring rijker, want een apart boek, maar ik ben niet echt enthousiast.

Wat een boek! Ik heb het in één ruk uitgelezen. Het is een fantastische speurtocht door Parijs en New York, met sprankelende discussies tussen de hoofdpersonen. Vol spanning, moordverhalen, maar vooral ook humor, fantasie en verwijzingen naar de literatuur. Wat een verhalenverteller is Constable! Ik heb ervan genoten.