De eeuwige bron the fountainhead

Geschreven bij De eeuwige bron

Ik kreeg het boek kado van een dierbare vriend en het is werkelijk het allermooiste boek in mijn boekenkast. Wat een prachtig verhaal dat zo duidelijk weergeeft wie "tweedehands" is en wie "echt" durft te zijn. En vooral dat echt zijn met alle gevolgen die dat met zich meebrengt. Eindeloos mooi, prachtig, schitterend. Toen het uit was vond ik het enorm jammer want ik kon hier nog tijden in doorlezen. Bijzonder goed en tijdsloos geschreven. Je merkt niet eens dat het boek al vele jaren geleden uitgegeven is. Anorme aanrader voor de mensen die zich verdiepen in zichzelf, hun patronen in dit leven en de keuzes die er altijd zijn.

Geschreven bij De eeuwige bron

Waarschijnlijk het boek dat de grootste directe invloed heeft gehad op mijn leven, en mijn interesse in literatuur en filosofie heeft aangewakkerd. Een uniek en krachtig verhaal, met psychologisch en filosofisch contrasterende karakters, dat je aanzet tot denken. Aanrader!

Geschreven bij De eeuwige bron

Een prachtig boek over de karakterstructuren die je als mens met je mee draagt. Zeer herkenbaar en confronterend. Nog steeds een zeer actueel boek met veel levenswijsheid en menselijk drama.

Dit boek is echt een aanrader! Het leest zeer prettig bevat een intelligente plot. Hoewel het in de periode van 1935-1943 is geschreven en gepubliceerd is het thema eigenlijk heel erg actueel. De verhoudingen tussen twee architecten die elkaar van school kennen staat centraal. Een architect (Howard Roark) blijft volledig zichzelf en heeft een onconventionele manier van werken en omgaan met mensen. Je bewondert deze figuur en zijn originaliteit en creaties maar er blijft ook iets mysterieus aan hem kleven. De ander (Peter Keating) weet wat er van hem verwacht wordt en voldoet daar prima aan en weet de nodige status op te bouwen. Hoewel in de samenleving veel meer succesvol, beseft Peter dat Howard de superieure architect is en bewondert hij de zonderlinge stijl van Howard. In het boek worden meerdere personen tussen de twee tegenpolen geplaatst en dat levert een zeer boeiende plot op. Het tot op het bot doorgaan op karakter wordt geplaatst tegenover schaamteloos opportunisme. Deze tegenpolen zijn ook nu in de prestatie maatschappij van met name Amerika zeer actueel. De vertaling is vakkundig gedaan en doet geen afbreuk op de kristal heldere intelligente schrijfstijl van Ayn Rand.

Geschreven bij De eeuwige bron

het is een boek waar je effe je tanden in moet zetten maar zeker de moeite waard is om te lezen, prachtig verhaallijn dan goed gebracht is en je de wereld even van een andere kant laat zien. Na het lezen van het boek bekijk je vele dingen door andere ogen en zie je de wereld verschild aan. Zeker de moeite dus om even je tanden in te zetten.

Geschreven bij De Eeuwige Bron

Is het een goed of een slecht boek? Het verhaal is spannend en met vaart geschreven rond bijzondere personages die extreme dingen doen in hun leven. Door de ideeën die Ayn Rand in het boek verwerkt, stond het boek me uiteindelijk tegen. De geniale architect Roark, neergezet als held, natuurtalent, nerd en kille Einzelgänger, wint het hierin als architect van zijn zwakke studievriend Keating die staat voor de carrièrebeluste meeloper die daarom iedereen te vriend wil houden. Is de moraal van het verhaal dat je beter een kille nerd kunt zijn?
De vrouwelijke held in het verhaal Dominique houdt van zelfkastijding: Ze laat zich in de eerste liefdesnacht door Roark verkrachten en daagt haar Grote Liefde Roarke steeds uit bijvoorbeeld in vele pogingen zijn carrière publiekelijk te gronde te richten. De andere vrouw Katherine raakt grauw, grijs en ziek omdat ze als socialist, schrijft Rand, zich met empathie over de zwakkeren in de samenleving ontfermt. Pardon? De moraal ligt er dus dik bovenop. Ook van de andere figuren, hoe interessant ook, werd ik niet vrolijk.
Een goed geschreven boek met een rare inhoud die je aan het denken zet, dat wel. Wil je lezen in wat voor helden, zeker in de VS, velen blijkbaar hun voorbeeld zien, dan zou ik het boek zeker lezen. Zie ook De Kracht van Atlantis van Rand, op de bijbel na het meest gelezen boek in de VS, heb ik ergens gelezen.

Geschreven bij De eeuwige bron

Zeldzaam mooie tekst die voor altijd bij blijft. Het boek boeit vanaf het begin tot het eind. Vaak wat stof tot nadenken. Dat is het moment dat ik het even weg legde. Voor de rest kon ik blijven lezen.

Geschreven bij De eeuwige bron

Ayn Rand wordt gerekend tot de belangrijke schrijvers van de twintigste eeuw. Zij kan zowel bogen op verheerlijking als verguizing. Dat hangt ongetwijfeld samen met de in haar romans uitgesponnen filosofie, waarin zij haar liefde voor individuele uitgesprokenheid vormgeeft. In 'de eeuwige bron' wordt deze liefde verpersoonlijkt in architekt Roark, die met onverholen onverzettelijkheid vasthoudt aan zijn architektonische vernieuwingsidealen. Aldus wordt een onverzoenlijke tegenstelling geschilderd met de gevestigde orde, die gedomineerd wordt door burgerlijke vasthoudendheid aan platgebaande paden en futloze bekrompenheid. Roark vindt zijn tegenpool in de slappe Keating, die hopeloos blijft steken op het niveau van middelmatigheid en slappe compromissen. En natuurlijk is daar die knappe en onafhankelijk denkende vrouw, die niet anders kan dan bezwijken voor de wil van Roark. Ikzélf las dit boek met zeer veel plezier, en kan een milde glimlach niet onderdrukken bij de wetenschap dat mijn ouders mij dit boek nooit in handen gaven, omdat ze me ook zonder de ideeën van Roark al koppig genoeg vonden.... Veel leesplezier! Mars van Leent.

Geschreven bij De Eeuwige Bron

Als roman is The Fountainheid niet goed gelukt: Het idee dat je trouw aan jezelf moet blijven, wordt iets te duidelijk beschreven, waardoor het karakter van de architect ongeloofwaardig is. Hij wordt neergezet als een soort alwetende, onfeilbare godheid. Neemt niet weg dat er een aantal aardige observaties over onze maatschappij in staan, waarover je nog een tijd kan nadenken en discussieren.

Geschreven bij De eeuwige bron

Dit is het beste boek dat ik ooit gelezen heb. En dat is een understatement.