De gave van de Selkie 1 - De stem van de zee

Wat krijg je als je de tv-serie Merlin mixt met de boeken van Ransom Riggs en daar een snufje Het Programma aan toevoegt? Dan heb je de succesformule van Mara Li, die resulteert in een heerlijk boek, dat ontzettend sfeerrijk en sprookjesachtig en mystiek en mysterieus is. Een boek waar je maar al te graag in wilt wegkruipen, met een oneindig boeiende wereld, een glasheldere futuristische setting die tegelijkertijd geschiedenis ademt, inclusief volksverhalen. Li is zó goed in het beschrijven van het leven in het kleine dorpje Gwennec en de wereld daaromheen en ze combineert het sprookjesachtige sfeertje met sinistere onvoorspelbaarheid, intens trieste beschrijvingen van tragische tegenslagen en hartverscheurende voorgeschiedenissen. Het verhaal is avontuurlijk en zit vol met bijzondere en karakteristieke personages en interessante subplots. Als er dan toch een nadeel moet zijn, dan is het niet eens de schrijfstijl die soms wel wat naar langdradigheid neigt, maar eerder het feit dat niet echt duidelijk wordt dat het een futuristisch Koning Arthur-verhaal betreft: zonder die wetenschap blijft het erg onpeilbaar en dat is dan wel weer een beetje jammer - maar het drukt de pret van dit geweldig interessante verhaal absoluut niet.

Wat een heerlijke dystopische trilogie is 'De Gave van de Selkie'. Een avontuurlijk, spannend en mooi verhaal heeft de schrijfster neergezet. Ik ben zelf gek op verhalen die te maken hebben met de zee, dus deze trilogie is echt wat voor mij. Het bijzondere aan dit verhaal is  dat de schrijfster  de Selkie mythe, Avalon, Koning Arthur en zelfs de legende van Excalibur heeft omgetoverd in een futuristisch verhaal. Dit heeft tot een prachtig resultaat geleid .

*Het eerste boek is een mooie kennismaking met de hoofdkarakters Nimeu en haar broer Arthur. Beide  personen zijn interessante en krachtige karakters die opgroeien bij hun oma. Vooral Nimeu heeft veel vragen naar haar moeder en krijgt regelmatig visioenen. Ze vindt op een dag haar moeders dagboek en haalt haar broer over om mee te gaan op een avontuurlijke zoektocht naar hun moeder. Op deze reis zullen ze te maken krijgen met hun magische familiegeschiedenis en krijgen ze meer antwoorden over de visioenen. De schrijfster heeft een vlotte en duidelijke manier van schrijven, waardoor het boek erg fijn te lezen is. Het verhaal komt langzaam op gang, maar blijft mijn nieuwsgierigheid het gehele boek vasthouden, waardoor ik moeite had om het boek weg te leggen. Sommige personages en locaties hadden wel iets beter uitgewerkt mogen worden. Dit zou het verhaal nog mooier en inleefbaard maken.

Het boek zelf heeft een mooie cover wat goed bij het verhaal past. Helaas is het niet een erg dik boek 275 bladzijden. 

Ik geef dit boek 3,5 sterren

bookloversaphira

Heerlijk verhaal, korte hoofdstukken waardoor je echt in het verhaal blijft.

Een aanrader is het trilogie zeker weten. Je kan rustig de hele trilogie achter elkaar lezen

De Stem van de Zee is een boek dat niet geheel onbekend klinkt in mijn oren. Maar ik had altijd mijn twijfels of het boek wel mijn geld waard was. Ergens voelde ik me aangetrokken door de covers, anderzijds duwde ik het een beetje van me af. Dus bleven de boeken een hele lange tijd op mijn verlang lijst staan. Tot Jen me inlichtte dat ze de serie had overgenomen en opnieuw ging uitgeven onder haar eigen uitgeverij. Omdat ik deel uitmaak van haar Streetteam was dit een mooie kans om De Gave van de Selkie te kunnen lezen.

Ik lees nooit samenvattingen als ik aan een boek begin. Ik wil me niet laten beïnvloeden door de flaptekst waardoor ik altijd “samenvatting loos” doorheen een verhaal loop. De verassingen komt des ter meer verwachtvoller aan. En dat had ik met De Stem van de Zee. Mara Li had voor mij een indruk nagelaten dat haar boek over zeewezens en dergelijk zouden gaan, maar daar had ik me zwaar aan misgrepen. Ik trof geen één of ander Sirene aan, maar een jonge dame genaamd Nimue en haar broertje Arthur die in een typische zeehavens dorpje woont.

Het verhaal in het algemeen vond ik erg geslaagd. Het hield je aandacht op één of andere manier goed vast. Alleen kan ik er niet precies mijn vinger opleggen hoe dit kwam. Wat ik vooral positief vond aan het boek, is de gedetailleerde beschrijving hoe de wereld door Nimue haar ogen gezien werd. Een onderbreking van leuke dagboek pagina’s, waardoor je iemand in het bijzonder beter zult leren kennen, en een achtergrond verhaal, brak het boek op een zeer aangename manier. Het wraen geen storende elementen.
Iets wat ik minder vond aan De Stem van de Zee was het tijdsbesef. Alhoewel ik er vrij zeker van was dat het eerste deel van de De Gave van De Selkie in de toekomst afspeelde, had ik niet altijd het gevoel dat het letterlijk zo was. Soms dacht ik dat we terug gekeerd waren in het verleden. Vooral omdat er stukken gebeuren die vooral te zien zijn in de tijd van toen. Waar door ik toch wel wat verward was. Alsof de schrijfster een soort combi wou maken van toen en de toekomst.

De schrijfstijl was zeer uniek. Het greep me ook op alle mogelijke manier aan. Het las zo hemels, dat het geen enkel probleem vormde om het boek direct terug op te pakken. Wat ook onvermijdelijk was dat men als lezer veel vragen had bij dit boek. Als de ene vraag opgelost werd dan stond de andere al klaar. Hopelijk krijgen mijn overige vragen toch een antwoord tegen deel 3. Maar mijn geweten verteld me dat dat wel de bedoeling is.

De Stem van de Zee is een zeer aangenaam verhaal. Vooral omdat het volledig mijn gerne is en de hemelse schrijfstijl van Mara Li liet me als een boek junkie mijn gemoederen dalen. Voor mij mochten de plots twisten nog iets sterker uitkomen, maar over het algemeen ben ik vrij verast en heel blij dat ik dit boekje mag afvinken. Op naar het volgende!

De stem van de zee is het eerste deel van een nieuwe trilogie. Mara Li beschrijft hiermee een toekomst die best realiteit zou kunnen worden. Na ‘De inslag’ waardoor de aarde gedeeltelijk verwoest werd en rijken in arken konden ontkomen, proberen Nimue en haar broertje Arthur samen met hun oma hun kost te verdienen met vissen. Hun vader is overleden en hun moeder is al jaren weg. Nimue vindt een dagboek van haar moeder dat een aantal vragen oplost over het verleden maar dat er ook voor zorgt dat ze op zoek gaat naar haar moeder en andere familieleden die wel blijken te bestaan. Ondertussen worden mensen geveld door de Zwarte griep en zijn er bedreigingen van meerdere kanten waardoor het zoeken naar hun moeder erg moeilijk wordt.

De cover van dit boek past volgens mij helemaal bij het verhaal, goed verzorgd en een beetje sprookjesachtig. Het verhaal speelt zich af in de toekomst, na een milieuramp worden de mensen weer op zichzelf teruggeworpen. Alle luxe valt weg. Dan komt de ware aard van velen naar boven, het geeft je een donker gevoel. Er is armoe, ziekte en mensen gaan dood aan een ziekte uit het verleden.
Het lijkt of Mara Li ons bewust wil maken van de gevolgen van de milieuvervuiling. Daarnaast lees je tussen de regels door dat de geschiedenis zich altijd herhaalt.
Dat is gelijk ook het verwarrende van het hele verhaal waardoor je het boek niet zomaar weg kon leggen. De beschrijvingen in het boek maakt dat er zoveel zaken uit het verleden naar voren komen dat je soms vergeet dat het een verhaal is dat in de toekomst afspeelt. Bijvoorbeeld de zwarte griep, die heerste in het begin van de vorige eeuw ook.
Ook de geschiedenis van de familie van Nimue lijkt zich te herhalen en zij wil dat doorbreken. Dat kan alleen door haar moeder te vinden.
Het verhaal geeft de sfeer van de verhalen van Avalon weer, iets dat ook eeuwen geleden afspeelde ten tijde van koning Arthur. Dan is het vreemd als er ineens auto’s of fabrieken in het verhaal voorkomen. De schrijfstijl is doet wat dichterlijk aan, De bijzondere zinnen die helemaal in de sfeer van het verhaal passen hebben mij wel verrast..
Alleen het begin al…ik ben geboren in de zee……
En op het juiste moment wordt er weer iets toegevoegd aan het verhaal, nooit een saai moment ervaren.

Als Nimue samen met haar broer Arthur, een dagboek vind en opzoek gaan naar hun moeder staat hun een grote reis voor de boeg. Voordat ze van hun eiland af gaan, verwoest een overstroming hun land en verliezen ze hun oma. Eenmaal op reis naar Centraal-Europa is niets wat het lijkt wie kunnen ze vertrouwen en wie zijn hun vijanden.

Het boek is heerlijk om te lezen, alsof jij de hoofdpersonage bent zo diep raak je in het verhaal en sluit je je af van de wereld. Het is spannend met een vleugje humor en vol avontuur. Ik raad het boek zeker aan.

Het verhaal begint met een heel veel info, in feite word je met allerlei feiten en legendes om de oren geslagen. Is dat erg? Nee absoluut niet. Ik denk, en verwacht, dat dit allemaal in deel 2, De roep van Avalon, welke woensdag 31 januari 2018 opnieuw uitkomt, en in deel 3, De Komst Van De Koning, welke woensdag 31 januari uitkomt, meer dan gecompenseerd gaat worden.
Het is een spannend veelbelovend boek! Met een open einde! Ik ben blij dat deel twee snel uitkomt!

De Stem van de Zee is het eerste deel van een trilogie, en wat voor één! Het neemt de lezer mee naar een wereld waar niets is wat het lijkt, gevuld met geheimen, personages uit volksverhalen en schimmen uit het verleden. Een donker verleden, waarin de mensheid grote tegenslagen te verwerken heeft gehad en daar nog altijd bovenop probeert te komen, ieder op zijn of haar eigen manier.

Nimue, de heldin van het verhaal, worstelt nog elke dag met de verdwijning van haar moeder en de dood van haar vader. Als ze op een dag achter een stukje van het geheimzinnige verleden van haar moeder komt, gooit ze het roer om en neemt haar broertje mee op een zoektocht naar de verdwenen vrouw. Hun eigen leven lijkt steeds meer op het leven dat hun moeder heeft geleid, waarin dappere keuzes moeten worden gemaakt door beiden. Aan welke kant staan ze, en durven ze net zo moedig te zijn als hun moeder?

Nimue en Arthur dragen het verhaal. Het gaat grotendeels om Nimue, maar samen met haar broertje heeft ze de kracht het verhaal te maken tot waar het nu is. Ze wijken het liefst nooit van elkaars zijde, en delen lief en leed. Gaandeweg zie je Nimue veranderen in de persoon wie haar moeder was, en Arthur groeit van een jonge jongen tot een jonge man die nergens bang voor lijkt te zijn. Ze groeien uit tot een sterk team, in een wereld waar een duistere ziekte schijnt te heersen en waar geen medicijn tegen is... of toch wel? En is de duistere ziekte echt gevaarlijker dan wat dan ook op de wereld? Donkere gedachten kunnen namelijk ook vreemde dingen doen met verbitterde personen, wat misschien nog wel een grotere dreiging voor de mensheid kan zijn...

Mara Li heeft een prettige en mooie schrijfstijl, die de lezer meeneemt naar een deels realistische, deels fantasie-gevulde omgeving. Het verhaal staat vol details, zodat je je op hetzelfde pad lijkt te bevinden als Nimue. Het is een avontuurlijke zoektocht, waarin er een (kleine) rol is weggelegd in de vorm van het verhaal over Selkies, de mysterieuze wezens uit de verhalen van de zee. Ik heb zo mijn vermoedens dat hier de laatste verhalen nog niet over verteld zijn. Ik kan in ieder geval niet wachten tot het volgende deel uitkomt, want er zijn nog genoeg dingen die ik wil weten!

Ik vond het een heerlijk boek om bij weg te dromen. Afgezien van het feit dat sommige situaties misschien wat te snel aan bod kwamen of te snel leken te gebeuren, ben ik wel nieuwsgierig geraakt naar het verdere verloop van het leven van Nimue en de mensen die haar dierbaar zijn. Ik heb al enkele kleine theorieën voor mijzelf bedacht en ben benieuwd of ik goed zit met mijn giswerk in mijn hoofd. En ja, zelfs al heb ik dit boek nu al enkele dagen uit, ik blijf erover nadenken. Vooral wanneer de wind begint aan te trekken en de lucht her en der grijzer begint te worden op de iets mindere dagen, en ik eropuit trek wanneer ik vrij ben op mijn "werkeiland" (zonder mist) of in de omgeving thuis. Het lijkt nog steeds of ik her en der dingen herken en ontdek uit het boek, op mijn eigen manier, en dat vind ik leuk!

Ik vind het absoluut een aanrader. Behalve dat het een boek van eigen bodem is, is het een verhaal dat heerlijk wegleest, en dat je soms over bepaalde zaken na zal laten denken. Het is voor mijn gevoel niet in een bepaald genre te plaatsen, wat het voor mij juist verfrissend maakte; het is een mix van iets wat in het echt zou kunnen gebeuren en fantasie, met boeiende personages en een mooi en prachtig omschreven setting. Ervaar het zelf en lees De Stem van de Zee, zou ik zeggen! Zowel te lezen aan het vasteland, op de zee, als op een eiland.

een spannend boek met een goed verhaal

De stem van de zee van Mara Li is het eerste deel van de trilogie De gave van de Selkie. Een mysterieus verhaal over legendes en een wereld die te maken heeft en heeft gehad met verwoesting.

De stem van de zee begint met een droom van Nimue over haar bijzondere geboorte. Een droom waarin Nimue onbekende stemmen hoort. Nimue en haar broertje Arthur kennen hun moeder niet echt. Zij is vertrokken toen Nimue en Arthur nog jong waren. Nadat hun vader is overleden wonen ze bij oma. Ze zijn niet rijk en Nimue en Arthur proberen met het vissen geld te verdienen nu oma al wat ouder is. Alhoewel ze allebei dromen van een andere toekomst, hebben ze het toch goed met elkaar.

Dan slaat het noodlot toe en wordt het dorp waarin Nimue en Arthur wonen door een vloedgolf weggevaagd. Gelukkig kunnen ze net op tijd vluchten, maar helaas heeft oma het niet gered. Met een aantal dorpsgenoten die ook konden vluchten voor het water schuilen ze in de kerk. Veel hebben Arthur en Nimue niet mee kunnen nemen. Alleen de kleren die ze aanhadden en Nimue heeft het dagboek en een hanger van haar moeder, die ze kort geleden gevonden heeft, mee kunnen nemen. In de kerk ontdekt Nimue dat ze een gave heeft waarover ze niets wist. Zou ze dat van haar moeder hebben?

“Toch was het op dat moment alsof er een schaduw over zijn gezicht viel. De kleine jongen uit mijn visioen was in een oogopslag verdwenen en voor me zag ik alleen nog de bleke, lange man die hij was geworden..... De lege man die hij was geworden .....” Mara Li

Samen met haar broertje leest Nimue uit het dagboek en het wordt voor hen steeds duidelijker dat ze hun moeder, Rona, willen vinden. Ze hebben niets meer om naar terug te keren en ze zijn het er over eens dat ze haar gaan zoeken. Behalve de verhalen die ze hier en daar gehoord hebben, weten ze niet zoveel over de wereld buiten hun dorp en wat daar precies van over is na de Inslag. Met de weinige spullen die ze hebben en met wat dingen die ze van Nimue’s vriendin, Yannick, hebben gekregen gaan ze op pad.

Tijdens deze reis leren ze meer over de wereld, hun moeder en de familie van hun moeder. Al snel blijkt dat deze reis niet zonder gevaar is en ontdekken ze meer dan ze misschien zouden willen. Zal Nimue meer te weten komen over haar gave? Zullen Arthur en Nimue meer leren over de familie? Zullen ze hun moeder vinden? En wat betekent dat symbool met die slang?

De stem van de zee van Mara Li vertelt over een wereld na een grote ramp. Daarnaast verwijst het verhaal naar een nogal mysterieuze Andere Wereld.

De stem van de zee is door Mara Li mooi op papier gezet. Wel is de opbouw wat traag en soms erg uitgebreid. Hierdoor wordt de vaart nog wel eens uit het verhaal gehaald en dat neemt wat weg van de spanning. Het mysterieuze element rondom de Andere Wereld en de gave van Nimue daarentegen voegen juist weer wat spanning toe. Dit laatste maakt dat je nieuwsgierig blijft naar het verdere verloop van het boek.

Hoe verder je in het verhaal van de De stem van de zee komt, hoe meer de personages voor je gaan leven. Er lijkt dan meer gevoel in te komen en daardoor voel je je ook meer betrokken bij Nimue en Arthur. Mara Li weet je nieuwsgierigheid te prikkelen en laat je achter met een einde dat je uitnodigt om snel in deel twee van deze serie te starten. Ondanks dat ik soms wat moeite had met de trage en uitgebreide manier van vertellen, heb ik De stem van de zee met plezier gelezen en geef ik het 3.5 sterren.

Deze recensie schreef ik voor, en is terug te vinden op, de blog In de Boekenkast: https://indeboekenkast.wordpress.com