De grond onder onze voeten Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De grond onder onze voeten

Het gaat in dit boek net als z'n eerste(de vlucht) over emoties - hoe diep de mens kan gaan in het anderen iets aan doen. Onbarmhartig hard. Het verhaal in het kort: een bezettingsleger(hoe wie of wat- niet belangrijk) voert mannen uit de binnenlanden af naar concentratiekampen om bomen te kappen voor bielzen. Een van hen belandt in de tuin van de vrouw (van een voormalige militair die zich ook aan dergelijk praktijken heeft schuldig gemaakt) welke hij onderhoudt. Zij wordt door iets in hem geraakt en geeft hem niet aan bij de autoriteiten. Stukje bij beetje komt zij erachter wat de man(die niet meer kan praten) heeft meegemaakt - de kern van het verhaal. De mens is bij tijd en wijle een beest. Het is nog mysterieuzer dan de vlucht. In feite is het misschien wel een groot verhalend gedicht - heel bijzonder, maar het zal zeker niet door iedereen worden gewaardeerd. Een indrukwekkend boek.

Geschreven bij De grond onder onze voeten

Inderdaad zelden zo'n ongestructureerd, chaotisch boek gelezen. En maar wachten op een bepaalde verhaallijn, maar die komt niet. Pas na de eerste 180 bladzijden begint het daarop te lijken, maar uiteindelijk blijft dezelfde saaiheid je in de weg zitten. Het boek kent nauwelijks iets aan dynamiek. De tragedie die tot ons komt voor wat betreft de beschrijvingen van het leven in werkkampen en concentratiekampen is helder, maar dan zijn er toch honderden betere boeken geschreven. Werkelijk onbegrijpelijk waarop alle lovende kritieken gebaseerd zijn: je zou zo al gauw aan jezelf gaan twijfelen, maar dat doek ik toch maar niet.

Geschreven bij De grond onder onze voeten

Dit is een zeer aangrijpend boek.
Spanje, tijdens de bezetting van een groot imperium begin twintigste eeuw, werden in Extremadura de dorpbewoners uit hun huizen ontzet. De mannen werden op karren gestapeld en zij veronderstelden dat ze ergens als soldaat zouden gelegerd worden. Niets was minder waar. De ontberingen en de gruwelijke gebeurtenissen, maakten het onmenselijk. Hadden wij onze concentratiekampen, werden ze daar met dezelfde gruwel behandeld.
Eva Holden, de vrouw van een hoog-geplaatste militair, woont in een villa in Extrmadura en leidt in die idylische omgeving een teruggetrokken leven. Daar verzorgt ze haar bedlegerige man die ze haat. Op een geheven ogenblik merkt ze iemand op en wou ze die man van haar landgoed wegjagen, maar iets in haar maakte dat ze op dit besluit terug kwam. Ze gaf hem buiten te eten en ze liet hem haar moestuin onderhouden. Al haar pogingen om iets te horen te krijgen wat er hem werd overkomen, waren hopeloos. Op het moment dat ze geen vragen meer stelde, begon de man ineens toch te praten slechts in onsamenhangende woorden en zeer onduidelijk. Beetje per beetje kreeg ze meer van deze man te weten. Ze wist dat hij Leva heette.

Deze heel korte samenvatting omvat niks naar wat er in het boek wordt geschreven. De schrijfstijl was eventjes wennen, doordat er door periodes heen wordt verteld. In de "ik-vorm" vertelt Eva het verhaal, maar ook Leva doet zijn verhaal. Haar leven verandert naarmate ze meer en meer de confrontaties aangaat met de werkelijke wereld.

Alles wordt heel duidelijk weergegeven en bij momenten echt wel rauw. Carrasco heeft een eigen schrijfstijl die we misschien wel kunnen aanzien als een kunstvorm. Borstelen met woorden.

Ik heb dit boek heel graag gelezen en zou het toch aan veel mensen aanraden. Het heeft mij beroerd van begin tot het bittere einde. Je krimpt bijna letterlijk in elkaar als je bepaalde passages leest. Soms deed het mij denken aan het boek van Primo Levi 'Is dit een mens?"
"De grond onder onze voeten" zal mij zeker bijblijven en een tweede maal lezen is zeker geen overdaad.
Hierbij dank ik onze dierbare Harrie Leenders die het boek aanraadde.

Geschreven bij De grond onder onze voeten

erg de moeite waard

Geschreven bij De grond onder onze voeten

goed boek

Geschreven bij De grond onder onze voeten

Een opmerkelijk boek met een bijzonder gebruik van het perspectief. De
Schrijver laat de verschrikkingen van bezetting en overheersing op een mooie en indringende manier zien.

Geschreven bij De grond onder onze voeten

Een indrukwekkend boek,ineen adem uitgelezen.

Geschreven bij De grond onder onze voeten

prachtig geschreven boek af en toe wel te gruwelijk naar mijn mening.
zijn vorige boek vond ik even prachtig geschreven maar minder heftig

Geschreven bij De grond onder onze voeten

Zelden heb ik een boek gelezen dat zo onsamenhangend is en toch zo ontroerend. Als je het proza ontdoet van de alle bloemrijke taal blijft er een verhaal over dat nog steeds gebeurt. Welk tijdsdeel je ook noemt de afgelopen eeuw, oorlogen waarbij burgers het slachtoffer zijn, zijn er in overvloede. En dat is een eng en naar idee. Carrasco beschrijft alles met een intensiteit die beangstigend is en heel vermoeiend is om te lezen. Hij gebruikt de natuur om ellende te vertellen. En wat hij vertelt is de waarheid, het leed dat slachtoffers wordt aangedaan is enorm, de pijn is groot. Mensen verliezen alles, huis, haard en familie. “Wie een kind heeft verloren, heeft ze allemaal verloren’

Zijn eerste boek was beter