De heks van de bibliotheek

Geschreven bij De Heks Van De Bibliotheek

Blijven verhalen zoals; "The neverending Story"en "Labyrinth" je voor altijd bij?
Hou je ervan om meegenomen te worden in werelden vol spanning,avontuur,
vriendschappen en mystery, waarbij niets is zoals het lijkt?
Dan is dit boek van Christien Boomsma zeker iets voor jou!

Ik heb het als volwassene gelezen en was gelijk in de ban van het verhaal.
De personages nemen je mee naar een op zich saai dorpje,maar waar een
wereld aan zit verbonden,vol Magie!!

De spanning wordt opgevoerd en laat je niet los ,tot je het uitgelezen hebt!
Ik heb het tenslotte ook voorgelezen aan mijn kinderen.Iedere avond een
hoofdstuk.Ze verheugden zich er iedere avond op, en hebben tot het einde
van het spannende verhaal genoten!!

Kortom ,"De heks van de bibliotheek" is een toppertje!!!

Geschreven bij De Heks Van De Bibliotheek

Een heerlijk verhaal dat lekker weg leest in een wereld vol fantasie en werkelijkheid... of was het nu andersom??

Christien Boomsma heeft een bijzonder "beeldende" schrijfstijl... en laat je als het ware het verhaal in een film voor je ogen verschijnen terwijl je leest... ze weet fantasie en werkelijkheid op een perfecte manier in elkaar over te laten gaan... dat zelfs volwassenen geloven dat het misschien toch wel eens waar zou kunnen zijn...

Ik vind het een erg uniek en aangrijpend boekje. Met heel veel fantasie. 't is een sprookje met tegelijk veel linken naar de huidige tijd. Zeker de tweede helft van 't boekje is aangrijpend.

Geschreven bij De Heks Van De Bibliotheek

Wat mij betreft is dit een verhaal dat maar niet spannend wilde worden. Eerst tot halverwege gelezen, daarna had ik weinig behoefte verder te gaan (wel uitgelezen). Het begint leuk, met een meisje dat een geheimzinnige vrouw ontdekt op de zolder van de bibliotheek. Daarna komt ze in een magische wereld terecht, en daar begint het vervelend te worden. Want die magische wereld komt maar niet tot leven. Het enige dat je ervan weet is dat er een levensboom is en waterdraagsters die de boom in leven moeten houden, anders sterft de samenleving uit. Maar welke samenleving? Dat moet je als lezer maar verzinnen, want je krijgt er geen beeld bij. Er zijn geen mensen die dingen doen, geen kinderen die spelen; behalve de boom en de dienaressen is er niets. Ook vind ik de schrijfster vaak slordig met kleine dingen, als de plaats waar iemand zich bevindt. Van de ene zin naar de andere kan dat soms nogal verwarrend zijn. Slordig vond ik ook de scene waar Filou en Evianne weer in Filou's wereld zijn. Evianne legt uit waarom ze geen contact hebben opgenomen door te zeggen dat er geen 'teeloofoon' is in hun wereld, terwijl ze helemaal niet weet wat voor ding dat is, er nog nooit een gezien heeft, laat staan dat ze weet hoe die zou werken (p 115). Dat ging me op een gegeven moment erg storen. Al met al is het een aardig verhaaltje dat weinig indruk maakt. Het boek ziet er wel erg mooi uit.