De helaasheid der dingen

Het lezen van De Helaasheid der Dingen was voor mij, die doorgaans vrij tot zeer weinig boeken leest, een aangename ervaring. Het boek vertelt een autobiografisch verhaal over de ellendige jeugd van Dimitri Verhulst. We krijgen een kijk in de triestige omgeving waarin hij opgroeide, met weinig hoop op een mooie toekomst. Hij woont in een arm dorp, zijn moeder heeft hem verlaten en hij woont met zijn vader en drie nonkels, allen wat boertig en af en toe eens aan de drank, bij zijn grootmoeder. De titel vind ik goed passen bij het verhaal, alsook het voor mij de manier waarop het verhaal wordt gebracht mooi in beeld brengt. De directe en cynische manier van schrijven zorgt er zowel voor dat de boodschap duidelijk overkomt als dat de triestige inhoud humoristisch wordt overgebracht. Het verhaal verveelt niet en wekte mijn nieuwsgierigheid naar het vervolg telkens opnieuw op. Ondanks deze cynische en directe schrijfwijze merkte ik namelijk een zeer ontroerend verhaal dat enorm op de empathie inspeelt. Met De Helaasheid der Dingen heeft Dimitri Verhulst een stevige prestatie neergezet.

5 jaar geleden bijzonder genoten van dit boek. Blijven me eeuwig bij: het tour de france spel in de caravan, de ode aan Roy Orbison.

Leuk boek om te lezen, aparte verhaal met een andere kijk op de wereld. Bevalt leuke anekdotes.

Het was verplichte literatuur op school, maar ik heb er van genoten! Het feit dat het een waargebeurd verhaal is, maakt het dat het boek gaat leven. De vader-zoon-relaties in het boek zijn bizar te noemen, en daarin heel sterk!

Snelle verzending. Alles vlot verlopen.

Je moet eerst de film gezien hebben voor een totaalbeeld alhoewel de personages een andere naam hebben

Goed bowk. Makkelijk te lezen.

Een ode is het zeker, met een even positieve bijklank. Herman Verhulst slaagt er namelijk in om aan de hand van een grote portie humor, oer-Vlaamse schrijnende taferelen een zekere sympathie mee te geven . De alcoholische versie van de Tour de France, de incontinentie van zijn moeder en de gokschulden van de Zware (zijn nonkel), het hoofdpersonage vertelt er allemaal over.
Hierbij geldt wel dat als je houdt van veel diepgang, dit waarschijnlijk een teleurstelling kan vormen omdat het geheel bestaat uit twaalf losse verhaaltjes waar vooral wordt ingezoomd op de vaak hilarische gebeurtenissen en minder op gevoelens. Ook moet gezegd worden dat deze losse verhaaltjes (die de hoofdstukken vormen) hoewel in min of meer chronologische volgorde, het soms wat moeilijker maken om altijd te kunnen volgen.
Maar laat dit je vooral niet afschrikken om eraan te beginnen. Het boekje leest zeer vlot en je zal je een breuk lachen bij de beschreven situaties die je je ongetwijfeld levendig kan voorstellen. Het dialect waarin geschreven wordt, leest aangenaam en geeft je het gevoel dat je een nostalgisch verhaal van een fictief familielid aan het lezen bent. Nu ja, fictief... dat is niet zeker. Het hoofdpersonage "Dimetrieken", zoals zijn nonkels hem noemen, is namelijk dezelfde Dimitri als de schrijver. Wat nog maar eens een extra dimensie aan het verhaal geeft, een verhaal dat naar mijn mening de moeite waard is om te lezen zonder zware literatuur te vormen.

Humorvolle schrijver en scherp

Zeer grappig geschreven. Echte aanrader.