De intrede van Christus in Brussel PB (in het jaar 2000 en oneffen ongeveer)

Dit is de eerste keer dat ik iets van verhulst lees en ben meteen erg enthousiast. Zowel wat betreft taalgebruik als verhaallijn een geestig en bijzonder boek dat ik iedereen kan aanraden. Het einde is niet origineel, echter ik heb met volle teugen genoten van elke gelezen bladzijde. Uit de andere reviews begrijp ik dat dit niet zijn beste boek is: wat mijn enthousiasme alleen maar verder aanwakkert: kennelijk is zijn andere werk nog beter, voor zover dat mogelijk is.

Dit boek had goede verwachtingen bij mij gewekt: het idee stond me aan en ik verwachtte van Verhulst een literair acceptabele uitwerking, -had al meer romans van hem gelezen-, maar de taal alsmede de sfeer van het boek bevielen me helemaal niet. Het sukkelt maar door, is mijns inziens niet erg geestig en het slot is erg voorspelbaar. Ik raad het anderen niet aan, ook al verschillen smaken van lezers soms verbazingwekkend.

De aangekondigde komst van Christus in Brussel biedt Dimitri Verhulst alweer een uitstekende kans om te fulmineren tegen de alomtegenwoordige bekrompenheid van een volk, tegen het schaapachtig volgen van de blinde massa dat ons allen zo eigen is, zelfs al menen we van niet, kortom tegen de menselijke aard. Deze bijtende maatschappijkritiek giet hij dan nog eens in een uiterst trefzekere, wervelende stijl, gehuld in een droge, intense humor:

“Vervolgens boog de nieuwslezer zich over een pas binnengelopen bericht, een lugubere ontdekking in het klooster van Kortrijk, waar de nonnen zich gezamenlijk hadden opgeknoopt aan de balken van de zoldering. Je zag het beeld zo voor je: al die wiebelende zwarte rokken met daar pril ontbindende nonnen in, bungelend aan het plafond. Je kreeg inmiddels goesting om zo’n tafereel te schilderen. Stilleven met dode nonnen.”

Ik vermoed dat het niet iedereen kan bekoren, en versta volop waarom, maar wat mij betreft is dit een Verhulst ‘grand cru’ !

Geweldig geestig boek over hoe het zal zijn als onze Heiland terugkeert op aarde. Petje af!!

Een erg kritisch boek over de samenleving kort en bondig geschreven.
Dit boek kan je in een middagje uitlezen, maar je blijft er nog wel even over nadenken.
Je merkt wel dat de schrijver er nog meer uit had kunnen halen, het nog meer had kunnen uitdiepen, maar alsnog een goed boek.

Kort maar krachtig boek! Geen onverwacht einde, maar toch zeker en vast een aanrader.

Schrijvers lees ik in series. 2011 is o.a het jaar van Belgie en daarmee van Verhulst. Dit meest recente werk vind ik minder briljant dan eerder werk. De invalshoek is best origineel en redelijk spannend gekozen. De J. komt naar Brussel en de voorbereiding van deze gebeurtenis vinden plaats in de tegenwoordige tijd van een alsmaar verder splijtend Belgie. De observaties zijn weer genadeloos, vaak treffend. Maar het boek ademt een algehele maatschappijkritische sfeer uit. Dat is het 'm wellicht: je voelt de pijn niet.