De jongens van Nickel roman

Elwood die door zijn lieve oma Harriet wordt opgevoed, heeft het eigenlijk best goed voor elkaar, hij haalt mooie cijfers op school, hij staat op het punt om naar het plaatselijke college, iets wat tijdens de segregatie geheel gescheiden was in Amerika en dan natuurlijk ook in zijn stad Tallahassee in Florida.
De burgerrechtenbeweging komt net op gang, Dr.Martin Luther King komt op, iets wat zorgt dat Elwood ook erg in de ban is van Dr Martin Luther King.
Vol goede moed gaat hij op pad naar zijn nieuwe school, als hij door een onschuldig misverstand op de Nickel Academy terecht komt, een tuchtschool, de hel op aarde.
Er is een blank gedeelte en een gedeelte voor de zwarte jongens.
De jongens daar zijn overgeleverd aan de wreedheden van de blanke bewakers, die een heus schrikbewind voeren, Elwood probeert vriendschappen te sluiten met andere jongens zoals Turner.
Ze proberen de wreedheden te overleven

De jongens van Nickel is een verhaal wat gebaseerd is waargebeurde gebeurtenissen in de Amerikaanse geschiedenis in de jaren 60.
Een geschiedenis die verteld moet worden, zodat we misschien meer begrip krijgen voor elkaar.
Tijdens het lezen gebeuren er zoveel wreedheden, dat ik mij echt heb afgevraagd of het waargebeurd was, daarom heb ik al snel het dankwoord van Colson Whitehead gelezen, waardoor de rest van het boek er helemaal hard in kwam.
Het is echt ongelofelijk en bizar dat dit soort dingen gewoon gebeurden.
Maar ook dat er op een plek waar je je toch veilig moet voelen, je zoveel misstanden tegenkomt, mishandeling, racisme, corruptie en verdwijningen en moorden.

Zeker de mishandelingen met de zweep zijn zo opgeschreven dat je je haast kan voorstellen hoe het voelt.
Ze komen keihard binnen, mede door de stijl van Colson Whitehead, die op deze manier heel veel meegeeft over deze zwarte bladzijdes in de geschiedenis, het is geïnspireerd op de geschiedenis van de Dozier School for boys in Marianna wat ook in Florida ligt.
Hij geeft een stem aan de slachtoffers.
Ik kan niet echt goed uit leggen waarom je dit nu echt moet lezen, maar je moet het toch gewoon doen, het is een verhaal wat op mij erg veel indruk heeft gemaakt, het was een indrukwekkend, aangrijpend verhaal, maar ondanks de heftigheid, heeft Colson er wel een mooi verhaal van gemaakt, een verhaal wat je nog verrast ook. Maar belangrijker een verhaal waar je hopelijk van leert, wat je stil laat staan.

net als bij de Ondergrondse Spoorweg is de Jongens van Nickel een bij de keel grijpende roman, gebaseerd op afschuwelijke feiten in het tijdperk van de Jim Crow-rassenwetten, een inktzwarte bladzijde uit de geschiedenis van de Verenigde Staten...

Elwood Curtis, een arme, maar pientere donkere jongeman die aanvankelijk nog geloof hecht aan de woorden van de dominee Martin Luther King als die predikt dat zwarte jongens en meisjes evenveel waard zijn als anderen, ondanks de strikte rassenscheiding in het diepe Zuiden...

Elwood’s idealistische geloof in de beginjaren van de burgerrechtenbeweging wordt op de proef gesteld wanneer hij onterecht veroordeeld wordt tot tuchtschool Nickel Academy in de gesegregeerde Florida van de jaren 60 ...
racistische opzichters, corruptie, gruwelijke mishandelingen, misbruik en zelfs moord met name op zwarte jongens is meer regel dan uitzondering...

door Colson Whitehead’s vertelkunst is iedere zweepslag, gruwelheid en vernedering voelbaar, verwoord als volgt
‘’ ... hun was zelfs het simpele genoegen ontzegd om doorsnee te zijn ... aan banden gelegd en gehandicapt voor de race überhaupt was begonnen, en nooit de kans kregen om gewoon normaal te zijn ... ‘’
dit laatste in dikke contrast met de stem van MLK op de achtergrond en de onmacht voelend van de jongens
‘’ ... wees ervan verzekerd dat wij jullie zullen uitputten met ons vermogen om te lijden, en dat de dag komt dat wij onze vrijheid zullen veroveren ... ‘’

pijnlijke historische roman, moet iedereen gelezen hebben!

Tallahasee, Florida, jaren ‘60. Hier woont Elwood Curtis samen met zijn oma, omdat zijn ouders hem verlaten hebben. Elwood is een rustige, brave jongen. Hij luistert veel naar Martin Luther King en loopt mee in marsen. Omdat hij op school goede cijfers haalt, mag hij naar Melvin Griggs, de zwarte technische school in de buurt van Tallahasee, om mee te doen aan de lessen speciaal voor middelbare scholieren die meer kunnen.
Doordat Elwood een verkeerde beslissing neemt, beland hij echter op de Nickel Academy, een tuchtschool. Hier worden afro-amerikaanse jongens het slachtoffer van misbruik, marteling en corruptie door blanke bewakers. In ‘het witte huis’ worden ze ‘s nachts afgeranseld. Soms worden jongens ‘naar achter’ gebracht om daarna niet meer terug te keren. Gelukkig raakt hij bevriend met Turner die bepaalde privileges heeft en die graag wil ontsnappen uit Nickel.

Het verhaal wordt verteld met behulp van switches tussen heden en verleden. Beetje bij beetje kom je meer over Elwood Curtis te weten. En dan krijgt het verhaal een verrassende wending. Het boek is gebaseerd op een waargebeurd verhaal.

Op een gegeven moment wist ik niet wat ik van het boek moest vinden, maar na de verrassende wending vond ik het fantastisch.

Wat een boek, ik gaf hem 5 van de 5 sterren!
De Jongens van Nickel gaat over Elwood Curtis, die door een vergissing terechtkomt op de Nickel Academy tuchtschool. Het zijn de beginjaren van de burgerrechtenbeweging en de rassenscheiding is aan de orde van de dag. Ook op Nickel zijn de zwarte jongens gescheiden van de witte jongens, en vooral de zwarte jongens krijgen het te verduren van de witte bewakers.
Voor het minste of geringste worden de jongens naar ‘achteren’ gebracht - en hiervandaan zullen ze nooit terugkeren. Elwood probeert zich staande te houden samen met zijn vriend Turner, die erop gebrand is om te ontsnappen.
Colson Whitehead neemt je in dit boek echt mee terug naar de gruwelijke tijd van de rassenscheiding in de VS. De personages zijn levensecht waardoor ik af en toe echt het gevoel had dat ik me ook in hun intens nare situatie bevond. Heel verrassend voor dit genre vond ik de twists in het verhaal waardoor je op het verkeerde been werd gezet. Ik kom dat niet zo vaak tegen in dit genre verhalen. Het boek is écht tot op de laatste bladzijde meeslepend.
Het feit dat de Nickel academy gebaseerd is op een echte tuchtschool die in Florida heeft bestaan maakt me zo verdrietig, maar tegelijk benadrukt het ook het feit dat dit een boek is dat massaal gelezen moet worden!

De 16-jarige Elwood Curtis is een gedreven en ambitieuze jongen die veel kracht en inspiratie haalt uit de toespraken van zijn idool, Martin Luther King. Het zijn de beginjaren van de burgerrechtenbeweging en Elwood ziet de veranderingen vol vertrouwen tegemoet. Zijn leven wordt echter ruw verstoord wanneer hij door stom toeval op het verkeerde moment op de verkeerde plaats blijkt te zijn: wrong race, wrong place.

De setting is die van begin jaren '60 en de gebeurtenissen van Nickel zijn gebaseerd op de gebeurtenissen die destijds plaatsvonden op tuchtschool 'Florida Dozier School for Boys'. Nickel is de hel op aarde, en vooral de zwarte jongens hebben het zwaar te verduren. Zware lijfstraffen, misbruik, corruptie, en eenzame opsluiting worden bij de minste overtreding toegepast, zogenaamd om de jongens in het gareel te kunnen houden. Het 'Witte Huis' wordt het meest gevreesd, en van de jongens die 'naar achteren' werden gebracht, is er nooit iemand teruggekeerd. Kort na zijn aankomst in Nickel sluit Elwood vriendschap met de onbevreesde Turner die vastbesloten is om uit Nickel te ontsnappen...

De schrijfstijl maakt het boek. Als lezer weet Whitehead je regelmatig te frustreren, te verbazen, en op het verkeerde been te zetten. Gedetailleerde scenes worden afgewisseld met warrige flashbacks en flashforwards die je als lezer even doen fronsen, om vervolgens weer geraakt te worden door een volgende twist en de daarbij horende emoties. De glansrijke ontknoping maakt dat je na de laatste pagina direct weer opnieuw wilt beginnen met lezen om de puzzelstukjes nu eindelijk op hun plek te kunnen leggen.

'De jongens van Nickel' is een wreed verhaal over ruw verstoorde jongensdromen, overlevingsdrang, wanhoop, vergiffenis en de wonderlijke kracht van vriendschap. Loved it!

Elwood Curtis is 16 jaar, intelligent, hardwerkend en goedaardig. Alles lijkt te wijzen op een glansrijke toekomst, hij mag zelfs al lessen gaan volgen aan de universiteit. Maar terwijl je leest over alles wat Elwood een goed persoon maakt, weet je al dat die glansrijke toekomst waarschijnlijk nooit zal komen. Hij is namelijk zwart en leeft in Amerika in de jaren '60, de tijd van de Jim Crow-wetten. En inderdaad, door een stom misverstand wordt hij naar de Nickel Academy gestuurd, een tuchtschool voor jongens.

Op Nickel verblijven zwarte en witte jongens op een apart deel van het terrein. De bewakers zijn er net zo racistisch als de wereld daarbuiten, maar omdat de jongens op Nickel veelal door de buitenwereld vergeten zijn, worden de bewakers door niemand gecontroleerd en kunnen ze doen wat ze willen. Dit leidt tot mishandelingen, seksueel misbruik, en een onofficiële begraafplaats met naamloze lichamen. In de buitenwereld wist Elwood aan sommigen te bewijzen dat hij harder werkt en intelligenter is dan de gemiddelde witte jongen, maar op Nickel wordt hij niet als individu gezien. Als hij vraagt om moeilijkere lesboeken (de aanwezige lesboeken gaan niet verder dan basisschoolniveau) wordt hij genegeerd, waardoor zijn kans op een goed leven na zijn schooltijd meteen vergooid wordt. Als hij een ruzie tussen twee andere jongens probeert op te lossen wordt dat niet gewaardeerd en volgen harde maatregelen.

De Nickel Academy is gebaseerd op een tuchtschool die echt bestaat heeft, namelijk de Dozier School for Boys in Florida. Ook veel van de vreselijke gebeurtenissen die in het boek gebeuren, hebben hier echt plaatsgevonden. Door een boek als deze te lezen, vanuit het oogpunt van een jongen die er middenin zit, dringt het pas echt goed door hoe angstaanjagend het moet zijn geweest om in die tijd zwart te zijn geweest. Een paar scènes die zich tijdens het heden afspelen laten zien dat die angst nog steeds niet helemaal weg is.

Toch vond ik dit geen zwaar boek. Het is een lastig onderwerp om over te lezen, maar door de schrijfstijl blijf je wel snel doorlezen. Ook speelt de vriendschap tussen Elwood en schoolgenoot Turner een grote rol en haalt Elwood kracht uit de woorden van Martin Luther King. Hierdoor blijft hij ondanks zijn situatie toch hoop houden in de toekomst.

Ik moet bekennen dat ik na De ondergrondse spoorweg al fan was van Colson Whitehead. Ik was dan ook heel benieuwd of De jongens van Nickel minstens zo goed zou zijn als het vorige boek.
En wat blijkt… het is misschien nog wel beter! Bijna niet voor te stellen, maar het is echt mogelijk.

De jongens van Nickel is een ontzettend indrukwekkend verhaal. Gebaseerd op waargebeurde feiten en dat maakt het eigenlijk nog vreselijker dan het al is. Vooral de zaken die niet genoemd worden vond ik erg indrukwekkend. Dat maakt juist dat je eigen ‘fantasie’ bepaalde stukken invult, je weet dat het nog erger was dan beschreven. Colson Whitehead heeft een hele prettige manier van schrijven, waardoor ik het boek niet aan de kant wilde leggen.
Hij weet zaken zo over te brengen dat je het gevoel hebt bij Elwood te zijn, door zijn ogen te kijken en te voelen wat hij voelt. En ondanks de zwaarte van het onderwerp wordt het verhaal zelf nergens zwaar. Ontzettend knap gedaan!

Een verhaal over onrecht, maar ook vriendschap, wilskracht en moed. Vooral ook heel veel moed.

De jongens van Nickel
Door Colson Whitehead

Een inspirerende roman over eigenwaarde. Wat bezielt mensen toch om zichzelf beter te vinden dan de ander? Net zoals in De ondergrondse spoorweg, de indrukwekkende bestseller van Colson Whitehead, stelt hij opnieuw het racisme en onderdrukking van de zwarte mens aan de kaak. In dit boek wordt de gang van zaken aan de Nickel Academy
een heropvoedings kamp onder het mom van ‘school’ uitgebreid geschetst
De school werd in 1899 door de staat gesticht als de Florida Industrial School for Boys. Het verschil in “behandeling” tussen de zwarte jongens ten opzichte van de witte knapen is enorm. De pientere en leergierige Elwood Curtis, protagonist, in de steek gelaten door vader en moeder en opgevoed door de zorgzame oma Harriet, wordt wegens een futiliteit opgepakt en naar Nickel gestuurd. Wat daar door de directie en personeel met de jongens wordt uitgepookt is bizar. Vernedering, ontucht en uitbuiting. Haarfijn en indringend wordt duidelijk gemaakt dat het morele kompas van de leidinggevenden volledig op hol is geslagen. Het boek blijft zeer leesbaar door het onverwoestbare optimisme van Elwood. Gesteund door boezemvriend Turner weerstaan zij het straffe regime. Geplaatst in het tijdsbeeld van de zestigerjaren met Martin Luther King als superidool zou dit boek verplichte literatuur moeten zijn voor de blank geboren mens.

Het verhaal van De jongens van Nickel is gebaseerd op ware feiten. De personages zijn fictief maar het verhaal is echt gebeurd.
Enkele jaren geleden werd een onderzoek gestart naar de geruchten over de Arthur G. Dozier School for boys in Florida. De geruchten gingen niet alleen over lijfstraffen, seksueel misbruik en marteling maar er werden op het terrein ook nog eens 55 skeletten gevonden buiten de officiële begraafplaats van de tuchtschool. Het onderzoek dat nog steeds loopt heeft het dodental reeds op meer dan 100 lichamen gebracht.
Deze ontdekking heeft voor een ware schokgolf gezorgd en is de reden dat Colson Whitehead dit verhaal in een roman wou verwerken.
Elwood Curtis is een prima student die bij zijn oma woont en via baantjes zijn studie wil bekostigen. Op de dag dat hij toegelaten wordt aan de nieuwe hogeschool krijgt hij een lift. Snel blijkt dat de auto gestolen is waardoor Elwood als medeplichtige wordt aangeduid en naar de Nickel-tuchtschool wordt gestuurd.
Niettegenstaande de tuchtschool een blanke en zwarte afdeling heeft is het schering en inslag om “leerlingen” te straffen. En dan mag je van geluk spreken dat je niet naar het Witte Huis wordt gebracht want daar is geen terugkeer meer mogelijk.
De jongens van Nickel speelt zich af tijdens de jaren 60-70 waarbij de apartheid nog heel voelbaar is. Het verhaal van Elwood en Turner is het typische wrong place, wrong time-verhaal maar dat geeft niemand het recht om jongeren (in dit verhaal dan) naar willekeur te mishandelen en/of misbruiken.

Het verhaal van Elwood en de andere jongens in dit boek is schrijnend, onmenselijk en ik vraag me constant af wat iemand kan drijven om zo te handelen naar jongeren die je eigenlijk geen haarbreed in de weg hebben gelegd. Is de mens van nature echt zo slecht van inborst? Of is het de macht die naar je hoofd stijgt eens je orders mag uitdelen?
Voor mij was De jongens van Nickel, niettegenstaande de gruwel, een mooi boek waar de auteur er weerom in geslaagd is de problematiek rond zwarten aan te kaarten. Niet alleen dat maar hij heeft de jongens ook een stem gegeven nadat ze als vuilnis gedumpt zijn zonder dat er ook maar iemand vragen over stelde.

Het neemt je op nuchtere wijze mee in het verhaal van de jongens. Echt verpletterend indrukwekkend, zowel het verhaal als de manier waarop het geschreven is.