De kids of Appetite ze leefden en ze lachten en ze zagen dat het goed was

Bruno Victor Benicci III en Madeline Falco hebben een verhaal te vertellen. Het begint met de dood van Vics vader en eindigt met moord. Zo begint de achterflap van het boek. Ik heb het boek in eerste instantie gekocht vanwege YALfest. Op een mooie zaterdagmorgen bedacht ik mij dat ik natuurlijk wel wat boeken van de auteurs op YALfest moet hebben om te laten signeren. Dus zodoende heb ik er een aantal besteld. En van De Kids Of Appetite heb ik geen moment spijt gehad!

Vics vader is twee jaar geleden overleden. Zijn moeder heeft een nieuwe vriend en op de avond dat hij haar ten huwelijk vraagt, rent Vic weg, met de urn van zijn vader. Onderweg komt Vic de KOA tegen, oftewel: De Kids of Appetite. Door twee simpele vragen goed te beantwoorden willen zij hem helpen. De KOA blijkt het beste te zijn wat Vic ooit is overkomen.

Het boek staat boordevol prachtige citaten en mooie metaforen. Normaal dan doen mij die citaten niet zoveel, maar bij dit boek had ik er een post-it blokje naast liggen om alles te stickeren, zodat ik ze zou onthouden en nooit meer kwijt zou raken. Ik wil ze nu juist expres niet noemen, want als je het boek leest komt het vele malen mooier over dan dat je dit in mijn recensie plots zou zien opdoemen.

Het verhaal is geschreven vanuit twee hoofdpersonen: Vic en Mad. Zij vertellen je allebei hun kant van het verhaal, en stukje bij beetje komt je achter een heleboel feiten, die uiteindelijk het hele verhaal zullen vertellen. David Arnold heeft het boek ontzettend mooi in elkaar gezet, zowel qua schrijfstijl als vormgeving van het boek.

De spanning zat er goed in. Ik wilde ontzettend graag verder lezen en heb het boek dan ook in een paar dagen uitgelezen. Ik had ontzettend veel plezier tijdens het lezen maar moest soms ook een traan laten vallen, man wat een mooi verhaal! Het is origineel, spannend en boeiend tot de laatste bladzijde. Ik kan je De Kids of Appetite voor de volle 100% aanraden!

En ze noemden zichzelf de Kids of Appetite. En ze leefden en ze lachten en ze zagen dat het goed was.

Je hebt wel eens van die boeken waar je de wereld van verwacht. Dat was voor mij bij Kids of Appetite in ieder geval wel het geval. Blossom Books geeft over het algemeen alleen maar boeken uit die ik top vind, en dit klonk helemaal als een boek voor mij, dus ik ging er al vanuit dat het een nieuwe favoriet zou worden. Maar als dat dan ook werkelijk gebeurt? Wat een geweldig gevoel is dat!

Dit is een boek vol meeslepende momenten, levensechte personages, prachtige zinnen en mooie verhalen. Het verhaal komt aan het einde op zo'n manier samen dat alle puzzelstukjes op hun plek vallen, en als lezer houd ik daar ontzettend van.

De Kids of Appetite is gewoon een frakking superrenpaard. Liefde voor dat boek.

Soms kom je een boek tegen waar je al meteen een speciaal gevoel bij hebt. Dat kan komen door de cover, of door de titel of de woorden op de achterflap. Het hele totaal plaatje maakt je ontzettend nieuwsgierig naar dit boek, en je kan alleen maar hopen dat het je niet teleurstelt. Dat had ik bij dit boek. De Kids of Appetite maakte me zo nieuwsgierig!

Een prachtig verhaal op een bijzondere manier verteld.
Fijne personages en hele mooie schrijfstijl.
Dit is een boek die je lang bij blijft.

Een boek die ik je aanraad als je geïnteresseerd ben een makkelijk en vermakelijk boek.

de Kids of Appetite geschreven door David Arnold. Wat een boek… Vol met liefde, details, vriendschap en alle problemen waar je mee te maken krijgt als je een Young Adult bent.

Vic heeft zijn vader verloren aan kanker, zijn moeder heeft een nieuwe liefde, maar Vic vindt Frank niet zo leuk. Hij besluit weg te lopen van huis, maar neemt zijn vader mee. Of althans de urn. Even later komt hij erachter dat niet alleen het as van zijn vader in de urn zit, maar ook een “to do-list” en foto’s van zijn ouders. Vic komt Mad tegen bij de rivier en mag van haar mee naar haar vrienden.

De vrienden wonen in een kas, en worden door allerlei mensen gesteund waardoor ze geen honger hoeven te lijden. Baz, Zuz, Coco en Mad wonen er al een tijdje, Vic mag op de bank slapen. Met z’n vijven gaan ze er voor zorgen dat Vic de “to do-list” van zijn vader gaat voltooien. Dit verloopt niet zonder slag of stoot.

Door de vele sprongen in de tijd, wordt de puzzel steeds duidelijker. Je begint aan het einde, springt dan weer naar het begin (8 dagen eerder) en zo spring je steeds heen en weer. Ik heb daar geen moeite mee, maar ik kan begrijpen dat sommige mensen dat niet prettig vinden lezen. Vic is anders dan anderen en zijn gevoelens worden zeer gedetailleerd beschreven. Als hij bijvoorbeeld iets 100x denkt, is dat ook 100x uitgeschreven.

Je leest het verhaal uit vanuit de ogen van Mad, maar ik kreeg het idee dat Vic echt de hoofdpersoon bleef, dat ze niet “gelijk” waren. Ook kom je achter allerlei feitjes over de andere personen van de Kids of Appetite.

Kids of Appetite is het boek dat elke YA-lezer zou moeten lezen, geniet er van!