De laatste winter Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De laatste winter

Dat de Tweede Wereldoorlog één van de duisterste tijden van de vorige eeuw was, zullen de meeste wel beamen. Ook nu nog zien we de tekenen nog terug en zijn er nog mensen onder ons die deze verschrikking hebben meegemaakt. Wij jongeren, die het geluk hebben zonder oorlog op te mogen groeien, kunnen deze verschikkingen amper voorstellen. Om de gedachte aan deze verschikkelijke tijd toch vorm te kunnen geven zijn er natuurlijk genoeg films en boeken die ons allerlei details kunnen vertellen, maar een ontroerend verhaal als de laatste winter, heb ik de laatste tijd nog niet gelezen.

Ik ben niet zo'n oorlogsfan. Ik vind het verschikkelijk om te moeten lezen over de gruweldaden van de mens en hoe slachtoffers verhongeren... Brrr, de rillingen lopen me meteen over het lijf. Toch wilde ik dit boek graag lezen en toen ik inderdaad uitgekozen werd om dit boek te gaan lezen ben ik er meteen in begonnen.

Het verhaal gaat over Anna, een jonge vrouw die samen met haar jongere broer en zusje met haar moeder in eenn appartement in Amsterdam woont. De oorlog is al een paar jaar bezig en het eten raakt op. Anna en haar broer Maarten besluiten naar familie in Putten te trekken om daar wat eten op te halen. Maar daar slaat het noodlot toe, Maarten wordt samen met de rest van mannelijk Putten meegevoerd door de Duitsers. Radeloos gaat Anna naar huis, waar haar moeder breekt en zij al jonge vrouw het huishouden draaiende moet zien te houden.

Meer ga ik lekker niet verklappen, want het is een ontzettend spannend boek waarbij je bij elke pagina hoopt op een goede afloop. Het is vol emotie geschreven en zo realisitisch dat het kippenvel mij af en toe op de armen stond. Er wordt afgewisseld tussen Maarten en Anna en dat is een goede afwisseling voor het verhaal. En ja, ik moet bekennen dat ik zo nu en dan een traantje heb gelaten.

De laatste winter is de debutroman van Femke Roobol en ik vind dat ze daarmee een pracht van een boek heeft neergezet dat ik zowel jong als oud kan aanraden. Iedereen die wil weten hoe verschikkelijk het moet zijn geweest om in de oorlog te leven, zal smullen van dit boek.

Ik kijk uit naar verdere boeken van deze getalenteerde schrijfster!

Geschreven bij De laatste winter

Ik heb zeer veel boeken gelezen over de oorlog, maar de meeste waren van de overlevenden van de kampen [ ook ongelooflijk indrukwekkend altijd] , maar dit is geschreven uit een toch wel nieuw perspectief, de hongerwinter. Ik kan me niet heugen ooit een boek gelezen te hebben hierover. Erg goed, en ook erg goed verweven met het verhaal over Maarten.
Prettige leesstijl ook, dit maakt dat je wilt blijven lezen en wil weten hoe het afloopt.
Ook vond ik de karakter juist wel goed uitgediept, je leert ze wel degelijk kennen, zeker de hoofdpersoon, maar ook de moeder in het verhaal.
Een boek om niet snel te vergeten..

Geschreven bij De laatste winter

Femke Roobol (Den Haag, 1966) is taalkundige en een groot liefhebber van geschiedenis. Nadat ze Italiaanse taal- en letterkunde heeft gestudeerd, heeft ze diverse banen gehad waarbij taal en talen een grote rol speelden. Schrijven heeft ze van kinds af aan gedaan en ze wil graag vertellen over wat gewone mensen overkomt; mensen zoals jij en ik. In haar debuutroman heeft ze hierbij gekozen voor een setting die we hopelijk nooit meer meemaken: de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog. Femke woont met haar gezin in de buurt van Alkmaar.

In De laatste winter vertelt de auteur het verhaal van gewone mensen die de gruwelen van de oorlog aan den lijve ondervinden. Geen heroïsche avonturen of grootse spionage acties, maar het zware leven van alledag in de laatste winter voor de bevrijding.
Anna is een jonge vrouw die met haar moeder, broer en zusje in Amsterdam woont. Haar vader is voor de oorlog al overleden en studeren zat er voor Anna niet meer in. Haar moeder kon niet met het verlies van haar man omgaan en Anna moest een baan zoeken om mee te helpen het huishouden draaiende te houden. Haar broer Maarten zit in de gevaarlijke leeftijd om bij een razzia opgepakt te worden en hun moeder staat doodsangsten uit dat hem wat overkomt. Na Dolle Dinsdag, waarmee het boek begint, wordt de onderdrukking door de bezetters verder opgevoerd. Voedsel wordt steeds schaarser en wanneer de toestand onhoudbaar dreigt te worden gaan Anna en Maarten naar Putten om bij familie eten te vragen. Het is 30 september, de dag voor de razzia in Putten – Anna en Maarten komen op precies het verkeerde tijdstip in het dorp: Maarten wordt samen met de mannelijke inwoners opgepakt en via Kamp Amersfoort weggevoerd naar een werkkamp en Anna moet alleen terug naar huis. Hoe zal haar moeder reageren nu zij ook nog haar zoon is kwijtgeraakt?

De laatste winter is een mooi beschreven, aangrijpend verhaal dat met veel aandacht voor details wordt verteld. Aan de hand van de levens van Anna in Amsterdam en Maarten in werkkamp Neuengamme worden de verschrikkingen van de oorlog op huiveringwekkende manier duidelijk. De inspiratie voor dit boek heeft de auteur onder andere opgedaan in gesprekken met de laatste nog levende man die als 18-jarige jongen uit Putten is weggevoerd. Aan de hand van zijn ervaringen laat Roobol Maarten de verschrikkingen van zijn gevangenschap beleven, maar laat ze ook zien wat vriendschap kan betekenen. Ervaringen die je je nu bijna niet meer kunt voorstellen; daarom is het goed dat er boeken als De laatste winter zijn die ons helpen herinneren.

Enige minpuntje naar mijn mening is dat de karakters niet helemaal uitgediept worden, tweedimensionaal blijven. Daardoor was het voor mij niet mogelijk om me totaal over te geven aan het verhaal. Niettemin mag De laatste winter gezien worden als een zeer geslaagd debuut. Ik ben blij dat ik het heb gelezen; het blijft nodig deze en andere verhalen over die donkere tijd te blijven vertellen. Opdat we niet vergeten.

Geschreven bij De laatste winter

Aanvankelijk dacht ik tijdens het lezen dat dit meer een Young Adults boek was, maar meer en meer bleek dat toch niet het geval. Wel herkende ik veel elementen uit andere boeken en films. Toch is dit alles bij elkaar weer een heel nieuw oorlogsverhaal, soms voorspelbaar, soms verrassend, in elk geval heel mooi. Hoofdzakelijk geschreven vanuit het perspectief van Anna, een jonge vrouw in Amsterdam tijdens de laatste oorlogswinter. Af en toe ook vanuit het perspectief van Maarten, haar broer die tijdens een razzia in Putten wordt opgepakt en naar het concentratiekamp Neuengamme afgevoerd. De gruwelen daar worden zeer invoelend, maar toch 'leesbaar' beschreven. Het karakter van Anna wordt goed uitgediept en je kunt je goed inleven in haar situatie, waarin zij zich erg opoffert voor het welzijn van anderen, voornamelijk haar moeder. Je krijgt een beeld van de ontberingen van de gewone mensen tijdens de hongerwinter van 1944. Wat dit boek ook duidelijk maakt, is dat de oorlog nog lang niet voorbij was na de oorlog. Het boek is boeiend en leest vlot door, je kunt het bijna niet wegleggen en daarmee is het voor mij zeker 5 sterren waard.

Geschreven bij De laatste winter

De indringende ogen van de vrouw (de hoofdpersoon Anna?) op de cover gaven mij gelijk het gevoel dat dit boek geen droge documentatie van de geschiedenis was. Dit boek grijpt je aan. Als je de kaft bekijkt, dan wordt je in de ogen van de vrouw op de cover gezogen. Als lezer krijg je de kans om de geschiedenis vanuit haar ogen te zien. Je hebt niet het gevoel dat je over de schouder van deze vrouw meekijkt, maar dat je haar daadwerkelijk bént.

Hoewel je volledig wordt meegevoerd in het verhaal van Anna en haar familie, vond ik het ook heel mooi dat je ook sympathie kon krijgen met mensen waarvan je het niet verwachtte... Een prachtig verhaal over de gevoelens en ideeën van normale mensen gedurende 'de oorlog'. De verhaallijn is origineel, verassend en vol diepgang!

Geschreven bij De laatste winter

Ik ben een echte thrillerlezer, maar het boek van Femke sprak me zo aan dat ik het toch graag wilde lezen. En daar heb ik absoluut geen spijt van gehad, ik heb het in 2 dagen uitgelezen.
Het verhaal gaat over Corry, Anna, Lena en hun broer Maarten in de laatste paar maanden van de oorlog. Maarten wordt tijdens een razzia opgepakt en naar een concentratiekamp in Duitsland gestuurd. In Amsterdam doen zijn moeder en zusjes heel veel moeite om rond te komen met bijna niks. As de oorlog ten einde komt is de vraag wat is er met Maarten gebeurd?
Ik heb heel erg genoten van dit boek, het is zeer realistisch geschreven, heb zeker aan het eind regelmatig een brok weg moeten slikken. Mijn complimenten aan Femke voor dit prachtige boek!

Geschreven bij De laatste winter

Ik ben een verwoed thriller lezer, maar boeken rondom de oorlog trekken mij ook.
Eenmaal begonnen in deze debuut roman van Femke kon ik het echt niet meer wegleggen.
Wat is dit mooi, pakkend geschreven...ze verteld zoveel details, dit heb ik niet eerder zo gelezen in een boek over deze periode: en wat een verademing dat het eens niet geschreven is vanuit een "Joodse" beleving!
Dit boek is een echte aanrader, het is meeslepend, ontroerend: ik was tot kippenvel geroerd...
Zowel voor jong als oud.
Ik kijk uit naar het volgende boek!!

De indringende ogen van de vrouw (de hoofdpersoon Anna?) op de cover gaven mij gelijk het gevoel dat dit boek geen droge documentatie van de geschiedenis was. Dit boek grijpt je aan. Als je de kaft bekijkt, dan wordt je in de ogen van de vrouw op de cover gezogen. Als lezer krijg je de kans om de geschiedenis vanuit haar ogen te zien. Je hebt niet het gevoel dat je over de schouder van deze vrouw meekijkt, maar dat je haar daadwerkelijk bént.

Hoewel je volledig wordt meegevoerd in het verhaal van Anna en haar familie, vond ik het ook heel mooi dat je ook sympathie kon krijgen met mensen waarvan je het niet verwachtte... Een prachtig verhaal over de gevoelens en ideeën van normale mensen gedurende 'de oorlog'. De verhaallijn is origineel, verassend en vol diepgang!

Geschreven bij De laatste winter

Ik ben een verwoed lezer, vooral van thrillers. “De laatste winter” is mijn eerste roman sinds maanden en heeft me zeer aangenaam verrast. Het verhaal van de laatste maanden van de Tweede Wereldoorlog en de periode na de bevrijding wordt gedetailleerd en zelfs op een ontroerende wijze weergegeven. De razzia in Putten heb ik als lezer op de eerste rij kunnen beleven, zelfs als Vlaming.
Tijdens het lezen voelde ik meteen sympathie voor het hoofdpersonage Anna Verbeek en haar familie. Als zoon van een weggevoerde vader (naar een Duits arbeidskamp) heeft het verhaal me echt gepakt…
Femke Roobol schrijft voor alle lezers, niet voor een select gezelschap. Duidelijke schrijftaal die voor “Jan en alleman” vlot leesbaar is. Met deze debuutroman heeft ze overduidelijk bewezen dat ze als schrijfster heel wat in haar mars heeft.

Geschreven bij De laatste winter

Zelden zo' n goed boek gelezen . Je wilt t in een adem uitlezen . Ik ben echt een groot fan van deze schrijster geworden. Ook al haar andere boeken gelezen en ze zijn stuk voor stuk erg goed. Ik kijk er echt naar uit wanneer er weer zo'n mooi geschreven boek van haar uitkomt. Een aanrader dus.