De man met de hoed

Pauline van de Ven (Houthem-Sint Gerlach, 1956) bracht haar jeugd als oudste van drie kinderen door in een dorp in Limburg tussen de Maas en de Geul, een agrarische streek waar men destijds hoofdzakelijk leefde van kleinvee en hoogstamfruit. Vader was burgemeester van enkele plattelandsgemeenten langs de oostelijke rand van de Maasvallei, moeder overleed op jonge leeftijd. De auteur groeide op met een pleegmoeder in een gemengd milieu van lokaal bestuur, een groot boerengezin en het fabrikanten-milieu van haar grootouders. Ze studeerde af in economie aan de Universiteit van Amsterdam. In een periode van rouw verruilde ze omstreeks 1995 haar werk in de dagbladjournalistiek voor het schrijven van romans en verhalen. De meeste romans zijn trouw aan feitelijke karakters en gebeurtenissen en lijken mede geschreven om wat voorbij is levend te houden. Haar belangrijkste werk, De familie Dumont, is een romancyclus over een Nijmeegse fabrikantenfamilie. Voor haar literaire oeuvre ontving ze in 2014 de Halewijn Literatuurprijs. De jury prees haar vermogen om literatuur van universeel niveau te scheppen uit het kleine alledaagse. Daarnaast is ze beeldend kunstenaar. Haar beeldende werk onderzoekt de vector-vormen die kenmerkend zijn voor digitale schilderkunst en werd meermaals bekroond. Van de Ven is getrouwd en woont in Amsterdam.