De menskant van veranderen

Het boek van Erik Koenders en Peter Nientied is een eye-opener. En dat in de letterlijke zin van het woord. Het opent je ogen voor de mensen op je pad. Of je nu adviseur bent of manager, uiteindelijk bestaat veranderen uit niet veel meer dan het contact met mensen. Met open ogen dat contact aangaan betekent zien wat de ander beweegt. Soms letterlijk in zijn of haar houding en gedrag. En soms metaforisch in de ziel van de ander. Spiral Dynamics is een mooi instrument en voor mij niet nieuw. Toch zat er in het boek een nieuw inzicht. Een kleine parel met veel gevolgen. Het inzicht namelijk dat veranderen altijd begint van het waardesysteem van de ander. Alleen wanneer de ander zich vanuit zijn of haar waarde aangesproken voelt komt er beweging. Dat is misschien wel de belangrijkste les voor adviseurs en managers. Je eigen drijfveren als veranderaar maken dat je het avontuur van de verandering aan gaat. De mate waarin je aansluit op de drijfveren van anderen bepaalt of zij jou op dat avontuur willen volgen. Kortom, met open ogen en oren mensgericht veranderen.

Harry Michels

De titel van het boek wekte gelijk mijn nieuwsgierigheid. O zo vaak staan in veranderboeken planmatige modellen waarop geen enkel mens verbinding ervaart waardoor veranderingen alleen maar irritaties en frustraties opleveren. De menskant. Heel fijn.
Tot mijn grote plezier vind ik in dit boek veel mooie verhalen die mij helpen beeld te krijgen over hoe je nu wel die verbinding met mensen kunt maken. Wel via een model. Ik had al eerder een boek over spiral dynamics gelezen. Dat was me niet goed bevallen. Wat een ingewikkeld model. De schrijvers in dit boek brengen het er wat mij betreft een stuk beter vanaf. ik kon het na een paar weken lezen nog steeds na vertellen. Kon het gedrag wat bij de kleuren hoort hier en daar zelfs onderscheiden in mijn omgeving. Wat ik er vooral van onthoud is dat je goed moet observeren hoe mensen met elkaar omgaan in een werksetting. Dat je met hen het gesprek aan kan gaan over hoe zij de dingen doen en wat zij belangrijk vinden. pas dan kan je het met hen over veranderen hebben. Heel menselijk dus. de kleuren helpen om je observaties richting te geven en daardoor het goede gesprek te voeren.
Toch las ik het boek niet zo snel uit. Het bleef regelmatig in mijn tas en kreeg een ander boek voorrang. Niet omdat de inhoud niet interessant was. Het duurde even voordat ik in de gaten had waarom. De menskant van het lezen vraagt ook wat. Vormgeving dus. Die motiveert mij gewoon niet. Een beetje meer wisselingen in vorm, hier en daar wat kleur of verandering in lettertype... kleine dingetjes die een boek leesbaar en aantrekkelijk maken. de tweede druk mag echt mooier. Dan wordt het volgens mij echt een boek die ikgraag nog een keer lees. Gewoon omdat het je inspireert!