De olijfboom Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Heb alle boeken van haar wat verschenen is in t nederlands gelezen. Dit boek vond ik in het begin al wat een vreemde schrijfwijze hebben ,bij hoofdstuk 6 werd t beter ,anders had ik hem aan de kant gelegd. Zeker niet wat ik van haar gewend ben, heb t wel uit gelezen ,maar niet met zoveel leesplezier als alle anderen . Toch jammer had hoge verwachtngen .

Ik had me echt verschrikkelijk verheugd op dit boek, ik ben nu halverwege maar het valt mij erg tegen. Het is tot nu toe bij lange na niet wat ik gewend ben van deze schrijfster en heb inmiddels zo goed als al haar boeken gelezen. Ergens hier zag ik een review dat het vanaf hoofdstuk 6 beter wordt. Ik hoop het maar...
De ik persoon is de zoon Alex van 13 jaar en hoogbegaafd. Ik weet niet hoe hoog begaafd... ik denk dat als een jongeman 18 is zelfs niet zo schrijft en dat is wat mij hier en daar echt irriteert.

Geschreven bij De olijfboom

Ik ben een groot fan van Lucinda en heb intens van al haar boeken genoten. Ik keek dan ook verlangend uit naar dit nieuwe boek.
Het was een teleurstelling. Het was helemaal niet de stijl van Lucinda en het taalgebruik vond ik vaak niet gepast.
Hoop dat het volgende boek: het Italiaanse meisje, weer Lucinda waardig is.

Geschreven bij De olijfboom

Vond dit, in tegenstelling tot andere recensenten, juist een bijzonder goed boek. Het is voor een groot deel geschreven vanuit het perspectief van een hoogbegaafde dertien jarige en dat maakte het voor mij extra boeiend. Een jongere die zijn gezinsleden scherp observeert en ook heel goed onuitgesproken onderstromen aanvoelt. Het koste even tijd er goed in te komen maar daarna laat het verhaal je niet meer los. Vond het heel wat realistischer dan de zeven-zussen boeken. Spanning in de vorm van dreiging, angst zit er niet in, maar je wilt wel heel graag ontdekken wat er in het verleden nu echt gebeurd is en dat noem ik ook spannend.

Geschreven bij De olijfboom

Heerlijk, een boek van Lucinda Riley! Mijn verwachtingen zijn hooggespannen.
Toch is De olijfboom geen typische roman van Lucinda Riley. Normaal gesproken schrijft zij een roman waarin duidelijk twee verhaallijnen zijn te ontdekken die in een andere tijd spelen. In eerste instantie lijkt het in dit boek ook zo te zijn maar al snel wordt duidelijk dat het verhaal zich vooral tien jaar geleden afspeelt. De verhalen ervoor en erna ondersteunen de belangrijkste verhaallijn. Laten we daarvan uit gaan.
Wat gebeurde er tien jaar geleden? Helena, moeder van drie kinderen erft een huis, Pandora, op Cyprus van haar peetoom Angus. Ze wil daar met haar gezin de zomer doorbrengen. Dat wordt een zomer vol verrassingen. Als ze daar aankomt met de oudste twee kinderen, Alex en Immy, blijkt dat het huis verwaarloosd is en onderhoud behoeft. De reddende engel is dan Alexis, haar jeugdliefde van lang geleden. Dat zorgt voor veel verwarring bij niet alleen haar oudste zoon Alex maar ook bij haar man William wanneer hij arriveert met hun jongste zoon Fred. William en Helena zijn bijna tien jaar getrouwd, Helena had Alex al voordat ze met William trouwde. Alex, maar ook William, weet niet wie de echte vader van Alex is en Alex is vastbesloten daar deze vakantie achter te komen.
Deze zomer zullen zij niet alleen in Pandora zijn. De beste vriend van William, Sacha komt ook naar Cyprus met in zijn kielzog vrouw Jules en kinderen Rupes en Viola. Ook de hartsvriendin van Helena, Sadie, reist af naar Cyprus. Om het gezelschap compleet te maken komt ook Chloë, de dochter van William uit een eerder huwelijk naar Pandora. Het wordt een wonderlijke zomer op Cyprus wanneer Pandora’s doos wordt geopend. Er zijn veel geheimen die door de jaren heen opgestapeld zijn, maar in Pandora blijft geen enkel geheim veilig….

Mijn mening: Een heerlijk verhaal weer van Lucinda Riley, haar schrijfstijl is boeiend maar ook vlot, het verhaal loopt als een speer. Ze bouwt de spanning goed op, het duurt lang voordat je de geheimen op Pandora kunt ontrafelen. Zijn de besluiten die in het verleden zijn genomen slim? Nee, maar ze zijn wel menselijk en ook de nieuwe generatie lijkt er niet van geleerd te hebben. Ik heb wederom genoten van een bijzonder verhaal, vakkundig opgebouwd met een vleugje van eigen ervaring. Vijf sterren zijn dan dik verdiend!

Dit is niet zo'n mooi boek dan de andere boeken

Geschreven bij De olijfboom

Lucinda is een van mijn favoriete auteurs! Ze weet als geen ander een verhaal neer te zetten en net als bij haar andere boeken moest ik dit boek gewoon in een ruk uitlezen. De olijfboom heeft door de setting op Cyprus een speciale atmosfeer en is zo levendig dat ik er geen genoeg van kon krijgen. Ook de dagboekpassages van Alex zorgen ervoor dat ik tegen het einde aan geen afscheid van hem wilde nemen. Zeker een aanrader!

Geschreven bij De olijfboom

L u c i n d a R i l e Y schrijft heel.leuk en dit is een van haar eerste boeken. Gelukkig heeft ze de achterban gekregen die ze verdient

Geschreven bij De olijfboom

Een nieuw boek van Riley, wat blijkens het nawoord toch niet nieuw is maar een soort dagboek van haar eigen leven.
Misschien had ze het beter voor haarzelf kunnen houden.
Het is niet te vergelijken met haar andere boeken en dat hoeft ook niet, maar dit boek is gewoon te oppervlakkig om echt indruk te maken. De personages komen nooit tot leven. Het taalgebruik was in het begin wel grappig maar later storend.
Alleen het verhaal van Alex zelf vond ik wel redelijk. Maar dit is niet genoeg om dit boek een voldoende te geven.
Jammer.

Minder goed dan de andere boeken van lucienda riley.
Zeven zusterscblijft toch een top reeks.