De tijd van de heks

In het uiterste Noorden van Noord-Noorwegen begin deze maand dit boek o.a. gelezen en een prima boek bevonden! Een heerlijk boek om bij je te hebben tijdens een reis naar en van de Nordkapp, Norge!!!
Ik lees veel Scandinavische boeken, ben al vele jaren dol op Scandinavië, vooral op Noorwegen, maar nooit op krimi's uit die landen. Deze is een gunstige uitzondering! De verhaallijnen zijn heel goed en spannend en de schrijfstijl van Thorarinsson is vloeiend en humoristisch. In de wonderschone natuur van Noorwegen dit boek met heel veel plezier gelezen. Mensen die dit boek bijv. nogal 'teleurstellend" vonden, zouden hun verwachtingen eens kunnen onderzoeken of hun manier van denken, want ook aan dit boek klopt alles en is vooral de sfeer zó goed Ijslands, omdat we die kennen van andere IJslandse boeken en schrijvers. De mentaliteit, de sfeer, de wijze van praten, allemaal bekend!
En waarom zou iemand geen kanarie als huisdier kunnen hebben, waarom niet?
Mijn smaak is het niet, maar dat is een kat of tamme rat ook niet en Thorarinsson schrijft er vol humor over. Daarmee doorbreekt hij de soms serieuze verhaallijnen, dat snapt toch iedereen?
Iemand anders zeurde weer over de lange, IJslandse namen in dit boek! Gek hè, in een IJslands boek, wat een openbaring! Bekend zijn ook de patroniemen en matroniemen, omdat je als Ijslander altijd iemands zoon of -dochter bent, in de achternaam verweven. Deze zeurkousen vergeten dat dat in Nederland ook eeuwenlang gebruik is geweest, niets nieuws onder de zon, zoals Hendriksen en Jansen, was vroeger -zoon op het eind of dochter in oude verhalen. En laat vooral je beperkende denkpatronen eens los, als je zo'n boeiend boek leest als dit met een verrassende plot, ook nog.

Journalist Einar wordt door de krant waarvoor hij werkt uitgestuurd naar het stadje Akureyri. Eigenlijk gebeuren er twee dingen in dit boek : een vrouw valt tijdens een overlevingstocht in het water en een student verdwijnt en wordt even later vermoord aangetroffen. Journalist Einar zal uiteindelijk degene zijn die motieven en daders opspoort.

Als ik het boek zo samenvat klinkt het nog best okee. Alleen is het verre van okee, met name de eerste helft van het boek is tenenkrullend enerverend. Ware het niet dat ik een paar dagen onderweg was met enkel dit boek in de koffer, ik had het na 40 blz aan de kant gegooid.

Na 150-200 blz komt er wat vaart in het verhaal, maar affiniteit met de personages kreeg ik op geen enkel moment. Ook van de stijl van de auteur kreeg ik niet echt hoogte, soms krijg je eerder zware kost voorgeschoteld, dan weer komt er een dwaze parkiet om het hoekje kijken, om maar iets te noemen. Ik heb het boek in sneltreinvaart uitgelezen, wist bij momenten echt niet wie wie was (al die IJslandse namen, om gek van te worden). En zo eventjes 'tussen de soep en de patatten door' komt de lezer de ontknoping te weten, niet dat ik daar nog bijster nieuwsgierig naar was.

1 ster voor de eerste helft van het boek, 3 sterren voor de tweede helft. Conclusie : een teleurstellende 2 sterren.