De Uilendoders historische thriller

De Uilendoders is geen gewone thriller, het is een historische thriller. Met enige twijfel ben ik in dit boek begonnen, en die twijfel heeft ongeveer 100 pagina’s geduurd. Daarna was ik om, en zat ik in het boek, en dan wil je doorlezen tot het uit is.

Het boek wordt geschreven vanuit vele verschillende perspectieven, en vele verschillende personages. Desondanks komen de personages echt heel goed tot zijn recht, en je leert ze langzaamaan steeds beter kennen. Je gaat dus ook steeds meer van de karakters houden. Aan het begin van het boek staat er uitleg over wie wat is en wat voor taak heeft. Je moet wel een paar keer terug slaan voordat je dat helemaal precies duidelijk is. Maar naarmate het boek vordert merk je dat je steeds minder hoeft terug te kijken.

De Uilendoders is een spannend verhaal, over verraad, moord, ziektes en verwensingen. Het verhaal speelt zich af in 1321 in Engeland, en het is boeiend om daar over te lezen.
We hebben ook nog te maken met de begijnen die naast het dorp wonen, en wel goede oogsten hebben en dus ook genoeg te eten. De haat en nijd tussen de twee volken is goed voelbaar, en onderhuids voel je de spanning. Deze spanning blijft het hele boek aanwezig, en je wilt dus ook doorlezen.

Geschreven bij De uilendoders

Karen Maitland neemt ons mee naar de waanzinnige veertiende eeuw, waar geloof, magie en plagen het leven beheersen. Vlaamse begijnen stichten een begijnhof op het Engelse platteland, waar ze geconfronteerd worden met achterdochtige dorpelingen, een corrupte priester, een wrede heer, en een demon. Anders dan in Maitland's "Gezelschap van leugenaars" wordt haar pessimistische mensbeeld dit keer verlicht door vrouwen met geloof, kracht, vriendschap en trouw. De eerste hoofdstukken is het even wennen aan alle personages die het verhaal vanuit hun gezichtspunt vertellen, maar al snel ontrolt zich een adembenemend spannende pageturner!

Geschreven bij De uilendoders

een erg leuk, spannend, en zelfs leerzaam boek. er is veel tijd besteed aan de historische gegevens, zonder het minder leesbaar te maken.
leuk dat er een kleine link is gemaakt naar haar andere boek: het gezelschap van leugenaars.
wat mij betreft kan er snel een derde spannende boek komen! ik zal dat zeker kopen.
een dikke aanrader dus!

Geschreven bij De uilendoders

Het verhaal geeft een goed beeld van het leven in de veertiende eeuw.Goed gestaafd op feiten zover mogelijk en daardoor zeer geloofwaardig. Het is ook nog eens een spannend verhaal dus er is alleen maar lof voor dit boek. Advies: kopen en lezem

Een zeer mooi verhaal,vooral de twijfels tussen geloof en bijgeloof.En wat dat met een mens en gemeenschap kan doen.Verder kan je het goed volgen vooral omdat ieder hoofdstuk vanuit een persoon vertelt wordt.Het roept ook emoties op,vooral over pispoel,je wilt zo vlug mogelijk door lezen om te weten hoe het met haar afloopt.En het leven in die tijd wordt op een zeer goede en duidelijke manier vertelt. Een waardige opvolger van Een gezelschap van Leugenaars.

De beschrijvingen van Karen Maitland, laten je lopen op de meest gladde keien en rivieroevers, je ruikt de verschraalde varkensmest en de verschimmelde kruiden... Terwijl je leest. Zo knap gedaan. Je wordt langzaam meegenomen. De eerste hoofdstukken nog niet, je moet even doorzetten en dan begint het dorp te leven.

Als ik de Uilendoders dicht sla weet ik dat een prachtige historische thriller heb gelezen. We gaan terug in de tijd naar het plaatsje Ulewic, waar Uilenmeesters met hun boze riten en magie dood en verderf zaaien en de dorpelingen in angst leven.
Vlak naast het dorp bevindt zich de Begijnhof waar een flink aantal vrouwen allemaal "Martha's"zorgen voor de nodige hulp bij de dorpelingen. Alle vrouwen heten daar Martha vernoemd naar een heilige, en hebben als 2de naam dienares, heelmeester of kokkin bijv, om zo hun functie te omschrijven.
Als het bij de begijnhof ook na vele tegenslagen toch veel beter gaat als in het dorp, waar corruptie en de pest hoogtij vieren, dan proberen de Uilenmeesters, dat de dorpelingen niet meer naar de begijnhof gaan en geen eten en drinken meer krijgen. Het wordt duidelijk dat de dorpelingen meer vertrouwen hebben in de Martha's dan dat de Uilenmeesters hadden verwacht. Tot grote woede en dit heeft grote gevolgen.

Het verhaal wordt in de "ik" vorm verteld, maar wel steeds door een andere persoon. We horen van Pater Ulfrik, van Martha Dienares maar ook van Pispoel. Dit is even wennen, maar voor in het boek staan al de personen, hun naam, en waar ze wonen. Verder leest het goed weg en is het spannend maar ook zeker aangrijpend en waan je jezelf ook in Ulewic en leef je mee met de dorpelingen en de vrouwen van de Begijnhof. Een verhaal op zich, en ook een verhaal waar bij je kan gaan denken, is het nu zoveel beter.....