De vergeten zomer

Dit is een echte zomerhit. Het boek bevat alles om lekker in het zonnetje op een comfortabele ligstoel met een drankje binnen handbereik weg te duiken in het leven van de familie Chambon. De familie met zijn uitgestrekte wijn- en olijfvelden die het ogenschijnlijk goed voor elkaar lijkt te hebben mäar waar helaas niets is wat het lijkt. Waarom is schoonmoeder Clarisse zo verbitterde oude dame geworden? En waar worstelt zoon Luc mee? En Jane, die er tussen zit en op laatst niets meer begrijpt van zowel haar schoonmoeder als haar man. Ze probeert met man en macht de lieve vrede te bewaren maar dat wordt alleen nog maar moeilijker als een dodelijk ongeluk de familie treft. Jane staat er vanaf dat moment min of meer alleen voor. En dat heeft grote gevolgen.

Het boek zit boordevol prachtige landschapbeschrijvingen.En waar je de ene keer aanvoelt welke wending het verhaal neemt ben je de andere keer volkomen verrast over de geheimen die blootgelegd worden. Dit houdt de vaart in het verhaal en maakt het soms echt spannend.

Op de wijngaard van de familie Cambon is de druivenoogst elk jaar een feestelijke gebeurtenis, behalve dit jaar.
Wanneer de oogst door noodweer en een foute inschatting mislukt, is dit slecht nieuws voor het voortbestaan van het landgoed. De eigenaresse, Clarisse Cambon, weet precies wie ze dat kwalijk moet nemen, namelijk haar schoondochter Jane.
De twee vrouwen zijn al jarenlang verwikkeld in een strijd. Een vete waarvan beide de oorzaak verborgen houden voor Luc. Luc probeert al jaren de vrouwen te laten verzoenen. Dit goed bedoelde gedrag van Luc staat haaks op de feiten die Jane ontdekt wanneer het noodlot voor hem toeslaat. Jane blijft vol verwarring en twijfel achter en ze wordt min of meer gedwongen om de dagelijkse leiding van de wijngaard over te nemen. Alleen haar ergste vijand, Clarisse, kan haar helpen om de waarheid over Luc te achterhalen.

Luc vlucht op zeer jonge leeftijd met zijn moeder en tante van Algerije naar Frankrijk en kopen daar een landgoed om dat vervolgens met groot succes uit te bereiden tot een goed lopende wijn- en olijvengaard. Pas op het einde van het boek wordt beschreven waarom de vrouwen moesten vluchten. Dit is zeer knap gedaan want in het verhaal zelf mis je deze informatie helemaal niet maar wanneer je het later leest is het een mooie aanvulling.
Op zeer jonge leeftijd leert Luc Jane al kennen. Jane verblijft met haar vader namelijk vele zomers op het landgoed maar door een gebeurtenis vertrekken ze om nooit meer meer terug te komen. Pas vele jaren later brengt het lot Luc en Jane weer samen en ondanks de afkeuring van Clariss, trouwen ze toch. De haat tussen de vrouwen is om te esnijden en het is heel knap van de schrijfster dat je deze voelt en dat ze zo goed weet het geheim te bewaren waardoor je nieuwsgierigheid gewekt blijft.

Ook de zoektocht, na de tragedie met Luc, is uiterst goed beschreven en vraagt om doorlezen. Soms is het wel minder dat het verhaal wordt weggetrokken van de perikelen op de wijngaard, om te lezen hoe het leven tussen Luc en Jane in Londen was.

Dit boek neemt je me naar het zonnige Frankrijk. Vol met geuren, kleuren en smaken uit de Provence. De beschrijvingen zijn simpel maar helder beschreven. Je ziet het verhaal als een film voor je. Een feel-good boek (of film) zoals 'Een huis in Toscane'.
Alles klopt aan het verhaal; de personages, de intriges, de familiegeheimen, en het goede leven in Frankrijk.
De karakters van de alle personen in het boek worden heel goed beschreven. Je weet van iedereen een kenmerk of karaktertrek, zelf van de personen die minder betekenis hebben maar toch onmisbaar zijn. Dit alles bij elkaar maakt het tot een boek waar je in verdwijnt. Bij de eerdere boeken van Carol Drinkwater kreeg je dat gevoel ook al. Een groot compliment voor een verhaal dat heerlijk wegleest. Een roman die niet thuis zal horen tussen de grote schrijvers van de literatuur maar waarvan wel bijna iedereen er één mee op vakantie zou moeten nemen, of bij slecht weer net zou moeten doen of je op vakantie bent.

Geschreven bij De vergeten zomer

Op de helft gestopt met lezen. Boek begint veelbelovend. Naar het midden toe wordt het steeds oninteressanter. Bladzijdes lang wordt er heel veel gezegd, maar eigenlijk alleen maar herhalingen in andere bewoordingen van wat er eerder gezegd is. Hoevaak kun je zeggen dat je iemand mist. Voor de lezer is dat meteen al duidelijk, dat hoeft niet iedere bladzijde vermeldt te worden.
Het gedrag van de schoonmoeder is onuitstaanbaar, en voor mij begon het slaafse gedrag van de hoofdpersoon tov die schoonmoeder zeer te irriteren.

Wel een aardig boek! Zeker als je in Z-Frankrijk woont!
Vond haar andere boeken leuker!

Dit boek draait vooral om geheimen. Verschillende hoofdpersonen hebben één of meerdere geheimen. In het begin van het boek wordt hiernaar gehint zonder concrete aanwijzingen te geven over wat deze geheimen zouden kunnen inhouden. Dit vond ik in eerste instantie niet zo fijn. Gelukkig komen er al gauw aanwijzingen naar boven en kun je als lezer mee gaan denken over de mogelijke waarheid achter bepaalde gebeurtenissen.

Degene die alle geheimen moet ontsluieren is Jane. Ze ontdekt steeds meer informatie, maar deze is moeilijk te interpreteren. Af en toe trekt ze dus eerst een paar onjuiste conclusies, om uiteindelijk toch de waarheid te vinden. Dit maakt dat het boek vol verrassingen zit. De ene onthulling is verrassender dan de andere, maar uiteindelijk loopt het verhaal anders dan je zou verwachten. En steeds als je denkt dat je nu alles weet, stuit Jane op nieuwe informatie die de situatie in een ander licht zet. Zelfs in de epiloog kom je nog bijzondere informatie tegen.

Jane is een interessant personage. Ze moet de nodige problemen overwinnen en doet dit op een heel eigen manier. Ook de eeuwige strijd met haar schoonmoeder Clarisse is beeldend beschreven. Dit zit hem niet alleen in dialogen maar vooral ook in gebaren en dingen die niet gezegd worden. Ik werd hierdoor zeker geboeid, ook al vond ik de zoektocht naar de geheimen nog net iets leuker.

Tussen het verhaal door wordt ook duidelijk uitgelegd hoe wijn en olijfolie worden gemaakt. Dat was leuk om te lezen, maar soms onderbrak deze uitleg net een spannend stuk in het verhaal. De timing was dus niet altijd helemaal goed.

Er wordt zelfs nog een stuk geschiedenis aangestipt, namelijk de geschiedenis van Algerije toen het deel uitmaakte van Frankrijk. Hier wordt niet heel diep op ingegaan, maar het is wel een belangrijk deel van de achtergrond van de familie Cambon.

Ik vond dit een veelzijdig en spannend boek. Ook was het verhaal verrassend. De geschiedenis van Jane en de mensen op het landgoed van de familie Cambon is bijzonder. Op een paar kleine minpuntjes na vond ik het een leuk boek om te lezen. Het lijkt me een prima boek om mee te ontspannen tijdens de zomervakantie.

Geschreven bij De vergeten zomer

ik vond dit boek nogal langdradig....plot te ver uitgespannen

Geschreven bij De vergeten zomer

Het boek leest lekker weg zoals alle boeken van deze schrijfster.

Geschreven bij De vergeten zomer

heb dit boek gekocht als vakantie literatuur en daar voldeed het aan.

Geschreven bij De vergeten zomer

He het aan een stuk uitgelezen; je zie de omgeving zo voor je , vind het enkel jammer dat de verloren zomer eigenlijk maar beschreven wordt in de epiloop het boek zou met dit moeten beginnen

Geschreven bij De vergeten zomer

Een mooi boek voor de zomer, vooral als je van Frankrijk houdt, ook informatief over de wijnbouw én de vreselijke Algerijnse oorlog. Op een aantal punten voorspelbaar maar toch net weer even anders. Moeilijk om weg te leggen.