De violiste

In een catacombe bij een oud treinstation in Crouch End in Londen vindt een zwerver een menselijk skelet en steelt de ring die nog aan de vingerkootjes zit. “Botjes vielen als mikado uiteen.” Aldus krijgt de lezer te horen.
De befaamde violiste Amber Kaufmann woont met haar man Kurt en hun huishoudster Nettie aan de Keizersgracht in Amsterdam. Tijdens een radio-interview voor de BBC van Amber wordt de uitzending plotseling onderbroken nadat bekend geworden is dat de stoffelijke resten van het drie jaar eerder in Londen verdwenen viooltalent Lena Miller zijn gevonden. Lena was de dochter van de bekende politicus Jack Miller. Zij was ten tijde van haar verdwijning studente aan de Koninklijke Academie voor Strijkinstrumenten waarvan Kurt Kaufmann toentertijd directeur was.
Al snel wordt een verdachte opgepakt. Twee verhaallijnen lopen vervolgens wisselend door het boek. De verregaande invloed van het drama rond Lena op het beroepsmatige leven én het privéleven van Amber als violiste en ook haar pogingen het tij te keren in Londen enerzijds, en het onderzoek van oud-rechercheur Luke O’Connor van de Londense politie anderzijds. Deze rechtschapen man kreeg ten tijde van het initiële onderzoek van de verdwijning van Lena Miller problemen met zijn chef Andrew en is om duistere redenen van de zaak afgehaald. Dat heeft hij nooit kunnen verkroppen. O’Connor bijt zich op eigen houtje vast in de zaak en doet opmerkelijke ontdekkingen terwijl hij ook de zorg heeft voor zijn echtgenote Vera die een herseninfarct heeft gehad.
Lange tijd lijkt duidelijk wie de dood van Lena Miller op zijn geweten heeft doch de doorgewinterde thrillerlezer houdt dan uiteraard twijfel want meestal is het toch net even anders. En terecht want de plot ontwikkelt zich tegen het eind van het verhaal in een andere richting. Die is echter voor ervaren thrillerlezers toch wel tamelijk voorspelbaar.
Patricia Snel heeft een vlotte pen en geeft er ook blijk van dat ze een verhaal structuur kan geven. Haar taalgebruik is aangenaam maar het boek wordt ontsierd door een (on)behoorlijk aantal taalfouten en verkeerde omschrijvingen. Ook de schetsen van sommige gebeurtenissen en de gehanteerde beeldspraak kunnen niet altijd de toets der kritiek doorstaan.
Wat te denken van de volgende zinsneden: “Kurt pakte een koekje. Amber hoorde zijn kiezen de zoetigheid vermalen.” En: “Heel in de verte lag Sumatra dat als een stuk broccoli in het water dreef.” Op dat moment verbleven Amber en Kurt in Singapore; of het blote oog daarvandaan deze broccoli kan waarnemen, kan in het midden blijven.
De zin “De wijn verwarmde haar borstkas” zal een fervent wijndrinker zeker bevreemden omdat zulks fysiek onmogelijk is.
Ook wordt in een noodsituatie aan een iPhone een lichtgevende kwaliteit toegedicht die niet spoort met de technische mogelijkheden van het apparaat.
En de lezer ontkomt helaas ook bij dit boek niet –zij het maar eenmalig- aan een drie letters tellend schuttingwoord waarvoor alternatieven in aanzienlijke mate voorhanden zijn.
Het verhaal is overigens zeker aardig en geeft op onderhoudende wijze de problemen weer waarmee beroemdheden worstelen als niet alles verloopt zoals zij zouden wensen. Sommige karakters komen goed uit de verf.
Reeds kort na het verschijnen van het boek waren op Hebban en bol vele “recensies” (feitelijk ging het om schrifturen van enkele regels) te lezen waarin zonder uitzondering vijf sterren werden toegekend aan dit boek. Een merkwaardig fenomeen dat allerlei niet bewijsbare vermoedens doet rijzen.
Omdat drie sterren in het referentiekader van uw recensent teveel zijn en twee toch wel iets te mager vanwege het aardige verhaal en de veelal goede sfeertekeningen, krijgt “De violiste” van Patricia Snel tweeëneenhalve ster.

Niet vervelend om te lezen, maar verhaal had in de helft vand het aantal pagina's verteld kunnen worden

Wat weer en topboek van Patricia Snel. Het boek is spannend, het verhaal is gedetailleerd beschreven waardoor je goed meegenomen wordt. Ik kon niet stoppen met lezen en was nieuwsgierig naar ieder volgend hoofdstuk. Een aanrader dus!

Geschreven bij De violiste

Recensie 'De Violiste'
Het begin is gelijk al pakkend en goed omschreven. Stimuleerde om gauw verder te lezen. Alsof je aan de zijlijn meekijkt. Goede combinatie van heden en verleden. Hiena valt het samen in de tegenwoordige tijd. Heb het nu uitgelezen. Wauw, echt een goed boek

Op de cover de achterkant van een vrouw met haar hand in haar nek. Veel paars en lichte kleuren. Titel en cover komen op mij niet over als een thriller. Een quote van Susan Smit ziet er veelbelovend uit: “De violiste is een verrassende en intelligente thriller vol onderhuidse spanning die danst rond verboden liefde, muziek en moord. Een good read tot de laatste pagina!”

Patricia heeft dit verhaal met heel veel passie geschreven, dat is te merken aan de opbouw van het verhaal, de personages en de verwerking van klassieke muziek in een thriller. Persoonlijk een merkwaardige keuze om dit samen te voegen, maar hé, waarom niet?! Als het verhaal maar goed in elkaar zit.
Amber wordt het duidelijkst naar voren gebracht, je leeft helemaal mee in haar angsten en haar passie voor de viool/muziek. Je wordt meegenomen in haar denk- en leefwereld. Amber komt over als een zeer sympathiek persoon, af en toe wat naïef misschien. Maar zij maakt het verhaal. Wanneer ze tussen hoop en vrees leeft, kun je niet anders doen dan meeleven. Want wat een verschrikking als je man wordt opgepakt voor de moord op een 17-jarig meisje.
De overige personages blijven redelijk aan de oppervlakte, al krijgen we door bepaalde stukken in het boek wel een mooie inkijk in het leven van Lena. Bij een van de personages bleef ik toch constant het gevoel houden dat daar iets mee was…

De proloog start gelijk goed, hierna bouwt de rest van het verhaal zich langzaam op. Het verhaal triggert om door te lezen, steeds weer benieuwd wat er nu met Lena is gebeurd. Wat Amber allemaal tot ontdekking komt en welke vervelende en moeilijke lessen zij leert. Wanneer Amber naar Londen vertrekt om samen met ‘O Connor, oud-rechercheur van de vermissingszaak van Lena, de feiten op een rijtje te zetten raakt ze zelf betrokken. Vanaf dan gaat het snel.
Het boek is niet rete-spannend, maar toch zeker wel interessant genoeg om door te blijven lezen. Mede door de korte hoofdstukken leest het als een kogel!
De samenvoeging van de klassieke muziek met spanning en de zoektocht naar de waarheid is zeer treffend en past goed in het verhaal.

De zeer vlotte en boeiende schrijfstijl van Patricia zorgt ervoor dat je aan het boek gekluisterd bent, de onderhuidse spanningen sidderen zachtjes door.
Patricia heeft met De violiste een intrigerend, bijzonder en verrassend verhaal weggezet. Een goed doordacht plot met boeiende personages.

Spanning: 3,5
Plot: 4
Leesplezier: 4
Schrijfstijl: 4
Originaliteit: 4,5
Psychologie: 4

Met deze eindcijfers kom ik dan uit op een mooi gemiddelde van 4 hele sterren voor De violiste van Patricia Snel!

Na het lezen van de proloog, zit je meteen vanaf de eerste pagina van het eerste hoofdstuk in het verhaal, je maakt kennis met Amber, een violiste, en haar partner Kurt. Ik kreeg meteen verwachtingen en de radartjes in mijn hoofd sprongen meteen in stand-by, het puzzelen en ontdekken kon beginnen.

Het boek bevat korte hoofdstukjes dat het verhaal vanuit verschillende personages vertelt dat wisselt tussen heden en verleden. Hierdoor krijg je verschillende inzichten wat het verhaal meer diepgang geeft. De verscheidenheid aan personages hindert niet en blijft makkelijk te volgen.

Patricia Snel zorgt ervoor dat je heen en weer geslingerd wordt tussen de verschillende verdachten, je zoekt en denkt mee met Amber en Luke O'Conner. Je krijgt een drang; het boek uitlezen en ontdekken wie de moordenaar van Lena Miller is.
Door de snelle opeenvolging van gebeurtenissen en feiten die aan het ligt komen, leest het boek zeer vlot. Dit is goed, gezien de drang tot lezen dat het boek opwekt.

Het einde is verrassend, je ontdekt dat Patricia Snel je doordacht en bewust op het verkeerde ben heeft gezet (zelf heb je dit niet bewust door). Het is een goed, uitgewerkt verhaal waardoor Patricia Snel niet moet onderdoen met de grote namen uit de thrillerwereld.

Patricia Snel heeft een ongelooflijk spannende thriller geschreven met haar nieuwe boek ‘De Violiste’. De violiste gaat over Amber Kaufmann, violiste, wiens leven overhoop wordt gehaald als haar man en manager, Kurt, opgepakt wordt door de politie in verband met de vondst van het lichaam van Lena Miller. De zeventien jarige Lena verdween drie jaar eerder op mysterieuze wijze en is de dochter van een bekende politicus. Amber ’s wereld stort door de negatieve publiciteit die hierdoor ontstaat. Amber gaat samen met oud rechercheur O’Connor op zoek naar de waarheid om haar relatie en carrière te redden. Maar wat is precies de waarheid?...
Patricia Snel heeft zichzelf overtroffen met dit boek. Het begint al bij het begin - de proloog doet precies waar het voor bedoeld is. Het zet meteen de toon en je krijgt enorm veel zin om door te lezen. Na deze drie pagina’s heeft het boek je volledig in zijn macht. Vanaf dit moment blijf je continue meedenken met de hoofdpersoon Amber om erachter te komen wie er verantwoordelijk is voor het overlijden van Lena.
Persoonlijk vind ik ‘De Violist’ haar beste werk tot nu toe. Waar ik bijvoorbeeld bij het boek ‘De Jacht’ vond dat het verhaal pas laat op gang kwam, pakt Patricia Snel je in dit boek al vanaf de eerste pagina’s in. Bij dit soort boeken, waarbij de dader van een misdrijf wordt gezocht, heb je vaak dat je continue denkt “Nee, dit kan de dader nog niet zijn, het boek heeft nog 100 pagina’s over” of iets dergelijks. In dit boek heb ik echter nooit dat gevoel gehad. Dit komt onder andere doordat het boek je zo inpakt dat je nauwelijks in de gaten hebt hoeveel pagina’s er nog zijn. Ook blijft Patricia Snel op zo’n manier wisselen van verdachten, dat het je continue verwacht dat het weer gebeurd, of dat ze toch weer terug zal vallen op een oude verdachte. Dit maakt het boek spannend tot de laatste pagina.
Laat je vooral niet tegen houden door het woord “thriller”. Persoonlijk vind ik het woord thriller meer klinken alsof het geschreven is om je bang te maken, met veel enge gebeurtenissen. Het is ontzettend spannend, in de zin van dat je wilt weten wat er precies met Lena gebeurd is.
Kortom, ga vooral dit boek lezen als je van iets wat spannende boeken houdt die je volledig in hun greep houden. Zorg er wel voor dat je er aan begint als je een paar uur kan doorlezen, want ik garandeer je dat je na pagina 3 het boek niet meer zal willen wegleggen!

Amber is een violiste die speelt op hoog niveau. Haar man, Kurt, is haar manager. Als op een dag blijkt dat Lena Miller is vermist wordt Kurt verdacht, want hij is de leraar van Lena. Omdat er onvoldoende bewijzen zijn tegen Kurt wordt hij weer vrijgelaten en het lichaam van Lena is tenslotte ook niet gevonden. Na een aantal jaren wordt het lichaam van Lena gevonden. Kurt is hoofdverdachte nummer 1 dus hij wordt weer opgepakt. Dit heeft negatieve gevolgen voor de carrière van Amber, want ze wordt nergens meer voor gevraagd. Het verhaal kent vele verdachten naast Kurt en je wordt diverse keren op het verkeerde been gezet. Dat maakt het boek zo spannend, want alles wijst wel naar Kurt maar Sam, Jimmy en Steven worden ook op een gegeven moment gezien als verdachten. Het verhaal krijgt een aparte wending als Amber er op een gegeven moment achter komt wie Steven echt is. Een boek die je meezuigt en ervoor zorgt dat je door wilt blijven lezen, want als je denkt dat je het weet loopt het weer totaal anders. Een boek naar mijn hart.

Geschreven bij De violiste

Het verhaal was op zich redelijk spannend. De schrijfster heeft kennelijk wel haar best gedaan zich in het vioolspelen en de professionele muziekwereld te verdiepen, maar daarin is zij niet goed geslaagd. Veel is clichématig beschreven, en de schrijfster heeft duidelijk geen verstand van viool spelen. Op een Stradivarius kun je best vals spelen bv, dat kan op ieder instrument van welke kwaliteit ook. En dit is m.i. echt onzin: "Ik zie mijn viool als een verlengstuk van mijn vrouwelijkheid. Mijn lichaam is ermee versmolten". Verder is het ondenkbaar dat een violiste van wereldformaat zo onzeker is over haar spel en daarin zo weinig persoonlijkheid weet te leggen. Verder dacht ik eerst dat het boek een vertaling uit het Engels was. De stijl heeft veel weg van een niet zo goed vertaald Engels boek. In het Nederlands zeg je bv. niet : "Verdomde Lena Miller. Verdomde Kurt Kaufmann". Als je bv. per se het woord "verdomd" wil gebruiken, dan moet je er op zijn minst 'die' voor zetten: "Die verdomde....".

Geschreven bij De violiste

Het boek begon direct heel spannend, door de verhaallijn bleef het boeiend en kon ik het boek moeilijk wegleggen.
Er zaten wel wat voorspelbare gebeurtenissen in het boek, maar het was niet vervelend.
Wat he lezen voorral heel fijn maakte, is dat het duidelijk was vanuit welke person er gedacht werd.

De cover van dit boek is heel mooi maar past niet echt bij een thriller. De eerste gedachte was dan ook dat het een roman was. Wat niet eens zo gek gedacht is want het boek bevat geen echte spanning en is eigenlijk meer een detective. Ondanks dat is het wel een boeiend verhaal, het geeft je een kijkje in de wereld van beroemdheden en hoe ze door iedereen geleefd en gebruikt worden.

Patricia Snel schrijft heel boeiend, heeft interessante personages gecreëerd en door de korte hoofdstukken is het een verhaal wat heel makkelijk weg leest. Het boek bestaat uit twee verhaallijnen die geleidelijk bij elkaar komen.
Voor bepaalde personages krijg je sympathie, aan andere krijg je een hekel of sommigen wekken uiteindelijk medelijden op. Knap gedaan.

Geleidelijk krijg je, samen met Amber en oud-rechercheur O'Connor, inzicht in wat er 3 jaar geleden nu werkelijk is gebeurd. Als doorgewinterde thrillerlezer zie je het plot wel aankomen en dat is jammer want het is altijd leuk om compleet op het verkeerde been gezet te worden.

Het verhaal is bijzonder boeiend en vlot geschreven en is geloofwaardig. Het levert heel wat aangename leesuurtjes op.

Amber Kaufman, beroemd violiste, leidt een druk en luxe leventje, bijgestaan door haar toegewijd echtgenoot en manager Kurt, en door Tommy, chauffeur en manusje van alles. Ze reizen de hele wereld over en de beide mannen zorgen ervoor dat het Amber aan niets ontbreekt zodat zij zich volledig kan richten op haar vioolspel.
Wanneer op een dag Lena, de 17 jarige dochter van een vooraanstaand politicus, vermist wordt, stort langzaam maar zeker het onbezorgde leventje van Amber in. Kurt lijkt meer te weten van de verdwijning en gedraagt zich verdacht. Als hij wordt opgepakt als verdachte reist Amber naar Engeland om de waarheid achter de verdwijning te achterhalen.
In haar zoektocht ontdekt Amber dat mensen in haar nabijheid geheimen met zich mee blijken te dragen, en op het moment dat die waarheid tot haar doordringt dreigt Amber het slachtoffer te worden van een wraakactie uit het verleden.

Voor mij was dit het eerste boek van Patricia Snel dat ik gelezen heb maar zal zeker niet het laatste zijn. Patricia weet de personages zo te beschrijven dat het voelt alsof het echte mensen uit je eigen omgeving zijn. Zelfs als Kurt wordt opgepakt met bijna onomstootbare bewijzen, blijf je vertwijfeld denken dat hij niet de dader kan zijn.
Het boek heeft een mooi plot dat je niet aan ziet komen, maar ook niet gekunsteld aandoet.

Dit boek telt 351 pagina’s met 56 korte hoofdstukken. Op deze manier kun je goed meevolgen wat er met Amber gebeurt en hoe Luke O’Connor zich bezig hield met de zaak vanaf dag een. Gaandeweg komen deze verhaallijnen bij elkaar. Samen gaan Amber en Luke op onderzoek uit om achter de waarheid te komen wat er nu die bewuste avond met Lena is gebeurd.
Je krijgt ook een kijkje in die bepaalde muziekwereld. Het is hard werken en men moet alsmaar beter en beter presteren want er staan direct anderen om je plaats in te nemen. Een keiharde wereld waar talenten zich willen tonen en bewijzen. Ook de info met name over de Stradivarius was heel interessant om te lezen.
Ook, wat niet verrassend is, schetst ze de politieke wereld die gepaard gaat met macht en corruptie. Dit zijn elementen die overal bekend zijn. Toch heeft ze dit goed weergegeven.
In het begin komt het verhaal niet zo op gang maar op een bepaald moment heb je dan toch die stroomversnelling waardoor je het boek echt wilt uitlezen. Het verhaal was voor mij althans al een beetje voorspelbaar maar toch heeft de auteur mij op het laatste nog een beetje verrast. Geleidelijk aan leer je ook Amber beter kennen en is ze toch niet het grijze muisje dat je in het begin van het boek in gedachten had.
Je merkt ook wel dat ze voor sommige dingen research gedaan heeft maar dan zijn er ook weer dingen die volgens mij niet zo goed kloppen en dat vind ik dan weer spijtig. Ook heb ik verscheidene fouten opgemerkt in het boek: dit zowel qua woord- als zinsgebruik en zowel Nederlands- als Engelstalig. Een voorbeeld hiervan is: “Toen de burger was verorberd en O’Connor zijn handen en mond in de wc had gewassen…” Deze zin heeft me echt de wenkbrauwen doen fronsen, geen fraai beeld om je voor de geest te halen denk ik dan zo. En zo zijn er nog van die bepaalde fouten gemaakt in het boek. Ik vind dit jammer als je daar dan twee jaar aan hebt besteed. Ook het ietwat grove taalgebruik (in het Engels) vind ik sneu. Het woordje ‘literair’ vind ik hier niet van toepassing.
Een bepaald woord heb ik dan ook weer bijgeleerd en dat is ‘tweedelegbaby / moeder; dit woord ken ik althans als Vlaamse niet en nog nooit van gehoord. Ook “er zat geen woord Spaans tussen” kende ik niet. Gelukkig heb ik een Nederlandse collega die me daar tekst en uitleg heeft bijgegeven.
Op het allerlaatst moest ik toch even aan de beroemde Dr. Lecter denken wat ik wel grappig vond! Juist de ta-ta ontbrak nog :-)
Saai is dit boek niet en het geeft je een paar uur leesplezier.
Ik geef dit boek 3 sterren

De Violiste. Patricia Snel.
Mooi verhaal. In de loop van het boek komen de twee verhaallijnen samen.
Amber, de violiste, gaat op zoek naar de drie jaar geleden verdwenen Lena.
Actuele onderwerpen en vlot geschreven. Verhaal grijpt je aan en je blijft lezen.
Eind niet helemaal voorspelbaar. Als thrillerlezer had het voor mij wat meerspanning mogen bevatten. Maar zeker een aanrader om te lezen.

Heel spannend boek dat je in één adem uitleest. Patricia Snel heeft weer een interessante en spannende roman geschreven. Kijk alweer uit naar haar volgende boek.

Helemaal met Susan Smit eens, een verrassende en intelligente thriller.
Spannend tot de laatste pagina.
Meer dan aan te bevelen.

Geschreven bij De violiste

Spanning tot op het eind. Je verwacht eigenlijk een ander einde. Het speelt op herkenbare plekken in Amsterdam en Londen.

Echt een origineel boek. Leuk om ook veel te weten te komen over het muziekleven en de violiste. Onverwacht einde!

Geschreven bij De violiste

super spannend vanaf de 1e bldz,

Geschreven bij De violiste

goed en spannend boek!! aanrader!!!

Geschreven bij De violiste

Spannend tot het einde

Als verwend lezer laat ik mijzelf niet zo snel meer verassen. Des te aangenamer was de kennismaking met dit nieuwe werk van Patricia Snel. Een thriller die bol staat van spanning, liefde, muziek en moord. Meeslepend vanaf het moment dat je aan de proloog begint. Door de zeer intelligente opzet van het verhaal blijft de spanning tot het laatst aanwezig. Dit boek grijpt je en laat je pas los ver nadat de laatste bladzijde is omgeslagen. Een aanrader zonder weerga!!

Hoewel het verhaal spannend is, met een goede opbouw, vond ik de ontknoping toch wel wat voorspelbaar.
Het boek trok me aan omdat het over een violiste gaat. Dat sprak me aan, als professioneel cellist. Maar wat ik jammer vond en wat me op een gegeven moment ging storen, is dat Patricia Snel zich wel verdiept had in de wereld van klassiek geschoolde musici, maar jammer genoeg niet goede genoeg. Dat blijkt uit het voortdurende gebruiksvriendelijk 'oefenen' 'oefenruimte' waar muzikanten het altijd over studeren en studeerkamer hebben, zelfs 'oefenen met een orkest' , wat gewoon een repetitie met orkest genoemd wordt . Helaas komt dat nogal knullig over. Net als de opmerking dat Amber haar nagels gebruikt, of in haar hand zet. Een strijker heeft geen nagels, dwz zo kortgeknipt dat je er niets meer mee kan doen.... En dan nog het verklaren van de term 'eeuwige harsvelden', die klopte echt niet zoals zij dat in het verhaal vermeldt.
Jammer! Ik besef best dat alleen muzikanten dit opvalt en zich daar druk over maken, maar toch. Knullig taalgebruik komt de beroepsgroep waar toch al wel vaak wat lacherig over gedaan wordt, ook niet ten goede.
Volgende keer misschien een professional om advies vragen als het om vakterminologie gaat?

Gisteren gekocht en in één ruk uitgelezen. Kon het simpelweg niet wegleggen. Wat zit dat boek knap in elkaar. Patrica Snel bewijst zich wederom als literaire thrillerschrijfster van groot formaat.

de lekker prima bv heeft het boek in 1 keer uitgelezen, zeer intelligent geschreven en spannend tot de laatste bladzijde!

Van begin tot eind geboeid alle 350 pagina's in 1 ruk uitgelezen. Helemaal met Susan Smit eens. Een verrassende en interessante thriller. Een aanrader!

Spannende nieuwe literaire thriller van bestseller schrijfster Patricia Snel.
Knap plot. Je blijft lezen! Verhaal blijft verrassen tot de laatste bladzijde.

Deze thriller pakt je tot de laatste pagina. Goed geschreven. Aanrader!

Geschreven bij De violiste

Mooi boek. Leest makkelijk.

Weer een superspannende thriller van Patricia Snel! Al jaren een grote fan van haar boeken, maar dit is haar beste boek tot nu toe.... In 1 keer uitgelezen!

Wederom van een schone hand verschenen, een enorm mooi boek vol spanning en sensatie met een verfijnd laagje detective. Een knappe versmelting van klassieke muziek en heerlijk beschreven intriges. Leest snel en lekker en heeft maar een conclusie die geldt....meer van Patricia Snel!

Dit is het vijfde boek van Patricia Snel die ik lees en elke keer ben ik weer verrast over hoe de verhaallijn me pakt. Ik kon dit boek gewoon niet weg leggen. Indrukwekkend geschreven, boeiend vanaf de eerste pagina, prachtig verhaal en spannend tegelijk. Aan het einde van het boek was ik gewoon een beetje verdrietig dat het voorbij was. Ik verloor mezelf in het boek, heerlijk. Ik ben fan!

Je zou het niet zeggen als je de mooie, lieve glimlach van de mooie schrijfster ziet, maar voor deze thriller van internationale klasse lijkt Patricia Snel haar pen in bloed te hebben gedoopt. Vanaf de eerste pagina hangt er onheil in de lucht en die wordt per hoofdstuk naar een hoogtepunt gedragen als in een klassiek muziekstuk, waarin alles klopt. De dirigent is in dit geval een vrouw die precies weet wat het thriller-publiek wil. En dan krijgt datzelfde publiek nog meer. Waanzinnig goed!

De Violiste is weergaloos spannend, ik heb het in een ruk uitgelezen. Het boek laat zich simpelweg niet weg leggen, na ieder hoofdstuk wilde ik meer en raakte ik net als de violiste bezeten van de vraag: wat is er met Lena gebeurd? Een absolute pageturner en aanrader!

Het is altijd weer een verrassing waar Patricia haar boeken over schrijft. Van drugshandel, expat wereld tot nu toe de Violist. Ik heb het boek in een nacht uitgelezen en was erg benieuwd naar het einde. Leuk om in het decor van klassieke muziek, dit spannend boek te lezen.

De violiste is het vierde boek van Patricia Snel en het boeit van begin tot eind. Onverwachte ontwikkelingen en spannende verhaallijnen maken het tot een pageturner. Goed geschreven, intelligente opzet en boeiende persoonlijkheden, de waarheid moet uitgezocht worden. Aanrader.

Wat een spannende, meeslepende en af en toe hartverscheurende thriller is dit! Met deze literaire thriller heeft Patricia Snel zichzelf overtroffen. Zeker aan te bevelen van een goed verhaal, je kunt niet stoppen met lezen!

Kreeg dit boek en er maar direct ingedoken. Wat een lekker boek... Zat r meteen in en moest het uitlezen!
Aanrader!

Een zeer spannende in intelligente thriller die je in een keer uitleest, met een verassende wending.
Zeker een aanrader.

Verboden liefde, klassieke muziek en een moord zijn de ingredienten van deze geweldige thriller; misschien wel het mooiste boek dat Patricia Snel tot nu toe heeft geschreven. Intelligente thriller, leest als een trein, vanaf de eerste pagina zuigt het verhaal je naar binnen en wil je het boek niet meer weg leggen. Vijf sterren!

Wat een verhaal, het is een rollercoaster waarin je eenmaal ingestapt moet blijven zitten tot het eind. Heerlijk. Keer op keer blijkt er achter de waarheid nog een onverwachte werkelijkheid te zitten. Een boek met een goed plot, mooie personages en heel prettig leesbaar. Topboek.