De voedselzandloper / druk 45 over afvallen en langer jong blijven

Ik kon het boek niet neerleggen. Er werd me zo veel duidelijk. Inmiddels eten wij een kleine twee maanden volgens de voedselzandloper. In het begin is het zoeken, maar het wordt steeds eenvoudiger. Het belangrijkste element in het boek van ik de bewustwording. Ik kies zelf wat ik eet; het is mijn verantwoordelijkheid. Geen dieetgoeroe die met een vingertje opgeheven achter je staat, maar een boek over eerlijke, gezonde en duurzame voeding. Ik raad het iedereen aan. Val je ermee af? En of!! Maar eigenlijk is dat met dit boek maar bijzaak geworden.

Voor een ieder die graag oud wil worden, in een goede gezondheid. Natuurlijk willen we dat allemaal wel. Er zijn al heel, heel veel diëten bedacht, geprobeerd en bejubeld en verguisd. Nu hebben we weer zo’n voedselboek zult u denken. Nu ja, wellicht is in dit enkele geval, de aversie niet geheel terecht.
Ik hoor de reclame, ik hoor moeders in het zwembad er over en bij de boekhandel ligt een grote stapel. Ik kan de verleiding niet weerstaan en heb daar geen spijt van. Ik heb wel medelijden met de auteur. Hij haalt in zijn boek een aantal heilige overtuigingen met grootschalig vergelijkend onderzoek onderuit. De rol van de media wordt eens kritisch onder de loep genomen. Maar ook het voedingscentrum, de reguliere gezondheidszorg, de alternatieve zorg, de farmaceutische industrie, eigenlijk krijgt iedereen er wel van langs. En dat is natuurlijk niet tof…..tja, in maart 2012 kwam de eerste druk uit, mijn boek komt uit juli 2012, de 12e druk en is inmiddels uitverkocht. Dus de hype is er. De auteur is te zien op tv, in de kranten en andere media. En dat is voor de beste man niet eenvoudig. Hij is arts en onderzoeker, geen mediastrateeg en geen communicator. Prik door het gestuntel heen en laat je verleiden.

In het kort
Het vegetarische dieet, daar kennen we in de praktijk wel de voors- en tegens van. Het paleodieet, via natuurgeneeskundige weg veel gepromoot, heeft het mijns inziens ook niet bij het rechte eind. Wie eigenlijk wel denkt u. Nou……dr. Verburgh komt een heel eind.
Hij is al van jongs af aan gepassioneerd van het ouder worden. Hij heeft zich afgevraagd hoe het komt dat we ouder worden en welke factoren een rol spelen. Er wordt veel onderzoek gedaan naar de verjonging. Want als je dat eenmaal weet te verkopen, ben je schathemeltje rijk. Zo kennen we de anti-oxidanten, de groene thee, de steeds maar nieuwe besjes, de vetzuren en ga zo maar door. Dr. Verburgh heeft grote onderzoeken die wereldwijd zijn gedaan eens grondig onderzocht. En dat leidt tot een voedselzandloper. Deze zandloper laat zien, op basis van de onderzoeken, wat voeding is die je beter niet kunt eten en voeding dat je beter wel kunt eten.

De al maar toenemende kosten voor de gezondheidszorg zouden kunnen worden beperkt door meer aan preventie te doen. Veel mensen (vr)eten zichzelf ziek. Dit boek inspireert tot een ander voedingspatroon. Het is geen dieetboek, je moet zelf blijven nadenken.

Geschreven bij De voedselzandloper

zeer goed, we zijn begonnen met het opvolgen van de adviezen, mijn partner heeft diabetes en zit nu na anderhalve maand op een flinke afbouw van de insuline lantus ( van 13 naar 4 eenheden) en is deels met medicatie gestopt..de bloedspiegel is nog nooit zo stabiel geweest..
ook vallen we af, terwijl we geen honger hebben.. koken is een nieuwe hobby geworden van ons... Bedankt!

Hoewel dit boek toch weer een hype is biedt het een nieuwe kijk op wat je eet. Voordeel is dat het een 'snackbarmodel' is. Je kunt doen wat je aanspreekt en uitvoeren op je eigen ambitieniveau.

In tegenstelling tot vrijwel álle andere boeken op het gebied van gezondheid en voeding en op het gebied van diëten, baseert de schrijver van dit boek zijn verhaal uitsluitend op betrouwbaar wetenschappelijk onderzoek. En dat doet hij ook nog eens zo gedegen dat je als niet-medicus aan het eind van het verhaal werkelijk begrijpt waarom bepaalde voedingsstoffen niet goed voor je zijn en wat ze met je lichaam doen.

Het boek wil eigenlijk uitleggen hoe je zo oud mogelijk wordt. En daarmee legt Verburgh probleemloos uit wat de relatie tussen voeding en allerlei ziektes is, waaronder kanker. Ook geeft dit boek een leidraad voor wat feitelijk de enige verantwoorde manier is om gewicht te verliezen en om permanent je eetgewoonten te veranderen.

Dat er maar weinig recepten in staan, en nog zonder foto's, vind ik eigenlijk alleen maar vóór het boek pleiten. Het boek zet tenslotte aan tot zélf nadenken. En de schrijver is arts, geen kok. Verburgh geeft zijn lezers de kennis die ze nodig hebben om verantwoorde keuzes te kunnen maken. De rest moet je zelf doen. Gezond leven doe je zélf.

Dat gezegd hebbende, is het wel zo dat als je dit boek eenmaal hebt gelezen, je een grotere verantwoordelijkheid draagt voor je eigen gezondheid dan toen je de kennis nog niet had. Gezond leven is voor het overgrote deel een keuze, zo blijkt. Maar tegelijkertijd blijkt ook dat ons Nederlandse eetpatroon bar ongezond is en dat een gezond eetpatroon vrij ver af staat van wat wij gewend zijn. Als je helemaal wil overstappen op Verburgh's aanbevelingen, is dat ingrijpend en kostbaar. Zeker met een gezin!

Het zou mooi zijn als de overheid een goed wetenschappelijk onderbouwd boek als dit zou aangrijpen om gezonde voeding betaalbaarder te maken en binnen ieders handbereik zou brengen (in plaats van dreigen met verhogen van de premie ziektekosten als je te zwaar bent, bijvoorbeeld).

Wat mij vooral aanspreekt, is het feit dat Kris Verburgh je duidelijk uitlegt wáárom je dit "dieet" (ik noem het meer een levenswijze) zou willen volgen. Door het lezen van het boek wordt je duidelijk waarom te veel granen eten niet goed is voor je. Waarom je zuivel beter kunt laten staan etc. etc.
Ik wilde zo goed mogelijk voor mijn lijf gaan zorgen, omdat ik me al bijna 3 jaar doodmoe voelde. Vorig jaar is fibromyalgie vastgesteld bij me, geen prettige ziekte: chronisch moe en veel pijn in spieren en bindweefsel plus stijfheid in spieren. Voelde me gebroken.
Ik at al ruim 1,5 jaar heel gezond, dronk nauwelijks alcohol en liet al het "prefab" eten met niet natuurlijke toevoegingen staan en probeerde, als mijn lijf het aankon, zoveel mogelijk te bewegen. Dit alles om zo vriendelijk mogelijk te zijn voor mijn lichaam.
Toen ik van de Voedselzandloper hoorde heb ik meteen het boek gekocht, samen met de kookboeken. Leef nu ruim een maand volgens de Voedselzandloper en ik voel me stukken beter, heb nauwelijks meer pijnstillers nodig en ben 5 kilo afgevallen. Ook manlief voelt zich fitter en valt ook af.
We missen ons "normale" oude eetpatroon niet. Als je een beetje creatief in de keuken bent (of de kookboeken gebruikt) kun je iedere dag heerlijk ontbijten, lunchen en dineren. En ook nog eens lekkere snacks en snoep maken, allemaal hartstikke gezond! Ik ben superfan!
Enig minpuntje is de afwezigheid van recepten, maar dit boek is dan ook geen kookboek.
Gelukkig zijn er al 2 kookboeken uitgegeven die recepten volgens de Voedselzandloper bevatten.

Ik heb dit boek grondig bestudeerd en aantekeningen gemaakt als leidraad.Daarna meteen nog 2 boeken besteld voor onze kinderen.Daarna ben ik gaan googelen op de naam Kris Verburgh.Ik schrok van de negatieve recencies.Artsen die aangeven dat dit boek verboden moet worden en levensgevaarlijk is.Andere artsen die razend enthousiast zijn over het boek.Hoe is het mogenlijk dat er in de medische wetenschap zo verschillend over ons voedsel gedacht en geadviseerd wordt.Ik was even in verwarring geraakt.
Nu maak ik mijn eigen gezonde keuzes met de aanwijzingen van Kris Verburgh

Hoewel dit boek vaak bekritiseerd is, geeft dit boek toch stof tot nadenken. Het boek is goed onderbouwd, en de auteur geeft duidelijke argumenten om zijn theorie te ondersteunen. Bovendien is het belangrijk enkele elementen uit dit boek als een leidraad naar een gezonde levensstijl te beschouwen, en niet om het boek tot op de letter te volgen.

Ik moet wel zeggen dat ik op sommige momenten de auteur scherp vind of iets te kort door de bocht te gaan. Toch ben ik van mening dat over het algemeen de theorie enkele zeer nuttige tips en elementen bevat.

Opgelet: als je een kookboek verwacht, dan ben je op het verkeerde adres. Dit boek legt de theorie van de Voedselzandloper uit, en op het einde worden enkele recepten aangehaald. Deze recepten bevatten geen foto's of illustraties.

De Voedselzandloper is een prima boek vol goede gezondheidsadviezen. Kris Verburgh legt goed uit hoe voeding inwerkt op ons lichaam en wat de gevolgen zijn voor onze gezondheid en gewicht. Zijn uitgangspunt dat we niet moeten dieten, maar een voedingspatroon moeten ontwikkelen dat zich primair richt op een betere gezondheid is de enige juiste aanpak. Afvallen komt letterlijk later wel. De Voedselzandloper staat vol praktische adviezen, die netjes worden onderbouwd en uitgelegd.

Op een aantal punten neemt Verburgh redelijk extreme stellingen in. Hij verbant vrijwel alle granen (en vervangt die door peulvruchten, quorn en havervlokken), alle zuivel (behalve kaas), alle suikers en zoetstoffen (maar stevia dan weer wel), dierlijke eiwitten (behalve kip en vette vis). Het gevolg is wel dat het resulterende dieet redelijk onpraktisch is qua uitvoer en veel planning vergt.

Op een aantal punten vind ik Verburg ook inconsistent. Hij gaat uitgebreid in op de ongezonde effecten van lichaamsvreemde medicijnen op onze lever, maar noemt aspartaam en passant onschuldig. Over kunstmatige toevoegingen zegt hij verder sowieso niks (lees eens "100% Gifvrij" of "Clean"). Hij promoot sojaproducten, maar zegt niets over de met genetische gemanipuleerde soja geassocieerde problemen. Hij erkent de beperkingen van wat we nu weten over eten, maar twijfelt geen moment om bepaalde producten weg te zetten als gevaarlijk en nutteloos.

Het boek is redelijk goed geschreven. De toon mag alleen wat minder paternalistisch. Verburgh zet zich wel heel erg af tegen andere boekenschrijvers, omdat die alleen uit slecht uitgevoerde onderzoeken quoten. Hij refereert continue naar de kwaliteit van de onderzoeken waar hijzelf uit citeert en schermt continue met de namen van wetenschappelijke tijdschriften. Onnodig en vermoeiend.