De vrouw die wilde afrekenen EBOOK Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Geschreven bij De vrouw die wilde afrekenen

Ik was zeer benieuwd naar dit boek. Het is een boek wat ik binnen twee dagen heb uitgelezen. Het is spannend geschreven, met daarin duidelijke beschrijvingen, na 4 bladzijden zat ik al helemaal in het verhaal. Het plot is niet te verwachten, van de dader kun je niet uitgaan. Dit boek is zeer aan te raden als 'vakantie'-boek.
Ook zou ik van deze schrijver meer boeken willen lezen...

Als deel 4 begint bevindt Fredrik zich in een soort niets, duisternis alom, een staat van wel of niet bestaan, zijn geest is zwevend. Dat hij zich, zwaar gewond, in een traumahelikopter bevindt op weg naar een ziekenhuis realiseert hij zich helemaal niet. De lezer blíjft voorlopig onkundig van de oorzaak, want Őstlundh neemt je eerst mee terug in de tijd.
Een gewelddadige, dubbele moord, slachting is een beter woord, wordt gemeld en moet worden onderzocht. Is een driehoeksverhouding binnen de familie Traneus de aanleiding? Of moet er dieper gezocht worden in de familie historie en onderlinge verhoudingen? En waar is de echtgenoot, en waarschijnlijke dader, gebleven? De impact van de moorden op de nabestaanden is groot.
De verwarring en onduidelijkheid bij de recherche van Visby is ook groot. Het ontbreekt simpelweg aan een spoor of zelfs maar een flard daarvan. Dan komt er een nieuw lijk op de proppen, die allerlei scenario's weer overboord gooit.
Een lange speurtocht is het gevolg, maar dader en motief blijft een raadsel tot …… er iemand verdwijnt.

Håkan Őstlundh, die de serie thrillers rond inspecteur Fredrik Broman op het Zweedse eiland Gotland situeerde, schreef deze tussen 2004 en 2014. Hij behoort in Nederland niet tot de bekendste schrijvers in het genre Scandinavische thrillers, maar deze reeks, die het predicaat literaire thriller verdient, is de moeite waard. Een prettige en goede aanvulling op alle anderen,.
Verhalen die, naast goede, geloofwaardige opbouw van het plot, gebeurtenissen, karakters en samenhang in het verhaal, simpel ouderwets speurwerk laten zien, niet gelardeerd met spectaculaire acties of te snel doordenderende gebeurtenissen. Ze stralen een rustige, landelijke, wat lome sfeer uit en hebben een prettige verteltrant. Beschrijvingen zijn vol fijne nuances met zijsprongen en details over landschap, alledaagse observaties, het leven in Zweden en natuurlijk het leven en zielenroerselen van zijn creatie, Fredrik Broman en zijn gezin. Alles zonder onrealistische overdrijving. Concreet en bondig op een manier die prettig leesbaar is.
Ogenschijnlijk lijkt er weinig te gebeuren in de verhalen, maar Őstlundh weet uitstekend sfeer te creëren, slaagt er in om je fantasie te prikkelen en je te laten visualiseren wat hij beschrijft. Hij bewandelt leuke zijpaden, laat gedachten van personages tot zijn recht komen, construeert goede plots en haakt her en der aan aan actuele onderwerpen. Soms volgen we personages tot in hun ziel, alsof het een roman betreft ingekapseld in een thriller. De verhalen kennen een rustige opbouw zonder saai, eentonig of langdradig te worden. Het verveelt nergens, alles behoudt compleetheid, spanning en blijft boeien. Voor de liefhebber van dit genre: de reeks telt 7 delen, een ruime 2.500 pagina’s te gaan.

De titlel dekt de lading niet. "De vrouw, die eindelijk afrekende" zou beter zijn.
Een wat simpele policier, waarin gepoogd wordt de karakters tot leven te wekken, maar dat leidt tot onnodige ballast in het verhaal. Verder blijft met name het verleden van dochter stephanie vaag en wordt een zijspoor in het onderzoek als een apendix toegevoegd aan het verhaal. De omgekeerde moordvolgorde is wel een slimme move om het verhaal spannend te houden. De 'ontknoping' van Frederik z'n letsel tart alle gevoel voor realiteit. Je blijft met de vraag achter, waarom Arvid zo'n onmens is geworden.
Als je boeken hebt gelezen van Henning Mankel kun je deze beter overslaan.