Dichters uit de bundel de moderne Nederlandstalig poëzie in 400 gedichten

In Dichters uit de bundel zijn de meest recente periode en de vernieuwingen van de hedendaagse Nederlandstalige poëzie in kaart gebracht. Ook laat deze bloemlezing zien hoe de dichter zich tegenwoordig steeds meer buiten de bundel profileert en welke weerslag dat heeft op de poëzie in het algemeen.
Om tot deze bloemlezing te komen begaven de samenstellers zich op internet, op (poëzie)festivals en in lokalen waar de poetry slam wordt bedreven. Dichters uit de bundel is daardoor niet alleen een nieuw en eigenzinnig overzicht van de moderne en hedendaagse poëzie, maar toont ook de nieuwste 'hits'.
Deze niet-canonvormende bloemlezing bevat een overzicht van klassieke gedichten die de traditionele begrenzing van de (papieren) bundel negeren en op hun eigen wijze tot het nationale cultuurgoed zijn gaan behoren. Deze gedichten hebben zich los gezongen van het papier. Denk bijvoorbeeld aan 'een nieuwe lente en een nieuw geluid' (Gorter), 'voor wie ik lief heb wil ik heten' (M.Vasalis), 'de witte fuckende konijnen' (Els Moors) of 'soms moeten alle mannen gewoon even weg' (Ellen Deckwitz).
(Fragment uit de inleiding)
Wanneer heeft u voor het laatst een dichtbundel gekocht? In de boekhandel doen autobiografieën van voetballers, zoals Gijp van Michel van Egmond, of literaire thrillers van Saskia Noort, of semiliteraire erotische literatuur van E.L. James het goed. Literatuur en in ernstige mate poëzie zetten elk jaar minder om. Tegelijkertijd zijn de drukkosten lager dan ooit en werden er in 2016 voor de VSB Poëzieprijs toch maar weer 114 titels ingestuurd. De bundels worden grotendeels in kleine oplage van tussen de tweehonderd en vijfhonderd exemplaren gedrukt (om in aanmerking te komen voor een werkbeurs van het Nederlandse Letterenfonds is driehonderdvijftig exemplaren een minimum) en die wacht een eeuwig leven in de ramsj en uiteindelijk een tragische begrafenis in de oudpapierbak, zeker als de dichters à over een niet al te grote charitatieve familie en/of vriendenkring beschikken. Maar met die tragiek bent u, als poëzieliefhebber, allang bekend. Sterker nog: u bent er debet aan. Net zoals de dichters die deze tendens - onbedoeld - in gang hebben gezet, waarover later meer.
(...)
Waarom beginnen we met een (somber) verhaal over de status van de poëzie en over de verkoop van dichtbundels? Omdat dit verhaal illustreert hoe onbelangrijk een dichtbundel in wezen is (en dat illustreren wij weer door voor u honderden gedichten uit die bundels te halen). De poëzie is niet dood, maar de bundel is dood. Poëzie leeft volop buiten de bundel: online op Facebook en weblogs, op straat, in bloemlezingen en bovenal op podia, zoals De Nacht van de Poëzie, Dichters in de Prinsentuin, of Kunst- en Poëziefestival Watou.