Dolgelukkig zijn wij Als Je Kind Niet Gezond Is

Op 1e kerstdag dit boek in één ruk uitgelezen. Prachtig! Ik schrijf niet snel een review voor een boek, maar 'Dolgelukkig zijn wij' wil ik graag aanraden aan andere mensen. Misschien is het wat minder geschikt voor vrouwen die in verwachting zijn, zou me zomaar voor kunnen stellen dat je dan de zwangerschap wat minder goedgelovig en blijmoedigt beleeft.
Zelf ben ik geen moeder, heb geen kinderen te verzorgen, maar de belevenissen raakten me diep. Een gehandicapt kind 'in je schoot geworpen krijgen' en dan leren ermee om te gaan... in alle oprechtheid en rauwheid heeft Annemarie haar ervaringen prachtig weergegeven. Taaltechnisch prachtige zinnen in het boek. De botheid van sommige artsen is goed verwoord, er tegenover staat de goede afweging van liefdevol verplegend personeel. Vele kanten worden goed belicht, zonder dat het belerend is. Het stuk over een verbloemde zwangerschapspsychose die raakt aan vorige levenservaringen (marcherende soldaten en oorlog) vond ik ook prachtig beschreven.
Lieve Annemarie, ik wens jou, je man en je zoon heel veel gezinsgeluk!

Dit boek beschrijft helder de ethische dilemma's waar artsen en ouders voor staan
Ik ben zelf geen ouder maar ik vindt dat de arts samen moeten kunnen uitmaken of behandeling zinvol is en dat de politiek hier buiten staat.

Geschreven bij Dolgelukkig zijn wij

Tja, Facebook stond deze week in krant met de vraag of je tegenspoed of rampen kunt "liken" met opstoken duimpjes. Discussie hierover. Met dit boek voelt dat net zo. Wat goed dat je zo'n leuk boek kan schrijven over je gehandicapte kind. Like! De schrijftrant doet me denken aan Marcel van Roosmalen. Maar dan in treurige vorm zeg maar. Ik heb geregeld zitten glimlachen bij het lezen van dit boek. Ik mag dat, want ik heb zelf ook een kind met een handicap. Dus. Verder de discussie: we kunnen in de geneeskunde steeds meer, maar willen we dat ook. Liefst zouden we God influisteren: trek de stekker er maar uit, maar dan liefst zonder dat we er zelf weet van hebben. Helaas echter (?!) dragen wij de verantwoordelijkheid en een soms een loodzwaar schuldgevoel. Enfin, lezen dus dit boek.

Heel interessant boek. Heel speciaal om meegenomen te worden in de gedachten van de ouders met een pasgeboren baby met een afwijking waar ze niets vanaf wisten. Ik heb zelf geen kinderen maar dat maakt dit boek er niet minder op.

Leest in 1 adem zn blijft hangen ! Zeer herkenbaar! Beklijvend , vertederend, uit het leven gegrepen!

Uit het leven gegrepen en open en eerlijk over de weerzin van het hebben van een gehandicapt kind.

Geschreven bij Dolgelukkig zijn wij

Eerlijk boek over hoe de geboorte van een ernstig gehandicapt kind de schrijfster uit balans brengt, en hoe de schrijfster deze weer hervindt. Mooi, eerlijk, herkenbaar.

Prima boek.

Geschreven bij Dolgelukkig zijn wij

‘Onwaarschijnlijk eerlijk. Een boek dat je treft als een mokerslag.’ Redactie LINDA.

‘Een prachtig boek, dat me erg heeft geraakt. Niet alleen als moeder, maar vooral ook als schrijver. Annemarie Haverkamp weet precies de juiste toon te treffen voor dit hartverscheurende verhaal. Direct, eerlijk, en op een schrijnende manier humoristisch.’ Judith Koelemeijer

‘Indrukwekkend, er is geen ander woord voor.’ nrc.next

‘Een confronterend boek, nietsverhullend, geschreven in een directe stijl’, Trouw.

‘Pijnlijk eerlijk’, de Volkskrant.

‘Léés dit boek. Annemarie Haverkamp schrijft indringend en eerlijk.’ Red

‘Ontroerend boek.’ De Gelderlander

‘Er is veel waarom ik het goed vind: de elegante stelligheid, de perfecte verhouding tussen hoofd- en bijzaken, het gevoel voor ritme (het soms melancholieke ritme), de humor. Ook kom ik zinnen tegen die ik graag een tijdje wil onthouden… En natuurlijk waarover het gaat. En om wie. Dat is nogal wat. Zonder ook maar een seconde te klagen brengt Annemarie een groot drama heel dichtbij.’ Thomas Verbogt

‘Onwaarschijnlijk eerlijk. Een boek dat je treft als een mokerslag.’ Redactie LINDA.

‘Een prachtig boek, dat me erg heeft geraakt. Niet alleen als moeder, maar vooral ook als schrijver. Annemarie Haverkamp weet precies de juiste toon te treffen voor dit hartverscheurende verhaal. Direct, eerlijk, en op een schrijnende manier humoristisch.’ Judith Koelemeijer

‘Een confronterend boek, nietsverhullend, geschreven in een directe stijl’, Trouw.

‘Pijnlijk eerlijk’, de Volkskrant.