Doodgewoon

De indeling van het boek in 49 hoofdstukken bevalt, zorgt voor overzicht en een vlotte doorloop van het gehele verhaal. De schrijfstijl leest zeer gemakkelijk, voor mijn smaak ietwat te simplistisch. Zo hier en daar vond ik de zinsopbouw of verwoording niet geheel kloppen of zelfs lichtelijk storend. Daarnaast voelde het alsof er een herhaling van gebeurtenissen plaatsvond naar mate het verhaal vorderde. Toch is de kern van het verhaal goed en origineel bedacht waardoor het een aantrekkelijk verhaal is voor de beoogde doelgroep. De hoofdpersonages hebben veel herkenbare karaktereigenschappen en levenservaring. Hierdoor kan je als lezer zijnde met hen meeleven. Persoonlijk vind ik alleen dat het boek meer redactie kan gebruiken en inhoudelijk op het verhaal zelf uitgebreid kan worden zodat de voorspelbaarheid en herhaling van gebeurtenissen verminderd wordt.

goed boek, schrijfster heeft er echt haar best op gedaan :)

Oh… Wat keek ik uit naar dit boek! Er zijn te weinig boeken in dit genre… Ik heb intens genoten van elke bladzijde!

Dit boek speelt zich af op en rondom een begraafplaats. Het is er niet zo doods, als je zou verwachten. Er wonen opgestanen en er zijn ook vaak Heinen te vinden. Zij houden de doden, opgestanen en zielen in de gaten en helpen ze als het nodig is. Elke begraafplaats heeft een Grafmeester. De opgestanen kiezen hem, niemand anders kan dat doen. Deze vacature is nog niet bezet.

Destiel en zijn tweelingbroer Domien wonen vlakbij de begraafplaats. Hun moeder werkt in de uitvaartbranche. Alleen met Destiel is er iets vreemds aan de hand. Zijn lichaam doet raar en hij ziet dingen gebeuren die onmogelijk waar kunnen zijn. Hij realiseert zich dan nog niet dat leven op het punt staat om voorgoed te veranderen.

Op een dag loopt Destiel een opgestane tegen het lijf. Het is Ramon, hij neemt Destiel mee naar zijn wereld. Destiel wil er niets mee te maken hebben. Maar hij is toch ook wel erg nieuwsgierig. Er gaat een hele wereld voor hem open. Destiel is geen doorsnee jongen, hij is dol op dansen en geeft dansles op een dansschool.

Helaas is zelfs de dood niet veilig! Wat volgt is een spannend verhaal. Vol met Grafhumor en zeer originele gebeurtenissen.

Het leest zo snel, dat je het boek niet meer weg kunt leggen. Je moet weten hoe het afloopt. Een echte pageturner, die je niet meer los laat.

Beeldend geschreven, dus je voelt de hele sfeer. De angst kruipt steeds dichterbij tijdens het lezen.

Het is een topic waar veel mensen niet graag over nadenken. Dat maakt het ook weer origineel en de cover is echt zo mooi!

Ik vind Ramon ook echt geweldig. Als je het dan over bookcrushes wilt hebben. Hij is er een. Een zombie. (Oh nee, die benaming vindt hij niet zo fijn). Opgestane! Dat ze dus hun menselijkheid behouden vind ik prachtig. Waarom moeten ze altijd mensen aan stukken scheuren? In dit verhaal zijn er een ander soort Jagers… En die wil je niet tegenkomen.

En Emily heeft ook mijn hart gestolen. Ik hoop ook stiekem dat het leven na de dood er echt zo uit ziet. Het is het verschil tussen de kou die ik verwacht bij de dood en de warmte in dit verhaal, dat me zo pakt. Top gedaan!

Het zet je ook aan het denken. Wat gebeurt er met je als je sterft? Is er helemaal niets meer of leef je ergens anders verder? Verander je in een geest? Of kom je terecht in de wereld van de opgestanen?

Het boek is uit voordat je het weet. Ik snak naar meer! Ik hoop echt op meer van dit soort boeken in de toekomst. Ik hou er echt heeeeel erg van.

*we want more* 5 dikke sterren*****

https://indeboekenkast.wordpress.com/?s=Doodgewoon

Een donkere ya vol verbeelding, humor en interessante personages in een levendig dodenrijk.
Wanneer ik alle schrijffouten negeer, komt er een vlot en spannend verhaal met een bijzondere invalshoek tevoorschijn. Een dark fantasy verhaal heeft op zich al mijn volledige aandacht en in het Nederlands zeker, omdat er van dit genre gewoon te weinig Nederlandstalig aanbod is.

Destiel Wachtmeester is zeventien, een echte ijdeltuit en de tweelingbroer van Domien. Wanneer Ilse, hun moeder, interesse heeft voor Alan zijn de jongens bezorgd dat hij hun nieuwe papa wordt. Alan werkt immers op een begraafplaats en heeft volgens hen wel meer eigenaardigheden. Toch blijft hun mama werken voor hem en wordt hij stilaan deel van hun gezin. Tijdens deze onrustige en bizarre tijd lijkt er wel meer aan de hand te zijn.

Destiel maakt namelijk een rare en angstaanjagende verandering door. De laatste tijd hoort en ziet hij rare dingen en voelt hij onverklaarbare pijnen. Wanneer hij valt met zijn fiets op de begraafplaats ‘t Stille land ontmoet hij Ramon. Ramon helpt hem en leert hem zijn fascinerende wereld kennen. Destiel, die erg gevoelig is en fan en verzamelaar van zombie-dingen, komt terecht in een plaats die helemaal anders is dan hij dacht. Om te beginnen spreken we niet van een akelige zombie, maar van een opgestane. Deze persoon ziet eruit alsof hij net gestorven is, woont op de begraafplaats en is net zoals gewone mensen op zoek naar geborgenheid. Ramon is één van hen en hij heeft een belangrijke missie voor Destiel. Hoewel het lijkt alsof Destiel zijn lot wil ontlopen, geeft Ramon de hoop niet op.
Voor Destiel is een ongekende, gruwelijk mooie wereld open gegaan. Hij leert interessante vrienden kennen, ontdekt de liefde en wordt geconfronteerd met goed en kwaad. In het begin wil hij van deze vreselijke vloek af. Toch wordt hij onweerstaanbaar aangetrokken tot deze wereld.

Doodgewoon dompelt de lezer onder in een wereld vol heinen, jagers en grafmeesters. Al deze personages vervullen een specifieke rol in dit dodenrijk. Zo nu en dan lijkt Doodgewoon op een grimmig sprookje waar het niet zeker is of het goede of juist het slechte zal overwinnen.

Doodgewoon is origineel, met humor geschreven en het brengt een aparte wereld tot leven. Soms is het wat te voorspelbaar, maar de plot zit wel goed in elkaar. De schrijfster heeft veel fantasie en creëert een geloofwaardige en interessante wereld. De karakters zijn, hoewel vaak “dood”, juist vrij levendig in dit boek, ze zijn sarcastisch, lief, akelig, grappig… kortom apart.

Als dit boek nog eens grondig geschrapt en herschreven wordt, waardoor de fouten verdwijnen, zal dit het leesplezier zeker vergroten. Nu heb ik het boek twee keer gelezen, omdat ik het verhaal achter de taalfouten wilde ontdekken. Dit vond ik erg jammer omdat de betovering voor sommige lezers minder gaat zijn omdat zij zich zullen storen aan de fouten.
Doodgewoon is een dark fantasy debuut dat snel leest, toegespitst is op jongeren en dat zeker de moeite waard is om te ontdekken. Dit Y.A. boek gaat over je eigen kracht ontdekken en hierop durven vertrouwen. De onverbrekelijke band tussen familie komt ook duidelijk naar voor in dit ongewone verhaal. Doodgewoon toont ook dat samenwerking belangrijk is en dat respect hebben voor iemand die anders is voor verrassende mogelijkheden zorgt. Dit alles is in een lekkere dark- fantasy gegoten die jongeren gaat aanspreken om de donkere setting en het bijzondere verhaal. Misschien had het verhaal nog meer uitgediept kunnen worden, maar het is een mooi begin.

Eigenlijk ben ik nieuwsgierig of er na dit verhaal nog andere delen volgen of dat het bij een standalone blijft. Hoewel dit verhaal nog schoonheidsfoutjes heeft, kijk ik uit naar nieuwe avonturen van deze dodenwereld!

★★★ ★ 3.5 sterren

Een uniek boek vol donkere humor.

Kerkhoven hebben altijd iets vreemds, je hebt continu het idee dat er geesten zijn die je bekijken. Tegelijkertijd vind het ook indrukwekkend om daar rond te struinen , maar niet in de avond … zeker niet nadat je dit boek gelezen hebt….
Niemand weet wat er gebeurt na je overlijden, is er een hemel, een hel of … word je wakker op een kil en koud kerkhof waar zombies , of Opgestanen, zijn? Of op een plek waar de dood, een Hein genaamd, een oogje in zeil houd en problemen oplost? De Hein is een zorgvuldig uitgekozen zombie die de titel Grafmeester krijgt.
Destiel is zeventien en woont met zijn tweelingbroer Domien en hun moeder. Zij werkt voor een uitvaaronderneming. Ze heeft net een relatie , maar de jongens zien hem niet zitten als stiefvader.
Destiel ziet de laatste tijd rare dingen, zo denkt hij dat zombies ziet. Hij weet echter niet dat hij een apart gen bezit , waardoor hij kan transformeren in een Hein…Dit gebeurt zonder dat hij het weet, nadat hij op de begraafplaats is gevallen met zijn fiets. Hij heeft vreemde pijnklachten en ontmoet Ramon , een Opgestane .Er gaat een hele nieuwe wereld voor hem open , maar of hij daar op zit te wachten.. Ramon heeft Destiel nodig voor zijn plannetje maar Destiel wil alles zo snel mogelijk vergeten.
Je leert Destiel kennen als een puber die zijn eigen dingen doet en er een aparte hobby op na houdt, hij is gek op zombies. Domien is heel anders , ze lijken niet echt op elkaar. Maar ze steunen elkaar wel.
Ook leer je Ramon goed genoeg kennen om je in zijn situatie te kunnen inleven… je ziet hem voor je … brrr wat een griezel. Hij heeft wel een klein ” hartje “ als je hem beter leert kennen.
Van de overige personages krijg ik de kriebels van Monique en Alan… beide spelen een belangrijke rol in het verhaal.
Het boek is vanaf de eerste pagina spannend, je wordt meegezogen in het verhaal waarbij je soms op het puntje van je stoel zit. De sfeer is zo realistisch beschreven, het lijkt net of je er zelf bij bent . Het eind zie je niet aankomen.
Dit is een origineel verhaal , het is een fantasy met horror elementen.
5 sterren.