Drie vrienden, een huis (en een klusjesman) Drie vrienden delen lief, leed en de voordeur met elkaar

Geschreven bij Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)

Als het kon, zou ik Noor’s tentoonstelling in het Van Gogh Museum gaan bezoeken en vragen of ze daar werkt voor een rondleiding. Astrid Harrewijn weet een personage neer te zetten dat voelt alsof ze je beste vriendin is die in Amsterdam woont. Je leert haar gevoelens kennen, haar relatie en je leeft met haar mee. Wat Noor zo’n echt personage maakt, is haar liefde voor kunst. Ik ben benieuwd of Astrid Harrewijn zelf enorm van het werk van Van Gogh houdt, want de waardering is zo mooi om te lezen dat je zelf Landschap bij Avondschemering wil gaan bekijken.

Het kunstaspect is sowieso wat me enorm aantrekt in dit boek. Toen ik las dat Astrid Harrewijn een nieuw boek had, dacht ik in eerste instantie aan een chicklit, maar dat is dit niet. Ik zou dit een kunstzinnige feelgoodroman noemen, met de nodige ups en downs. De research naar Van Gogh en de kunstenaars in zijn tijd is in het boek zichtbaar. Waar collega Majella in het boek een levende vorm van Wikipedia is, moet Harrewijn aardig bezig geweest zijn met het zoeken naar alles over de roodharige kunstenaar en roofkunst – vooral dat tweede onderwerp kende ik nog niet en vond ik erg interessant om te lezen, dus ik heb nog wat nieuwe kennis opgedaan ook!

Grappige groentes
Maar voordat je denkt “een boek over kunst, is dat niet saai?” geen zorgen, dat is zeker niet zo (en hoe zou je dat kunnen denken?). Astrid Harrewijn schrijft vlot en vooral grappig. Dit komt vooral door het taalgebruik en Noor’s gedachten die een glimlach op je gezicht toveren. Astrid Harrewijn heeft geen uitgebreide grapjes of homevideo-momenten nodig, maar weet juist door haar schrijfstijl, dialogen en verhaallijnen in het plot de humor erin te brengen. Ik zal nooit meer hetzelfde kunnen kijken naar courgettes en aubergines zonder even aan dit boek te denken. Hoewel ik Noor’s verhaal heerlijk vond om te lezen, ben ik vanzelf ook fan geworden van Joost en zijn groentes en ben ik me zorgen gaan maken om die drukke Kiki.

Dit was het enige wat ik uiteindelijk miste bij de verhaallijn van Kiki: die was vrij ineens opgelost. Mijn onderbuikgevoel zei dat er nog iets aan zat te komen, vooral vanwege de signalen die afgegeven werden, maar dat kwam er niet van. Personages Joost en Kiki hadden hun eigen persoonlijkheden die goed werden uitgediept, maar af en toe had ik dus graag iets meer van Kiki’s verhaallijn gezien. We zien haar van hot naar her vliegen als ze tussenstops maakt in hun grachtenpand, maar waar gaat ze daarna naartoe? De anekdote over haar ontmoeting met Jeff Koons, zulke details had ik wel graag nog meer gehoord. Maar hé, Astrid Harrewijn schreef nog twee vervolgen na een van haar eerdere boeken Miss Communicatie, dus ik zeg nooit nee tegen nog meer Kiki als we haar ooit naar New York zouden kunnen volgen. Of anders een klein verhaal, van zo’n 66 pagina’s, aangezien dat getal een bijzondere waarde heeft in het boek.

Puzzelstukjes
Die 66 komt meerdere keren terug in het verhaal, net als andere belangrijke elementen. Dingetjes die ik soms als leuke scene zag zoals een akkefietje met Japanners, krijgen later in het boek een betekenis. Daarmee zit het verhaal erg goed in elkaar; alles gebeurt met een reden en aan het einde van het verhaal vallen alle puzzelstukjes in elkaar. Het einde voldeed aan de verwachtingen. Hoewel vooral het midden enorm verrassend en emotioneel was, was het einde zeker wel bevredigend.

Ik had geen ander einde willen zien, hoewel ik stiekem nog geen einde had willen zien, want ik vond het toch wel even jammer toen ik het boek uit had. Ik ben er sneller doorheen gegaan dan tram 5 in Amsterdam. Die tram staat overigens ook afgebeeld op de cover en op de valreep wil ik nog even zeggen dat ik fan ben van de kleuren, de tram, de grachtenpandjes en de letters die kunstzinnig net niet helemaal recht staan; de cover past precies bij het verhaal. Het is een kunstwerk. Ik ben fan van de cover, en fan van Astrid Harrewijn en haar drie vrienden van Herengracht 86.

Geschreven bij Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)

Astrid Harrewijn staat misschien wel een beetje bekend om haar chicklit romans, maar is met ‘Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)’ een nieuwe weg in geslagen. Ze heeft met dit boek een roman neergezet. Gek genoeg had ik, toen ik begon te lezen, nog steeds het idee van een chicklit in mijn hoofd. Maar tijdens het lezen veranderde het verhaal van een chiklit in een roman en bijna een thriller met de kunstwereld in de hoofdrol.

Ik hou van kunst, ik hou van naar musea gaan en ik was dan ook blij verrast dat de kunstwereld een grote rol speelde in ‘Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)’. Ik wil echt in die wereld duiken, de kunstwereld is een wereld die ik wel beter zou willen leren kennen. Astrid Harrewijn deed dat echt heel goed en omdat ze de kunstwereld een hoofdrol geeft in dit boek, maakt dat het ook bijzonder. Dit zorgde ook voor het thrillerelement en dat zorgde er zeker aan het einde voor dat ik door wilde blijven lezen.

‘Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)’ gaat niet alleen over de kunstwereld. Het gaat ook over het volgen van je dromen, JOUW dromen en niet die van iemand anders. Ik vond het tof dat Noor haar eigen ding doet, waar ze in gelooft in plaats van wat haar omgeving van haar verwacht. Noor is een stoere, eigenzinnige dame die weet wat ze wil en dat vind ik een mooi voorbeeld!

Naast die twee grote elementen (stoere Noor en de kunstwereld) heeft Astrid Harrewijn ervoor gekozen om de vriendschap tussen Noor, Kiki en Joost een grote rol te geven, wat nog zo’n bijzonder en niet-veelvoorkomend element is. Die combinatie zorgde ervoor dat ik eigenlijk niet wilde dat dit boek eindigde, ik vond het zo onwijs leuk om te lezen.

‘Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)’ van Astrid Harrewijn is echt een toffe roman met twee bijzondere onderwerpen: vriendschap en de kunstwereld. Combineer dat met een kickass hoofdpersoon en je hebt een boek waarvan je wilt dat het nooit eindigt.

Geschreven bij Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)

Dit is mijn eerste kennismaking met een boek van Astrid. Haar manier van schrijven is zo ontspannend om te lezen. Ze schrijft heel humoristisch en ook als het er ietwat ernstiger aan toe gaat achtste is er nog altijd die vermakelijke ondertoon wat ik echt geweldig vond. Raar dat dit haar achtste roman is en dat ik nog nooit van haar iets heb gehoord of gelezen. Deze auteur is niet zo bekend lijkt me en dat verdient ze niet. Haar boek is ronduit goed!
Een leuk zinnetje over een aubergine: “ Is een aubergine nou zo’n groene komkommerachtige berenlul of zo’n paarse knuppel?” Dit zijn nu zo van die typische humoristische dingen die Astrid uit haar mouw schudt en die je als lezer echt doen lachen. Zo staan er nog meer van die dingen in haar boek. Ik hou enorm van humor en dit boek is echt aan mij besteed om zulke dingen te lezen.
Het boek telt 300 pagina’s en heeft 41 hoofdstukken. Het is geen dik boek maar er zit zo’n vaart in het verhaal dat je het in no time uit hebt.
Ze schrijft met een vlotte pen en het hoofdpersonage werd ook heel goed uitgediept. Het is gewoon heerlijk om zo’n boek te lezen dat zo vloeiend is en niet al te ingewikkeld is geschreven. Ze geeft de mensen ook weer met al hun leuke en slechtere karaktertrekken en dan lopen op sommige momenten de emoties hoog op. Het viel me ook op dat alhoewel Noor veel mensen rond zich heen heeft, ze toch een eenzaam leventje leidt. Ze heeft zich dan ook voorgenomen om een doel en een structuur in haar leven op te stellen. Het grijze muisje verandert totaal en dat vond ik prettig om te lezen.
De verschillen tussen de zussen zijn echt opmerkelijk, waar de ene een nonchalante houding heeft en leeft als God in Frankrijk , heeft de andere daar met momenten moeilijkheden mee. Noor is ook ernstiger en heeft meer gevoel voor verantwoordelijkheid. Ze zijn echt elkaars tegenpolen. Ook wat Kiki betreft wordt dit personage ietwat in het ongewisse gelaten waar ze eigenlijk allemaal mee bezig is. Je weet niet goed wat je in het begin van haar moet denken tijdens het lezen. Dit wordt duidelijker naarmate het verhaal verstrijkt.
Het boek is vanuit het oogpunt van Noor beschreven met alles wat er rond haar gebeurt, zowel in haar professioneel- als privé leven. De auteur zet ook goed de gedachten en doelen neer van Noor waardoor je haar personage echt leert kennen. De andere personages in het huis komen minder aan bod. Dat vind ik een spijtige zaak dat ze daar niet meer over geschreven heeft. Ik had verwacht dat die ook meer bij het verhaal betrokken zouden zijn geweest.
Wel vond ik dat ze toch enige research heeft gedaan naar bepaalde kunstenaars die in de tijd van Van Gogh leefden. Over het leven van Vincent Van Gogh zelf geeft ze wel meer informatie wat op zich altijd leuk is om te weten.
Pas op de laatste 50 bladzijden wordt het echt spannend en kom je eigenlijk te weten hoe de vork in de steel zit. Ik had ook gemengde gevoelens toen het boek uit was. Is dit nou een happy end of niet als je het verhaal hebt gelezen en weet wat de ware toedracht is.
Ik heb ronduit genoten van het verhaal en Astrid heeft er een fan bij !!
Ik geef 4 feel good sterren aan dit boek.

Geschreven bij Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)

Drie vrienden, een huis (en een klusjesman) is wederom een fijne weglezer van Astrid Harrewijn. Ik heb al aardig wat boeken van haar gelezen. Deze kon dan ook niet ontbreken. Het is het verhaal van Noor. Noor is halverwege de dertig, heeft een vaste baan, woont in Zuid-Limburg en heeft al heel lang een relatie. Haar man én haar moeder kunnen niet wachten tot ze eindelijk klaar is voor kinderen. Noor is dat helemaal niet van plan. Ze gooit het roer om en neemt een baan aan in het Van Gogh Museum in Amsterdam. Hier deelt ze met haar zusje Kiki en studievriend Joost een huis.

Noor gaat dus werken voor het Van Gogh Museum. Aan aandacht voor kunstwerken van Van Gogh geen gebrek. Dat was voor mij ook meteen het enige mindere aan het boek. Dat ligt niet aan het verhaal, ik ben nu eenmaal niet echt een kunstliefhebber. Er wordt heel diep ingegaan op de verschillende soorten schilderijen. Je kunt hieraan wel merken dat Harrewijn wel grondig research heeft gedaan, maar het is niet iets wat ik erg interessant vond.

De rest van het verhaal is verder wel erg goed en vooral vol humor geschreven. Het is ook niet een standaard chicklit, het is meer dan dat. Het leest ook lekker weg, ondanks dat ik de kunststukken best iets te saai vond. Maar dat wordt gecompenseerd door de nodige spanning die er ook nog in zit. Dit heeft vooral te maken met Tim, die in eerste instantie niet zo'n heel grote rol lijkt te hebben. Maar hij zet het leven van Noor wel op zijn kop.

Drie vrienden heeft aansprekende en herkenbare personages. In dit boek is het vooral Noor die je leert kennen. Huisgenoten Joost en Kiki hebben nu nog een bijrol. Maar het is pas het begin van een drieluik, zoals Harrewijn dat ook al deed met de Miss-reeks. Die drie boeken waren los van elkaar te lezen. Het lijkt erop dat dat nu ook weer het geval is. Het verhaal van Noor heeft in ieder geval geen open einde.

Drie vrienden, een huis (en een klusjesman) is een heerlijk feelgood boek, wat je zo uitleest.

Geschreven bij Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)

Astrid Harrewijn heeft met haar nieuwste boek: Drie vrienden, een huis (en een klusjesman) een erg leuk verhaal geschreven.
De rode opvallende cover met daarop een tram (lijn 5 Museumplein) en de grachtenpanden maakt goed duidelijk waar het verhaal zich zal gaan afspelen: Amsterdam!

Op de achterkant van het boek wordt het plot vermeld: Ideale vriendin en dochter Noor krijgt de kans van haar leven als ze een baan als conservator bij het Van Gogh museum krijgt aangeboden. Een droombaan, maar vriend Ewald en haar ouders zijn niet zo enthousiast.
Samen met haar onstuimige zusje Kiki en studievriend Joost huurt ze een wat vervallen grachtenpandje (daar zal dan wel de klusjesman om de hoek komen kijken, denk ik). Thuis praten ze niet over werk, maar dat komt in een ander daglicht te staan als Noor een kunstschandaal op het spoor komt.

Dit plot doet vermoeden dat het een spannend boek zal zijn. Het is volgens mij een iets ander soort boek als de eerdere boeken van deze auteur, meer spanning kwam er in voor. Een echte chicklit is dit niet zoals de andere boeken, en dat vind ik wel erg leuk.
Ik verwachtte tijdens het lezen wel de kenmerkende humor uit de eerdere boeken, en dat was ook zo. Tijdens het lezen waren er momenten waren er grappige momenten die ik zo voor me zag.

Noor komt erg sympathiek en levensecht over. Volgens mij heeft Astrid Harrewijn een zwak voor de schilder Van Gogh. In alles wat Noor doet en zegt spreekt de liefde voor deze schilder. Je zou haar zo inhuren als gids in het Van Gogh museum. Er moet ook er veel research gedaan zijn naar het doen en laten in de kunstwereld. Tijdens het lezen heb ik veel informatie opgedaan over de schilder. Eigenlijk is dit boek een ode aan Van Gogh!
Het kunstschandaal waar de tekst op de achterkant naar verwijst zou zo maar kunnen voorkomen. De interim manager van het museum vind ik ook erg goed neergezet, terwijl vriend Ewald en ouders behoorlijk ouderwets overkwamen (wat de bedoeling was, uiteraard)

De spanning wordt goed opgevoerd, terwijl de romantiek er ook is. Door het leven van zus Kiki en studievriend Joost is er ook tijd voor humor. De klusjesman is in het boek ook te vinden, maar eigenlijk voegt hij niet veel toe.
De schrijfstijl is heerlijk, je vliegt door het boek. Het verveelt niet, de karakters zijn goed uitgewerkt, en je wordt vanaf pagina 1 het verhaal ingezogen, zo veel vaart zit er in dit verhaal. Ik heb er van genoten!
Ik voor het erg leuk dat het over de kunstwereld ging, een onderwerp dat niet vaak in boeken voorkomt, en met dit boek kan een heel nieuw publiek worden aangeboord door musea, wat voornamelijk komt door het enthousiasme voor Van Gogh dat van de pagina’s afspat. Goed gedaan, Astrid!

Ik raad dit boek zeker aan, het is een zeer geslaagd boek en staat garant voor enkele uren heerlijk leesplezier.

Geschreven bij Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)

Smaken verschillen. Dat is wel duidelijk. Ik heb me echt door dit boek heen moeten worstelen. Geen boek voor de liefhebbers van Jill Mansell en Sophie Kinsella, vind ik.

Geschreven bij Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)

Omdat ik een paar maanden geleden 'Daar heb je vrienden voor' heb gelezen, was ik eigenlijk ook wel nieuwsgierig naar 'Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)'. In dit boek volgen we Noor, die haar baan in het zuiden des land opgeeft om te verhuizen naar Amsterdam alwaar ze bij het Van Gogh museum gaat werken. Noors jeugdliefde met wie zij samenwoont alsmede haar ouders begrijpen deze stap niet. Ze had het toch goed in het vertrouwde Limburgse dorp? Maar Noor zet door en betrekt samen met haar zus Kiki en goede studievriend Joost een groot pand in hartje Amsterdam. Met veel vallen en opstaan bereikt Noor uiteindelijk het doel wat ze voor ogen had toen ze besloot de stap naar Amsterdam te wagen.

Net als 'Daar heb je vrienden voor" vond ik dit boek zeer vermakelijk om te lezen. Dat komt vooral omdat het verhaal beeldend is geschreven en het niet moeilijk is om je in de personage van Noor in te leven. Omdat ik 'Daar heb je vrienden voor' al had gelezen had ik bij Joost het gevoel dat ik een oude bekende tegenkwam.

De keuze die Noor uiteindelijk maakt, kwam niet geheel onverwacht. Desalniettemin een fijn boek om je in te verliezen. Ik kijk uit naar deel 3!

Geschreven bij Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)

Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)

Samengevat:
Noor werkt voor het Van Gogh museum in Amsterdam. Noor hoort over een onbekend schilderij van Van Gogh en gaat hiervoor naar Frankrijk. In Frankrijk ontmoet ze Benoit Amou en samen met hem onderzoekt ze het schilderij. Terug in Amsterdam bereidt ze een tijdelijke tentoonstelling voor waarin ze , op zoek naar andere werken, een stuk van de wereld afreist. Tijdens deze reizen leert ze meer over zichzelf en wordt ze opnieuw volwassen. Ze stuit op een schandaal in de kunstwereld en moet hierover zwijgen tegen haar vrienden.
Ze heeft moeite met de waarnemend directeur die ze niet geschikt vindt voor de job; ze moet zwijgen over wat ze ontdekt heeft tegen haar collega’s, de moeilijke verhouding met enkele oudere meer ervaren collega’s weegt op haar.
Op persoonlijk vlak loopt de moeilijke relatie met haar moeder als een rode draad door het verhaal. Noor vat deze relatie samen als: ‘Familie is een noodlottige vereniging van personen met tegenstrijdige belangen waarvan elk op zichzelf het met de rest oneens is en slechts twee of meer hetzelfde voelen, waarbij ze als het erop aankomt zich combineren om gezamenlijk een ander lid te hinderen’.
Met Ewald is ze al achttien jaar samen, ze is 36 en zou toch stilletjes aan aan kinderen moeten beginnen, iets wat haar moeder haar regelmatig verwijt. De relatie is een routine geworden, een gewoonte.
Beoordeling
Het boek is goed geschreven, leest vlot, verveelt niet, de personages zijn voldoende diep uitgewerkt. De verwikkelingen zitten goed verstopt in de verhaallijn. Het einde is geen verrassing, eerder een voltooiing en dat mag. Alles past mooi in mekaar.
Het boek krijgt van mij een 3.7 op 5.
Ik zal het boek zeker aanraden aan vriendinnen, het is een ideaal boek om mee te nemen op vakantie en lekker te lezen aan het zwembad.
Ik kijk er naar uit om meer te lezen van deze auteur.

Geschreven bij Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)

Astrids nieuwe boek is geen chicklit maar wel een prachtig geschreven FeelGoodboek. Astrid schrijft in haar nieuwe boek over Noor die verhuist van Itteren(Limburg) naar Amsterdam waar Noor voor het Van Goghmuseum gaat werken. Een droom die uitkomt voor Noor, maar Noor"s vriend Ewald met wie ze 18 jaar al wat heeft baalt enorm net zoals Noor haar ouders toch gaat Noor haar droom achterna en verhuist naar Amsterdam waar zij met haar studievriend Joost en haar zusje Kiki een huis huurt aan de Herengracht. Het huis moet opgeknapt worden(vandaar de klusjesman) en alledrie werken ze in de Kunst waar ze thuis dan ook niet over mogen praten.

Wat we van Astrid gewend zijn is dat zij haar lezeressen meteen in het verhaal krijgt dat is niet veranderd dat doet ze nog steeds, ze gaat nu zelfs een stapje verder en neemt ons mee in het leven van Amsterdam maar ook de museums en Kunstwereld weet ze boeiend te brengen. Dit boek is zeer geslaagd en weet tot het eind te boeien en de romantiek komt er wel in voor maar is onbelangrijk aan het verhaal maar geeft toch net dat FeelGood!

Geschreven bij Drie vrienden, een huis (en een klusjesman)

Lekker ontspannen met dit boek. Goede verhaallijn met als "extra's" enige kennis over m.n. Vincent van Gogh.
En.....volop humor!!