Drijfhout Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers.

Het eerste deel lijkt op een avonturenroman voor pubermeisjes: ongeloofwaardig, vol cliché's en te gekunstelde metaforen. Pas in het tweede deel, na meer dan 100 bladzijden, wordt duidelijk waarom de schrijfstijl zo was en komt het in de andere recensies beschreven goud tevoorschijn. Geen spijt dat ik uiteindelijk ben blijven doorlezen, maar het was wel irritant lang doorbijten. Het lijken 2 verschillende boeken van 2 verschillende schrijfsters, wat dan wel weer bij het kernthema past. Vandaar dat mijn plus- en minpunten elkaar tegenspreken.

Geschreven bij Drijfhout

Drijfhout leest als een trein. Ik heb het in 2 avonden uitgelezen. Scherp, cynisch en tragisch-komisch. Door de geweldige manier van schrijven vond ik begrip voor de denkwijze van het hoofdpersonage. Zo beeldend en meeslepend, dat ik een kijkje in het hoofd van iemand anders kon nemen zonder dat ik ooit zelf zou iets zou kunnen voelen. Denk ik... Ook mooie en zeer herkenbare bij-figuren Hulde!!!

Geschreven bij Drijfhout

Vooral het eerste gedeelte moest ik mijzelf er toe zetten door te lezen. Op een gegeven moment begon het boek me te intrigeren. En het tweede gedeelte: BAM. Uiteindelijk heb ik het boek amper nog weg kunnen leggen. Dikke aanrader.

Geschreven bij Drijfhout

Geweldig geschreven debuut van Ianthe Sahadat. Spannend en ontroerend. Een auteur die schrijven er makkelijk uit laat zien. Goed in beschrijven van sfeer en personages.

Geschreven bij Drijfhout

Fijn en makkelijk leesbaar boek. Luchtig ondanks de zware materie. De beschrijvingen maken dat je je echt kunt voorstellen wat deze psychiatrischebproblematiek inhoudt. Een minpuntje is dat het plot op het eind niet helemaal blijkt te kloppen in het licht van de psychose.

Geschreven bij Drijfhout

Mooi geschreven, leest als een trein, lekker boek voor op vakantie.
Onverwachte wending, ook wel traantje gelaten...

Geschreven bij Drijfhout

Drijfhout is een heerlijk boek! Heel dynamisch, mooi woordenspel, origineel qua opbouw en zeker spannend. Ik ben geen grote lezer maar ik kon niet stoppen. Een aanrader.

Geschreven bij Drijfhout

Heerlijk boek om te lezen op vakantie. Het boek krijgt een plotse wending. Ook ik heb een traantje gelaten. Een aanrader.

Geschreven bij Drijfhout

Elif is eenendertig jaar en net verlaten door haar grote liefde Daan. De breuk valt haar zwaar. Om de verwerking draaglijker te maken vertrekt Elif naar Thailand. Niemand weet waar ze is en niemand weet wat ze gaat doen. Ze is neerslachtig, emotioneel, labiel, heeft geen eetlust en komt rokend de dag door.

Mijn visie
‘Drijfhout’ is geschreven door journaliste Ianthe Sahadat (1977) en wat een juweel dit debuut (ja heus, een debuut)!

‘Drijfhout’ is deels geprojecteerd op Sahadat’s eigen leven en deels fictie. Een aantal jaren geleden werd de auteur getroffen door een depressie. Tijdens haar periode van herstel schreef zij het deels autobiografische ‘Drijfhout’. Alleen al het feit dat Sahadat deze uiterst moeilijke periode in haar leven publiekelijk maakt met de bedoeling anderen daarmee tot steun te zijn, verdient respect en waardering, maar er is veel meer.

“Ik had ingezet op roepen, maar dan echt. Tot ik haar zag. Ze was het meisje dat zong. De mooie lage stem. Ze had haar ogen dicht tijdens het zingen. Ze leek wel een engel. Daarom had ik haar niet herkend. Zozeer ging ze op in de muziek en de zang. Famous Blue Raincoat. Het onbegrijpelijke nummer van Leonard Cohen. Geschreven om vier uur ’s morgens volgens de overlevering, dus dat verklaarde zeker de helft van de onverklaarbaarheid.”

Sahadat hanteert een uitzonder fraaie schrijfstijl en een –met regelmaat- briljante woordkeuze! Smullen voor de liefhebbers (waar ik mijzelf zeker toe reken) van onze mooie Nederlandse taal. Dan is er Sahadat’s creatieve brein die bij het schrijven van dit boek duidelijk op volle toeren draaide! ‘Drijfhout’ is niet alleen spannend, intrigerend en mysterieus, maar de auteur vergast haar lezers op wendingen in het verhaal die je werkelijk niet ziet aankomen.

“Toen ging ik op zwart. Donkere wolken hadden zich samengepakt boven mijn hoofd. Er stroomde geen bloed meer door mijn aderen, maar zwart vloeibaar gif. Ik durfde met niemand te praten, omdat ik bang was dat ik besmettelijk was.”

Na haar breuk met Daan, haar grote liefde, vertrekt Elif naar India waar zij vergetelheid zoekt. Zij ontmoet James. James zegt voor een overheidsdienst te werken en haar in te willen zetten voor een opdracht. Na veel getwijfel, doet Elif wat James haar opdraagt. Een reeks bizarre gebeurtenissen volgen elkaar op. Elif’s reis eindigt abrupt wanneer Daan en haar moeder haar ophalen en laten opnemen in een psychiatrisch ziekenhuis… Wat blijkt er waarlijk te zijn gebeurt tijdens haar reis en wat is er ontsproten uit haar depressieve en wellicht zelfs psychotische brein? Je leest het in ‘Drijfhout’!

“De zinnen uit het verslag brachten me in de war. Walging en twijfel nestelden zich als een schimmel in een vrucht die haar rijpheid is gepasseerd. Ik was bang dat de schimmel het zou winnen van het frisse vruchtvlees.”

De personages in ‘Drijfhout’ zijn geraffineerd, zorgvuldig en respectvol gekarakteriseerd. Met name hoofdpersoon Elif leert de lezer goed kennen. Compleet met haar somberheid, haar depressie, haar psychose, haar