Droog

Het verhaal van droog is mooi en erg beeldend geschreven, je voelt als lezer bijna de klappen die de hoofdrolspelers incasseren. Het voelt als een film, net als de cover.....
Naast dit verhaal van de 2 jongens spelen diverse hoge heren een grote rol. Als een van hen bedenkt om naar Amerikaans voorbeeld de Drankwet of Droogwet in te voeren in ons land en een ander de wens heeft om de Olympische Spelen van 1928 naar Amsterdam te halen worden deze 2 ideeën tegen elkaar ingezet als een soort kwartetspel. Er komen bekende namen voorbij als Abraham Kuyper, de voorzitter van de ARP en Prins Hendrik, de echtgenoot van Koningin Wilhelmina en nog wat andere namen. Hierdoor kan de liefhebber van historische verhalen echt genieten van het boek. Er komen veel historische feiten voorbij waardoor de spanning iets wegvalt.
De liefhebber van spannende boeken en thrillers zal genieten van het verhaal van de twee jongens en hun vrienden die zich soms letterlijk naar boven vechten. De agressie van de criminele bendes die Amsterdam beheersen voeren de spanning weer heerlijk op.
Dan is er nog het verhaal van Helena, de grote liefde van Antonie, zij zorgt voor de nodige romantiek, drama maar zij laat zien dat de vrouw in de jaren 20 echt moest vechten voor de rechten die we nu zo gewoon vinden. Zij heeft een grotere rol dan de lezer in het begin doorheeft en weer subtiel de situatie te keren op het moment dat Antonie de weg en zijn vrienden volledig lijkt kwijt te raken.
In dit boek is dus door het gebruik van verschillende personen en invalshoeken ruimte voor liefhebbers van verschillende genres. Ik genoot van het verhaal op zich maar vond dat er achteraf wel veel aandacht was voor de politici.
Het einde kwam iets te abrupt en ik vond het jammer dat het verhaal afgelopen was op het moment dat er een nieuwe mogelijkheid kwam voor de personen uit dit verhaal. Misschien een aanloopje naar een deel 2? Ik hoop het echt!

Geschreven bij Droog

Sinds de reeks van Harry Potter heb ik geen boeken meer verslonden, tot Droog. Ik heb genoten van elke minuut. Als oud bewoner van Amsterdam, waande ik mij door de straten en verbeelde ik mij in 1920. De verhaallijn is zeer sterk en overwachts, gebaseerd op feiten binnen een fictieve roman. De spanning liep op een moment zo op dat ik bemerkte dat mijn hartslag sneller was en mijn handen klammig (geen spoiler alert hier). Robert neemt geen blad voor de mond en door het verhaal heen is de rauwheid van die tijd zeker merkbaar. Ik hou hier van, van liefde tot aan moord in de breedste vorm van beide contrasten. Ik voel een open einde en kijk daar nu al naar uit!

Hoewel ik in de regel niet zo hou van fictie-lijnen in bestaande historie vormt Droog, het debuut van Robert van Oirschot, de uitzondering op de regel. Het verhaal is een prachtig vormgegeven samensmelting van geschiedenis (de fictionele drooglegging in NL en de opmaat naar de Olympische Spelen), de Nederlandse politiek en vooral een liefdesverhaal gecombineerd met een schitterende vriendschap. Een vervolg is er nog niet dus onlangs heb ik Droog nog een keer opgepakt en het blijft een genot om te lezen. Hopelijk komt dat vervolg er want ik wil heel graag weten hoe het verder gaat met Anton, Johan, Helena en Bep.
Veel plezier met dit mooie debuut!

Droog bestaat uit twee werelden die elkaar afwisselen. Enerzijds is er de verhaallijn met Antonie en Theo De Slachter. Dit is een heel levendig verhaal, met veel actie, in een ruwere omgeving en geschreven in een heel directe stijl.

Daarnaast is er de verhaallijn over de politieke achtergrond van de drooglegging. Deze is veel theoretischer en in een heel andere stijl geschreven. Droger. Afstandelijker. Met heel veel achtergrondinformatie en feitenkennis. Het is duidelijk dat er aan deze roman een grondige research is voorafgegaan. De beschrijving van de politieke situatie (inclusief de gespeelde spelletjes, de blufpoker, de onderhandelingen,...) is heel gedetailleerd en doorstoken van extra informatie.

Deze twee totaal verschillende stijlen maken het moeilijk om één type lezer aan te spreken. De lezer die houdt van uitgebreide politieke uiteenzettingen zal zich kunnen vinden in de gedetailleerde beschrijvingen van de politiek achter de schermen. De lezer die liever actie heeft, die meer houdt van de verhalen van ‘het gewone volk’ uit die tijd, zal de gedeeltes over Antonie meer kunnen smaken.

De vraag is in hoeverre lezers die houden van één van de twee stijlen ook de andere stijl zullen kunnen waarderen. Want het lijken twee totaal verschillende boeken. Op een manier halen de politieke scènes ook de vaart uit het meer volkse, onderwereld-verhaal.

Conclusie: het uitgangspunt van Droog (fictieve Drooglegging in Amsterdam en de organisatie die daaropvolgend ontstaat om deze te omzeilen) is veelbelovend. Daarnaast zijn zowel de delen uit de onderwereld als die uit de politieke wereld op een kwaliteitsvolle manier geschreven, uitgewerkt en opgebouwd. Maar door de grote stijlbreuk tussen deze twee delen wordt telkens weer de vaart uit het verhaal gehaald. En is het ook moeilijk om echt mee te leven met de personages. De uitgebreide politieke achtergrond is op zich interessant, maar niet direct een meerwaarde voor het onderwereld-verhaal. Dus jammer dat deze veelbelovende aanpak in de praktijk toch niet helemaal tot zijn recht komt.

(deze recensie verscheen eerst op hartvoorboeken.be)

Het verhaal grijpt je vanaf het begin bij je lurven en sleept je regelrecht mee naar het hart van Amsterdam in het begin van de vorige eeuw.

Fictie en non-fictie gaan naadloos in elkaar over. Een voorbeeld is Ome Jan de porder, 2 regels in het boek maar hij heeft toch echt bestaan, geweldig!
Ook schrijft de auteur met een opvallend oog voor detail over plaatsen, geuren en gewoontes.

Scherpe dialogen en een mooie mix van soms humor, soms geweld. Veelzijdige personages, schijnbaar met een web aan elkaar verbonden en een verrassend sympathieke antiheld!
Wat zou het geweldig zijn dit op het grote scherm te zien!

Kom maar op met deel 2.

Geschreven bij Droog

Geen slecht boek, maar de twee verhaal lijnen is teveel van het goede, ondanks dat de auteur goed de historische feiten uitgezocht heeft. Denk dat de auteur heel goed als thriller schrijver uit de verf zou komen.. maar het politieke gedoe, is gewoon te lang en dan verliest de lezer de interesse..

Geschreven bij Droog

Mooi geschreven. Van Oirschot ze een meeslepend verhaal neer tegen de achtergrond van de sociaal-politieke situatie in het Nederland van de jaren 1920.

Mooi debuut van Robert van Oirschot, gebaseerd op een volstrekt origineel idee. Hij weet de echte Drooglegging in de jaren 1920 in de VS op geloofwaardige wijze te verplaatsen naar Nederland. We volgen niet alleen het gekonkel van de Hoge Heren in Den Haag - met als rode draad de organisatie van de Olympische Spelen in 1928 - maar ook de carrière van een crimineel in Amsterdam. De Drooglegging legt de georganiseerde misdaad bepaald geen windeieren. Vlot geschreven, overtuigende karakters en levendige beschrijvingen van de armoede en het geweld.