Dwaalspoor Een vrouw op haar fiets. Alleen de wereld over

Het werd weer eens tijd om cultuur te gaan snuiven. Wat is er dan mooier dan een mooi en bijzonder reisverhaal te lezen. Bijzonder is het verhaal van “Dwaalspoor” zeker. Een vrouw en een fiets, alleen de wereld rond. Dat is nogal iets. Dat wordt bij het lezen ook wel duidelijk.

In het boek volgen we Marica van der Meer op haar reis rond de wereld. Wat doe je bij een bijzondere verjaardag, ja dan ga dat op een bijzondere wijze vieren. Marica deed dat ook, zo van laat ik eens gek doen, laat ik eens in verkeerde richting naar huis fietsen. De aarde is immers rond, dus als je verkeerd om rijdt, is dat net zo goed de weg naar huis is haar motto.

Dus zo ging Marica vanuit het mooie Workum, via de altijd winderige Flevopolder richting Antwerpen, daar op de boot naar Argentinië en van daaruit verder. Ze fietst in Zuid-Amerika over de hoogvlaktes in de Andes, over de zoutvlaktes van de Salar de Uyuni; ze komt vast te zitten in de modder in Guyana. Daar laat ze ons kennismaken met verschillende culturen, leefomstandigheden en noem het maar op. Wat op valt, is de vriendelijkheid van de mensen in Zuid-Amerika.

Vanuit het mooie Zuid-Amerika neemt Marica ons verder mee op reis, Via Midden-Amerika en een ruim aantal Caribische eilanden komt ze in de Verenigde Staten, het land van de onbegrensde mogelijkheden. De landen en plaatsen die worden aangedaan, worden stuk voor stuk beschreven. Niet alleen het heden, maar ook een stukje geschiedenis. Zo krijg je als lezer een goed beeld van de locatie en zijn bevolking.

Het is natuurlijk niet alleen het verhaal van de landen, plaatsen en bevolking. Het is ook het verhaal van Marica zelf, want ga er maar eens aanstaan, als fietsend de wereld rond. Vele zouden al moe worden van de gedachte. Uiteraard goed voorbereid want dat is na het lezen wel duidelijk, op reis. Vaak gaat het heel voorspoedig, maar soms toch ook vechtend tegen de elementen, zoals kou, slecht weer noem het maar op. Niks leek Marica tegen te houden.. Inderdaad leek, want er was/ is iets wat de wereld tegenhield.

Het verhaal wat Marica verteld is beeldend. Als lezer zie je het als een film voorbij komen. Dat niet alleen op sommige momenten is het zelfs voelbaar. Je voelt de warmte en vriendelijkheid van de mensen die Marica ontmoet. De foto’s die in het boek staan geven dat gevoel ook weer. Het liefst zo je als lezer zelf afreizen en de sfeer proeven. Dat is ook een kunst van schrijven. Het verhaal leest als een roman. Ondanks dat het een vrij dik boek is, vlieg je er doorheen. Op sommige momenten lijk je zelf op de fiets te zitten, in een afdaling. Je wilt het boek niet weg leggen. Je blijft lezen.

Samengevat : Een heerlijk reis-fietsboek waarin we de mooiste plekken van de andere kant van de wereld leren kennen. Een monsterfietstocht, waarvoor je alleen maar respect kunt hebben en een diepe buiging voor kunt maken voor de auteur. Bij deze! Dus hou je van avontuur, reizen, fietsen dan is dit boek absoluut een aanrader!

Bij het zien van de schitterende cover van Dwaalspoor van Marica van der Meer krijg je al een vermoeden van wat voor soort boek je gaat lezen. De titel maakt nieuwsgierig, je wilt er meer over weten. Nog voor je aan het boek bent begonnen krijg je al meteen bij het lezen van de subtitel bewondering voor de auteur dat ze alleen de wereld over durft te fietsen. Alleen fietsen in haar eigen woonplaats en provincie is tot daar aan toe, maar de wereld rond is toch een ander verhaal. De meeste vrouwen zullen alleen al denken aan de gevaren en de creepy figuren die ze onderweg kunnen tegen komen. Als ze al alleen de wereld rond gaan fietsen dan zullen ze dat georganiseerd doen. De auteur daarentegen heeft dat niet gedaan, ze heeft maar zelden een overnachting vast gelegd, ze fietst over het algemeen op de bonnefooi van bestemming naar bestemming. Moet ze onderweg over het water dan gaat ze loopt ze langs de boten en schepen en vraagt of ze een stukje mee mag varen. Je krijgt daar als lezer alleen maar bewondering voor, je neemt je petje voor haar af, ook al zal zij dat anders zien, is het voor haar de normaalste zaak van de wereld dat ze alleen de wereld rond fietst. Toch is het maar de vraag of het haar gaat lukken omdat ze op een gegeven moment tijdens haar rondreis krijgt te horen van de pandemie die de wereld beheerst. De vraag is of ze haar doelen kan halen of dat ze haar reis onverhoopt moet afbreken.
Marica van der Meer beschrijft in Dwaalspoor op een boeiende manier over haar fietsreis rond de wereld. Door haar boeiende en beeldende schrijfwijze heb je het gevoel dat je met haar mee fietst. Alles wat zij beschrijft zie je zo voor je en je voelt soms de elementen zoals de kou en hitte. Zij laat zien dat haar fietstocht niet altijd even leuk is, dat ze ook haar momenten heeft dat het even niet lekker gaat, zeker niet op de momenten dat ze te maken krijgt met slechte wegen. Zij is daar open en eerlijk in. Maar die momenten steken in het niet bij de vrolijke momenten, bij de trotse momenten als ze een bepaald stukje heeft gehaald. Tijdens haar fietstocht ontmoet ze vele mensen, veel mensen die haar ook helpen. De auteur laat met haar verhaal zien dat er genoeg mensen op de wereld zijn die het beste met anderen voorhebben, behulpzaam zijn als het moet. Soms krijgt ze voor korte of langere tijd gezelschap van iemand die mee fietst zoals bijvoorbeeld Chepe uit El Salvador waarbij het soms duidelijk wordt dat er cultuurverschillen zijn zoals bijvoorbeeld het ontbijt, maar daar gaan ze op een humoristische manier mee om. Evengoed is zij geregeld ook kritisch over wat haar opvalt onderweg zoals bijvoorbeeld een strand langs een snelweg. Soms zet ze je aan het denken zoals over het eten van vlees. Ze vertelt niet alleen over haar ervaringen op de fiets en met de mensen, maar vertelt ook geregeld wat over de achtergrond van diverse personen en plaatsen zoals bijvoorbeeld over wie Gaucho Gil was. Zij komt met feiten zoals bijvoorbeeld dat in bepaalde continenten het koloniale tijdperk nog niet voorbij is. Het is schokkend om te lezen dat dat vandaag de dag nog steeds bestaat. Het is mooi dat ze aan het eind vertelt hoe het met bepaalde personen die in het boek voor komen gaat op het moment dat ze haar verhaal schreef.
Kortom; Dwaalspoor van Marica van der Meer is een indrukwekkend reisverhaal van een vrouw die in haar eentje de wereld rond probeerde te fietsen. Je hebt tijdens het lezen het gevoel dat je met haar mee fietst, dat je het zelf mee beleefd. De vele foto's, waarvan er naast de vele zwart-wit foto's ook een fotokatern in kleur is, maken het boek compleet waardoor je een nog beter beeld krijgt van haar fietstocht en een aantal mensen die ze heeft ontmoet. Je kan na het lezen van dit boek alleen maar respect hebben voor de auteur dat ze alleen de wereld rond durft te fietsen.

leuk boek als je je een beetje in kan leven in het verhaal

Een heerlijk boek om te lezen alsof je zelf de reis mee beleeft.