Dwalen in het Antropoceen

Dit is geen boek voor wie niet kan of wil leven zonder scherpe scheidslijnen tussen mens en dier, natuur en cultuur, de wetenschappen onderling en nog zo wat van die zaken. Dwalen is het devies. De wolk is hét beeld bij het antropoceen, aldus Ten Bos: ongrijpbaar, veranderlijk en grillig. We moeten het leren begrijpen zonder de illusie te hebben dat we het kunnen grijpen. Fluïditeit, multipliciteit, desoriëntatie, drijfzand; het wemelt van de termen die vooral niet-duiden. Houvast is zó 1980! @volkskrant

Stof tot nadenken hoe wij aan een duurzame wereld kunnen werken

Aardig boek in de discussie over het antropoceen, zet wat verschillende invalshoeken op een rijtje, geen al te ingewikkeld boek, voor iedereen aardig om te lezen ivm klimaatverandering en hoe daar mee om te gaan.

k heb dit boek met veel plezier en interesse gelezen. Rene ten Bos maakt duidelijk hoe complex de problematiek van het antropoceen eigenlijk is.

Wanneer je geïnteresseerd bent in de discussie over klimaatverandering en dergelijke, dan kan ik dit boek van harte aanbevelen. De schrijver laat hierin een stem horen, die niet veel waar te nemen is in het publieke debat. Namelijk, een die zegt dat er eigenlijk weinig te zeggen is wat vast staat in de antropoceen-discussie

Het boek bevat wel wat somber makende inzichten. Namelijk die over de massale extinctie van soorten en die van de agrilogistiek. Dit is de manier waarop de mens lijnen heeft getrokken over het landschap van de aarde.

Toch overheerst bij mij het plezier door het verkregen inzicht boven de somberheid. Van harte aanbevolen dus.

Een goed filosofisch boek. Het is helder geschreven en het versterkt je nieuwsgierigheid.

Zet je aan het denken.

Zet aan tot denken, nooit weg, toch?!

Dit is een van de eerste filosofische werken die ik lees, maar ik moet zeggen dat het een stuk minder concreet was dan ik had verwacht. Het boek bevat natuurlijk het woord "dwalen", en dat is uiteindelijk ook precies wat de auteur doet. Hij dwaalt door ideeën en theorieën, zonder al te vaak een kant te kiezen en heel duidelijk te maken wat hij er nou eigenlijk van vindt of mee bedoelt. Je zou het boek in die zin een gedachtestroom of zelfs behoorlijk "vaag" kunnen noemen. Op een aantal plekken komt de auteur dan tot concretere ideeën die beslist interessant zijn en tot denken nopen. Maar over het algemeen vroeg ik me tijdens het lezen af waar het allemaal naartoe ging en of zijn punt nog ging komen ...

een must read

Boeiend boek van deze schrijver, de moeite waard!