Een Mann iemand zoals jij, klaus, zal nooit in de schaduw van een ander staan

Een Mann is een op feiten gebaseerde roman over Klaus Mann, de zoon van Thomas Mann. Thomas Mann is een succesvol schrijver, ook nu nog veel gelezen.
Klaus begint al op jonge leeftijd met schrijven, onder andere van toneelstukjes voor zijn zus en hun vrienden. Erika is een jaar ouder, maar zij worden vaak als tweeling gezien, omdat ze in hun kindertijd altijd samen zijn.
Klaus kan er mee leven dat hij als beginnend schrijver in de schaduw van zijn vader staat. maar hij wil graag van zijn vader horen dat hij goed schrijft. Waar hij meer moeite mee heeft, is het gevoel dat hij afgewezen wordt door Thomas. Dat zijn vader niet van hem houdt. Tot zijn puberteit was de relatie tussen hen heel goed, wat is er veranderd waardoor Klaus dit gevoel ervaart.
Klaus durft zijn vader hier niet over aan te spreken en besluit, geïnspireerd door Profundis van Oscar Wilde, zijn twijfels en gevoel op te schrijven in een lange, eerlijke brief. Op het moment dat hij tot dit besluit komt, in 1929, woont hij in Parijs waar hij een vrij leven leidt en onbekommerd uit kan komen voor zijn seksuele geaardheid. Het is ook de plek waar hij veel bekende schrijvers ontmoet en zich thuis voelt in de artistieke wereld. Hij wil de brief in alle rust schrijven en reist af naar een voormalig klooster.
De brief ontwikkelt zich tot een heuse roman, waarin hij zijn leven, van opgroeien in een welgesteld gezin, dat doordrenkt is van schrijven en toneelspelen, beschrijft. Klaus schrijft over de verhoudingen in het gezin, maar ook over de voorleesavonden die zijn vader organiseert en de toneelstukjes die opgevoerd worden.
Politiek gezien is het een heftige tijd, waar Thomas en zijn broer Heinrich het niet met elkaar eens zijn, hetgeen tot ruzie en verwijdering tussen de broers leidt. De tijd van het opkomende nationaal-socialisme en Jodenhaat. De moeder van Klaus is Joods.

Begin en einde van Een Mann zijn in het heden geschreven, het middenstuk is de brief die Klaus aan zijn vader schrijft, onderbroken door enkele intermezzo’s in het heden. Deze opbouw maakt dat je Klaus en zijn familie beter leert kennen door de jaren heen en je de twijfels die hij nu voelt ook beter kan plaatsen.

De schrijfstijl is zeer toegankelijk, ook voor jongvolwassenen, maar heeft ook diepere lagen, zoals de beschrijving van het vrije leven in Parijs kon leven en de invloed van de opkomst van het nationaal-socialisme.
De karakters zijn goed beschreven en ook door de beeldende manier waarop situaties en omgeving verwoord zijn, komt het verhaal tot leven.
Opvallend vond ik dat Klaus goed beschreven wordt als adolescent. Plek veroveren in de wereld, maar zich o zo onzeker voelen. Met anderen samen willen zijn, vooral met Erika, maar ook graag alleen willen zijn om te schrijven. Zeker zijn dat wat hij schrijft goed is, maar hunkeren naar de erkenning van zijn vader.
Het boek is ook erg mooi vormgegeven.

Het boek nodigt uit om meer boeken die door een Mann zijn geschreven te gaan lezen en dat ga ik dan ook zeker doen

Om teleurstelling te voorkomen, wil ik hier melden dat dit boek geen biografie is, maar een roman die op feiten gebaseerd is.

Vanaf de eerste zin zit je in het boek en wil je verder lezen, is het lastig om het boek weg te leggen. Je bent heel benieuwd naar het eind, maar tegen het eind, wil je enerzijds wel het eind weten, maar anderzijds wil je nog geen afscheid nemen van Klaus en zijn familie en vrienden omdat je van ze bent gaan houden.
Het geeft een mooi tijdsbeeld weer van het begin van de 20e eeuw, hoe voornamelijk de welgestelde mensen in München leefden en dachten. Hoe men tegen bepaalde dingen aankeek. Ik verbaasde me wel over hoe makkelijk ze ogenschijnlijk over bepaalde dingen dachten en niets vreemd leken te vinden, maar de ander in zijn waarde lieten. Hoe makkelijk men ook in Parijs kon rondlopen zonder vreemd aangekeken te worden als je 'anders' was.
Je kan merken dat Rindert normaal voor kinderen schrijft, want zijn manier van schrijven heeft iets weg van wat je ook in jeugdboeken zou lezen. Ik denk dat jongvolwassenen dit boek zeker ook kunnen waarderen en zichzelf soms kunnen herkennen vanwege bepaalde onzekerheden die elke levensfase met zich meebrengt en bepaalde ontdekkingen die je doet als je kind bent.
De opbouw is helder en duidelijk, je hebt daardoor niet het gevoel dat je iets mist.. De intermezzo's geven een ontspannen momentje tussendoor. Eigenlijk net zoals je dat in een toneelstuk hebt.
De cover past bij het boek, geeft duidelijk weer waar het boek over gaat, net zoals de titel dat doet, die geeft dat ook goed weer.
De karakters zijn geloofwaardig en een paar ervan zou in iedere familie wel kunnen zitten. Sommigen zouden zich erin kunnen herkennen. Niet letterlijk, maar bepaalde karaktereigenschappen van bepaalde personen. Je gaat van ze houden, ook van de personen die eigenlijk niet bij die familie passen, maar daardoor juist kleur aan de familie geven ook al hebben ze dat niet nodig omdat ze stuk voor stuk al kleurrijk van zichzelf zijn.
Het plot heeft me verrast en heb ik een paar keer moeten overlezen voor ik het begreep.

Geschreven bij Een Mann

Vlot geschreven,je moet niet persee een fan van Mann te zijn om dit boek te lezen.

Ik was al langer op zoek naar een niet-Duitstalig boek over het leven van Klaus Mann.
'Een Mann' is zeker geen slecht boek (en de schrijver heeft zich zonder meer op feiten gebaseerd), maar ik had gedurende het verhaal vaak het gevoel dat ik in een kinderjury boek of een jongvolwassenen boek verzeild was geraakt.