Eindelijk oorlog

Geschreven bij Eindelijk oorlog

Volgens mij is dit het eerste werk van Koch en ondanks dat ik het geen super werk vind kun je wel al zien wat er later beter uit komt. Personages die scherp worden neergezet en een onverwachtte wending op het einde.

Inhoudelijk vond ik het verhaal wat langdradig, delen van het boek heb ik me een beetje doorheen moeten werken. En op het moment dat je denkt dat het verhaal bloedeloos eindigd komt er toch nog een mooie wending.

Al met al vind ik het een aardig boek.

Geschreven bij Eindelijk oorlog

Wat een vervelend boek om te lezen. Het was dat het me enige boek was dat ik bij me had op vakantie..... Tot ongeveer tot aan het einde aan het toe had ik eigenlijk geen idee waar ik een verhaal over aan het lezen was. Pffff, doorspoelen....

Het is niet echt duidelijk waar Koch met dit werk naartoe wil.

De psychische problemen van de hoofdpersoon werken vervreemdend en worden maar op een heel magere manier "verklaard" met een voorspelbare onvoorspelbaarheid. Uit de acties van de hoofdpersoon blijkt uiteindelijk niets over zijn motivaties of persoon, behalve de fascinatie met oorlog die ook uit de titel kan worden gehaald en de eerder genoemde psychische problemen. De obsessie met de doodnormale tante Mies komt, evenals het laatste stuk uit het boek (wie vertelt dit verhaal?), uit de lucht vallen. Veel gebeurtenissen in het boek hebben weinig tot geen belang in het grote geheel, dat op zichzelf al klein uitgevallen is. En dan wordt er ook nog eens flink afgegeven op Arnhem: Het lijkt net of de schrijver wil suggereren dat alle problemen van de hoofdpersoon uiteindelijk aan een soort "provinciestadmentaliteit" te wijten zijn.

Pluspunt: Het boek las voor mij vlot weg, is bij vlagen stijlvol geschreven, en de hand van de Koch die "Het diner" en "Zomerhuis met zwembad" schreef is er al in te herkennen. Maar al met al: chaotisch, vervreemdend, geforceerd, niet memorabel en - gezien de achterkant, die op deze pagina als beschrijving dient - ook nog eens pretentieus. Alleen kopen met lage verwachtingen of als het de enige Koch is die nog in uw collectie ontbreekt.

Hoewel het verhaal eigenlijk nergens over gaat, Herman Koch weet het allemaal weer mooi te omschrijven zoals alleen hij dat kan. Als je uit Arnhem komt kun je het misschien wat minder waarderen :) Dit boek moet je absoluut in je Koch collectie hebben!

Als je van boeken van Herman Koch houdt is dit een aanrader, misschien niet het bekendste boek maar leest lekker

Geweldig boek. Erg fijn om te lezen. Mooi geschreven. Leuk, om als Arnhemmer de afkeer voor Arnhem te lezen. Geweldige beschrijving van de wijk Lombok en de daaromheen liggende straten. Toen ik mijn vrouw leerde kennen zei ik altijd tegen haar: "wat een leuke stad, ik wil wel bij jou komen wonen". Daar heb ik nooit spijt van gehad. Ik vond het erg leuk om het precies tegenover gestelde te lezen. Prachtig. Het verhaal vond ik erg goed geschreven en het verveelde geen enkel moment. Nu heb ik dit boek ook als luisterboek en lees dus mee, terwijl ik wordt voorgelezen. Dat vind ik een fijne manier van een boek lezen. Wellicht dat dit een ander gevoel en andere ervaring oplevert, dan wanneer je alleen maar de tekst leest. Hoe dan ook; 5 sterren. Zonder enige twijfel.

Geschreven bij Eindelijk oorlog

Het verhaal wordt verteld door een mentaal gestoord hoofdpersonage. Zijn angst om naar huis terug te keren, zijn gewoonte om minutenlang stil te staan en andere gedragsafwijkingen zorgen ervoor dat zijn leven behoorlijk saai is. Hij wil echter schrijver worden, maar aangezien zijn eigen leven voor weinig boeiende inhoud kan zorgen, schrijft hij over het leven van zijn tante in de Oranjestraat, wiens leven niet veel interessanter is. Er vinden geen noemenswaardige gebeurtenissen plaats, waardoor het boek erg langdradig en vervelend is.

Geschreven bij Eindelijk Oorlog

Vederlicht relaas over de sterfgevallen in de kleine familie van de auteur. Het begin zit vol relatiestress met zijn vriendin A. en eigen psychische problemen. En vol verwijzingen naar WW II zoals die in Arnhem en omgeving heeft gewoed. En naar Londen, waar hij een jaar met A. woonde en naar kamp Auschwitz, dat hij met A. bezocht. Maar waarom? Uit niets blijkt in het vervolg dat HK of A. joods is…
HK schrijft soms aandoenlijk en herkenbaar over zijn kleuter- en kinderjaren en zijn nu overleden familie, de ongetrouwde tante Mies in Arnhem voorop. Soms, want wanneer tante Mies overlijdt, doet HK of zijn neus bloedt. Foei! Tegen het eind van het boek beschuldigt hij haar zelfs van iets onvoorstelbaars. Hij steekt ook zijn diepe haat jegens Arnhem niet onder stoelen of banken.
Die haatverklaring was niet echt nodig en zijn relatieperikelen met A. evenmin. En al helemaal niet de beschrijving van de auteur ‘s eigen problemen met zijn mentale gezondheid. Het is erbij gesleept, lijkt het. Misschien kreeg HK van zijn uitgever te horen dat hij een novelle had ingeleverd en moest er om het een roman te maken nog wat bij worden gepend?
Ondanks alles leest het lekker weg. In later werk heeft HK fouten zoals in dit werk gemaakt, vermeden.

dit is misschien wel het saaiste boek dat ik ooit gelezen heb, misschien als je snel in slaap moet vallen is dit iets voor je. sorry herman maar dit is zeker niet je beste werk.