Elegant als een egel

Geschreven bij Elegant Als Een Egel

Een prachtig verhaal, aan de schrijfstijl moest ik even wennen, ellenlange zinnen vooral in het begin, dus dat is even doorbijten. Het blijft boeien van het begin tot het eind. Heel bijzonder!

Zag eerst de film 'les hérissons, daarna kocht ik het boek. Heel goed boek, minstens zo mooi als de film. Wel moeilijke lange zinnen, dus op het gemak lezen en tot je door laten dringen. Dat is zeker de moeite waard.

Geschreven bij Elegant Als Een Egel

Toen ik ooit mijn Engelse leraar vroeg wat het nut van dat alles was: romans lezen, samenvattingen maken, opstellen schrijven, tekstverklaringen produceren, was het antwoord: een goede, onderhoudende conversatie kunnen voeren. Mag dit een verkapt criterium zijn voor literatuur, dan is "Elegant als een egel" een zeer geslaagd boek. Sterker, dit boek IS een lange, sprankelende en veelkantige conversatie. Het thema is eeuwig actueel: zit je opgesloten in een vooraf gegeven leven, zodat je je op z'n best kunt verstoppen? Of kun je de uitgang vinden naar je eigen -en daarmee naar een zinvol- leven? De aanzet tot de conversatie is daarentegen hedendaags en oorspronkelijk: een meisje dat nog dertien moet worden past er voor om een heel leven opgesloten te zitten, besluit op haar dertiende zelfmoord te plegen, tot haar verjaardag geeft ze het leven nog de kans, hoewel ze sceptisch is. Dan ontplooit zich het stemmenkoor tegen de vage achtergrond van een over-the-top Westerse samenleving, samengebald in een chique appartementencomplex. Er is niet zozeer sprake van personages, maar van zich ontspinnende gedachtenlijnen. De drie belangrijksten lijken zich ook uit elkaar te ontwikkelen en weer in elkaar terug te glijden, zoals dat gaat in een gesprek tussen heel goede vrienden. Een goede conversatie is als de "Kunst der Fuge". Gaandeweg wordt men wijzer, zonder dat het een filosofische discussie wordt die tot een conclusie moet leiden. Waarmee we aan het zwakste punt komen: het is een boek, en de schrijfster voelt zich geroepen om het af te maken. En opeens breekt er een gebeurtenis in. Wat je plot zou kunnen noemen neemt het over van de conversatie. Dat komt gekunsteld over. Jammer, want je had zelf de conversatie wel voort willen zetten, onafheid had helemaal niet gestoord. Wat uit dit boek blijkt, wat dit boek desalniettemin waarmaakt: een conversatie als deze is een van de ontsnappingsplekken waar je je zelf op het spoor kunt komen.
(Storend is de bij tijd en wijle wat slordige vertaling (adequatie???), of de zetter/corrector heeft over dingen heen gelezen.)

Het is even wennen aan Elegant als een egel. Ook door de omschrijving van Bol.com (en die op de flap) word je op 't verkeerde been gezet: dit boek gaat veel minder over het tienermeisje met haar zelfmoordplannen dan over die fantastische conciërge van wie wordt gezegd dat ze Elegant als een egel is. Een geweldig personage: boeiend, ontroerend, grappig. Want ja: er valt veel te glimlachen in dit boek.
Lastiger zijn de filosofische passages die met name in het begin langskomen. Voor mij te wetenschappelijk. Pas halverwegde de roman raakte ik geboeid. Maar vanaf dàt moment heb ik met plezier verder gelezen. En voor wie meer wil? De verfilming geeft een heel leuk beeld.