En de aarde bracht voort Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. chrisrtelijk geloof en evolutie

Geschreven bij En de aarde bracht voort

Dr. van de Brink werkt op bijzonder heldere wijze de vraag uit wat er overblijft van het orthodoxe christendom als we aannemen dat de evolutietheorie volledig op waarheid berust. Hij hanteert een heldere structuur waarbij iedere vraagstuk in een hoofdstuk wordt behandeld aan de hand van gegevens uit het verleden, verschillende mogelijke standpunten waarna de keus van de auteur volgt. Ieder hoofdstuk wordt afgesloten met een samenvatting.

In het boek wordt enorm veel recente literatuur over dit onderwerp verwerkt zodat de lezer na lezing van dit boek het idee heeft weer helemaal op de hoogte te zijn...

Geschreven bij En de aarde bracht voort

Een gedegen boek, vooral geschikt voor predikanten en gelovigen uit gereformeerde bond en gereformeerde gemeente, oftewel de bevindelijke hoek. Maar ook voor evangelische christenen, orthodoxe moslims en joden, die de evolutietheorie ontkennen en nog steeds denken dat dit een fabeltje is of dat er geen bewijs is voor macro-evolutie. Dat is er wel en dat blijkt glashelder uit dit boek. Na dit boek kun je het creationisme bij het afval van de menselijke ideeëngeschiedenis plaatsen: onhoudbaar, in strijd met alle feiten, vooringenomen en tot geen enkele concrete voorspelling in staat.
Het boek is rustig van toon, grondig, gedegen en met veel bronnen. Niets tegen in te brengen, behalve dat Van den Brink nog een historische Adam verdedigt. Dat kan niet meer want in strijd met de genetica en ook evolutiebiologie s.g. Een vakbioloog schrijft hierover: "Er is in de biologie geen ruimte voor een historische Adam en Eva, één mensenpaar waarvan iedereen afstamt. De soort Homo sapiens is minimaal 200 duizend jaar oud: er zijn net fossielen van een Homo sapiens-achtige gevonden in Marokko, van 315 duizend jaar oud, en via moleculair genetische variatie is de coalescent van het Y-chromosoom gedateerd op 208 duizend jaar. Op grond van moleculair genetische variatie wordt het aantal individuen gedurende de evolutielijn naar Homo sapiens geschat op 10 000 per generatie."

Ondanks dit een heel grote aanrader, met name voor orthodoxe gelovigen. Op geen enkele manier een kruistocht tegen andersdenkenden maar wel eerlijk naar de feiten. Darwin, de grote bescheiden wetenschapper, kan tevreden zijn.

Geschreven bij En de aarde bracht voort

Sterk punt aan dit boek is dat het de evolutieleer opdeelt in drie duidelijk onderscheiden lagen.
Eerste laag is de ouderdom van de kosmos, de aarde en het leven. Tweede laag is de geleidelijke ontwikkeling van levensvormen uit elkaar. Derde laag is de natuurlijke selectie als de drijvende kracht van de evolutie. Elk van deze drie lagen heeft zijn eigen problematiek met betrekking tot het geloof in de Bijbel. Door het aanbrengen van de genoemde gelaagdheid kunnen deze problemen in ieder geval op een veel overzichtelijker manier worden behandeld.

Zwak punt is dat het boek zeer specifiek het orthodox gereformeerde christendom als focus heeft. Voor een buitenstaander worden daardoor een aantal conclusies nog al snel (en andere veel te langzaam) getrokken. Voorbeeld van het eerste is de instelling van de monogamie - is dat zo? - om en nabij Genesis 2:20.
Door de beperkte visie van de gereformeerde orthoxie worden bovendien een aantal belangrijke afslagen gemist. De belangrijkste in onze optiek is "Het Verschijnsel Mens". In dit meesterwerk zet Pierre Teilhard de Chardin, rooms katholiek paleontoloog en theoloog, de kern van zijn evolutietheorie uiteen. Met name het probleem van de vermeende doelloosheid van de evolutie wordt door de Chardin effectief opgelost: het is zijn punt Omega.
Volgelingen van de Chardin hebben de theorie uitgebreid naar evolutie binnen de menselijke cultuur. Een prachtig boekje in dit kader is "Het verschijnsel Leven; Mechanismen en metamorfosen" van D.L.N. Vink. Professor van den Brink had zich moeite kunnen besparen door bijvoorbeeld eens te kijken hoe de evolutie (!) van een concreet ding als de computer in zijn werk is gegaan.

Ik ben zeer tevreden over dit artikel. Wat ik vooral goed vind: Goede kwaliteit, Voordelige koop, Duurzaam

Geschreven bij En de aarde bracht voort

zeer intelligent geschreven boek, goed leesbaar. Maakt overtuigend duidelijk dat het scheppingsverhaal niet op gespannen voet hoeft te staan met wetenschap i.c. de evolutietheorie.

Geschreven bij En de aarde bracht voort

Verrassende en grondige studie van een theoloog die zich confronteert met natuurwetenschappelijke ontdekkingen.

Geschreven bij En de aarde bracht voort

Kritische gedachten over de verhouding tussen de evolutietheorie en de Bijbel. Daarbij komt naar voren dat door beide kanten de discussie tussen evolutie theorie en de Bijbelse interpretatie van de schepping heel erg op de spits wordt gedreven, maar dat er ook alternatieven zijn hoe hier mee om te gaan.

Geschreven bij En de aarde bracht voort

Mooie theologische verkenning naar de verenigbaarheid van evolutietheorie en het orthodoxe christelijk geloof. Vooral geschikt voor de doelgroep die met deze vraag rondloopt. Verwacht geen compleet uitgewerkte theologie maar een grondige analyse van belangrijkste dogmatische vragen die opdoemen wanneer men zowel de evolutietheorie als de bijbel (m.n. Genesis) serieus wil nemen. Gijsbert zet per onderwerp op een beschouwende manier verschillende visies neer om ze vervolgens te beoordelen op hun verenigbaarheid. Wat overblijft is, hoewel beknopt, een heel ander beeld van Genesis dan de meeste christenen hebben.

Een goede studie en een helder betoog over een onderwerp waar te vaak onnodig onenigheid over bestaat.

Geschreven bij En de aarde bracht voort

Prof Van den Brink stelt zich de vraag of het mogelijk is dat de hele wereld zich vergist [aangaande NeoDarwinistische evolutie]. De geschiedenis leert ons inderdaad dat de grote groep het altijd verkeerd had, tot er iemand -- het is inderdaad vaak een enkeling -- opstond die het goed had. Onderzoek dat vanuit een foutief paradigma (denkkader) plaatsvindt faalt niet alleen, maar het faalt ook in het herkennen waar en waarom het faalt. Mendels genetische wetten moesten opnieuw ontdekt worden, omdat vrijwel alle 19e eeuwse naturalisten vanuit een ander perspectief werkten. Als groep faalden ze. Natuurkundig onderzoek toonde keer op keer een constante lichtsnelheid voor elke willekeurige waarnemer...toch werden de consequenties ervan slechts begrepen door een piepjonge Albert Einstein. De groep faalde opnieuw. McClintock's transposons werden 40 jaar aan de kant geschoven, omdat de grote massa een foute opvatting had over genetica. Maagzweren werden volgens de groep niet veroorzaakt door de Helicobacter-bacterie totdat ee paar onderzoekers tegen de stroom zwommen (in dit geval twee Australische artsen) en aantoonden dat ze dat wel doen.

De lijst met foutief groepsdenken is vrijwel eindeloos. Ook omdat groepsdenken vaak op autoriteitsargumenten te herleiden is ("de professor zegt het, dus is het waar"). De wetenschapsfilosoof Thomas Kuhn betoogde overtuigend dat een "paradigm shift", d.w.z. het rigoreus anders gaan nadenken over de natuur, niet door de groep geinitieerd wordt, maar juist door een heel kleine randgroep of door enige enkelingen (bijv. Mendel, Einstein, McClintock, Marshall en Warren ) die de anomalieen bestuderen, die niet door de grote massa worden begrepen omdat het paradigma wat hen werd aangeleerd niet klopt. Het is dus altijd slechts een kleine groep, soms zelfs maar een enkeling, die de fouten herkent waarop de grote groep zich foutief baseert. Het boek van Van den Brink berust op foutief groepsdenken, omdat momenteel vrijwel alle wetenschappers, de grote groep dus, NeoDarwinistische evolutie zouden accepteren als voldongen feit en dat christenen deze leer zouden moeten aannemen.

De historische feiten tonen dat er geen enkele reden bestaat om achter de massa aan te lopen. De beter geinformeerden onder ons weten eveneens dat de NeoDarwinistische theorie in ras tempo wordt verlaten: er is een paradigmashift gaande, die, zoals altijd, door een klein groepje wetenschappers wordt geleid.

De NeoDarwinistische synthese, zoals prof van den Brink evolutie op zijn website defineert, wordt elke dag opnieuw door biologische waarnemingen weerlegd en hoeft daarom niet met de christelijke leer te worden verzoend. Wat theologen zich zouden kunnen afvragen, bij wijze van academische overweging, is of er een evolutieprincipe mogelijk is dat met Genesis verenigbaar is. Zulke evolutieprincipes bestaan namelijk wel zeker.

Kortom Van de Brink schaart zich achter de late adaptionisten en die zijn, zoals de term duidelijk maakt, te laat. Laat de wetenschap over aan de frontrunners.
Dr. P. Borger