Erebos Winnaar Kinder en Jeugdjury - 12 tot 14 jaar 2013

Het boek is meeslepend, en geen moment saai.
Je wilt steeds weten hoe het verhaal verder gaat, waardoor je het boek moeilijk kan wegleggen.
Het sluit goed aan bij de maatschappij van tegenwoordig waarin steeds meer jongeren verslaafd zijn aan gamen. Een eye-opener dus!

Ik heb Erebos voorgelezen aan mijn dochter van 12. Hoewel de hoofdpersonen een jaar of 16 zijn, is het vanaf 12 een geweldig boek. Een van de spannendste boeken die ze heeft: modern en toch niet in de categorie kommer en kwel (u weet wel, gescheiden ouders, demente opa, dat soort dingen). De school, de verhoudingen tussen de leerlingen, dat is zeer herkenbaar. De plot blijft tot het eind toe vragen oproepen. Of het dan allemaal wel realistisch en technisch mogelijk is? Ach dat doet er gewoon niet toe.

Er kunnen spannende dingen gebeuren als de wereld van het gamen en de echte wereld door elkaar beginnen te lopen. In de ruim 400 pagina’s tellende jeugdroman ‘Erebos’ wordt dit principe knap gebruikt door de Oostenrijkse auteur Ursula Poznanski.

Hoofdpersoon Nick krijgt in het verhaal een game in handen gedrukt van een klasgenoot. Nick kiest zijn eigen character, waarna het spel hem in een fantasy-wereld van geesten, ridders, elfen en andere wezens brengt. De game is in alle opzichten overweldigend: de beelden, de muziek en geluidseffecten, de opdrachten, de mogelijkheid om met andere spelers te communiceren en de ingebouwde intelligentie. Het spel kent griezelige elementen met bloed, monsterlijke figuren en de dood, maar ook prachtige omgevingen.

Dan krijgt Nick zijn eerste opdrachten om uit te voeren in de echte wereld. Hij verbaast zich over het geheimzinnige karakter ervan, maar weet dat weigeren voor hem het einde van het spel betekent. De lezer volgt Nick op de voet: hoe gaat hij met deze game om, hoe ver gaat hij voor het spel?

‘Erebos’ laat zien wat de aantrekkingskracht van games kan zijn op jongeren. Maar het is ook een roman over onderling vertrouwen, lef, de moeilijke keuzen waar je als schoolgaande jongere voor komt te staan en de schoonheid van een eerste verliefdheid.

Het lezen van ‘Erebos’ is als een quest: als lezer krijg je steeds kleine stukjes van de puzzel aangereikt, waarbij de ontknoping tot het eind toe spannend blijft.

De vertaling uit 2011 is van Esther Ottens.

Nick ziet op zijn atheneum in Londen dat medeleerlingen zich ziek melden en/of soms vierkante pakketjes doorgeven. Al snel krijgt hij ook zo’n pakketje, na eerst geheimhouding te hebben gezworen aan de donor, een oliedomme klasgenote. Het is Erebos, een computergame op CD, maar niet van het soort waaraan hij gewend is. Het blijkt griezelig interactief terwijl hij niet online is. Het weet dingen over hem. Het heeft veel ‘levels’ en legt hem strenge regels op over geheimhouding. Eén fout en hij ligt eruit. Het is bovendien zeer verslavend…
Erebos verandert Nick’s leven ingrijpend en hij verdwijnt helemaal in het spel dat heel veel “characters” en uitdagingen heeft. Wanneer Nick de opdracht krijgt iemand in zijn eigen omgeving om te brengen om in de game te mogen blijven, moet hij kiezen.

De premisse waarop dit boek berust is dat games offline interactief kunnen zijn. Onzin natuurlijk. Maar het boek is zo meeslepend, spannend en overtuigend geschreven, dat het in de originele Duitse versie een megahit is. En in de VS, waar de vertaling nog niet uit is uitgebracht, wordt online $75 geboden voor een tweedehands exemplaar uit GB…
Hoe gamers weer aan het lezen te krijgen? Door ze dit boek aan te raden of cadeau te doen en dan volgt in NL misschien zo’n rage als elders.

Erebos deel 1 was spannend genoeg om ook deel twee aan te schaffen en te lezen.
Kan het iedereen aanraden.

Ik zou het boek iedereen aanraden. Het boek is zo geschreven dat het bijna echt lijkt. Altijd gebeurt er iets spannend in het boek, dus je wilt blijven lezen. Ik las dit boek toen ik 14 jaar oud was.

Heel toegankelijke jeugdroman over de impact van games. Verslaving, de social distance, de vervreemding van het alledaagse, slaapgebrek, frustratie,... Het komt allemaal aan bod. De wijze waarop je in een spel gezogen wordt, is zeer realistisch uitgelegd in een prachtig verhaal waarin game en realiteit versmelten.

Als moeder van een gamende puber is dit boek ook lekker spannend en zeker een vermaak.

Het is een prima boek, het begint alleen extreem traag