Fansi's stilte een Surinaamse grootmoeder en de slavernij

Ik wil jullie niet teveel over de inhoud van het verhaal vertellen, dit is reeds uitgebreid aan de orde gekomen bij de samenvatting.
Ik heb dit boek mogen “voor” lezen voor de club van echte lezers van Uitgeverij Atlas Contact.
Hoofdfiguur in dit boek, de schrijfster Tessa Leuwsha neemt ons mee op een reis door Suriname.
Tessa doet dit op zo’n fijne manier dat je het idee hebt om samen met haar op pad te zijn.
Haar oma Fansi is hier geboren en kenmerken van de vroegere slavernij zijn in haar doen en laten terug te vinden. Oma Fansi heeft negen kinderen gekregen en Tessa gaat voor haar bevindingen op zoek naar haar vele ooms en tantes om zó een goed beeld te krijgen van haar familie.
Het zijn stuk voor stuk schitterende verhalen die we voorgeschoteld krijgen.
Vele Surinaamse mensen die naar Nederland zijn gekomen om hier een nieuw bestaan op te bouwen, zullen heel veel herkennen in dit boek en zoals ik het heb gelezen bést een beetje met heimwee aan hun jeugd terug denken. Fansi’s stilte is niet zómaar een boek, maar een stukje geschiedenis. Verschil in cultuur (oma Fansi weigert aardappels te eten  ) religie en huidskleur, alle items komen aan bod in dit prachtige boek.
Ik heb er waanzinnig veel van genoten. Tessa heeft een heerlijk ontspannende schrijfstijl, het boek heeft een goede verhaallijn en zéker een aanrader voor iedereen die van een goed boek met op de achtergrond een stukje geschiedenis houd. Dank je wel Tessa dat je ons op een prachtige manier deelgenoot hebt gemaakt van je familie.

Fansi’s Stilte doet vermoeden dat het het verhaal is over de grootmoeder van Tessa Leuwsha en de slavernij. Het is echter meer de zoektocht en de reis van Tessa om meer over haar eigen familie te weten te komen. Tessa spreekt met een deel van haar familie en doet onderzoek in archieven bezoekt plaatsen etc etc. In korte verhalen beschrijft ze ontmoetingen met haar familieleden die ze soms jaren niet heeft gezien of gesproken en verteld zodoende haar versie van de familiegeschiedenis. Haar reizen, belevenissen en ervaringen worden verweven met de geschiedenis van Suriname. Vooral deze combinatie met een stuk “vergeten” geschiedenis van Nederland en Suriname maakt het boek interessant. De korte verhaaltjes/gesprekken maken het boek soms ook een beetje onoverzichtelijk en er worden sprongen in de tijd gemaakt en ineens personen geïntroduceerd waardoor verhaal lijnen niet een twee drie te volgen zijn. Bijvoorbeeld: ineens is Fansi in Nederland, ineens zit ze in een bejaardenhuis. Aan het eind van het boek ben ik vooral een hoop te weten gekomen over Tessa, ontmoetingen met een deel van de familie, over Suriname en de geschiedenis, maar had meer eigenlijk nog veel meer willen weten over Fansi.

Suriname heb ik beter leren kennen door dit boek. Je maakt een tijdreis door de geschiedenis van het land vanaf 1863, de afschaffing van de slavernij tot heden.

Dit aan de hand van de zoektocht van Tessa, naar het verleden van haar oma Fansi. Ze praat met haar ooms en tantes, bezoekt ambasades en archieven en praat met veel mensen zo probeert Tessa een beeld van haar oma te krijgen.

De verhalen van die ze te horen krijgt zijn prachtig, ieder heeft een andere beleving van hun jeugd inSuriname.

Fansi is geboren in 1905 in Nickerie uit een verboden relatie. Ze groeide op bij een pleegmoeder. Oma's pleegmoeder Ma Loui was nog een slavin geweest. Fansi, krijgt negen kinderen uit verschillende relaties. Ze voed ze alleen op wat niet makkelijk was. Ze verdiende haar geld door de was te doen voor welgestelde blanken en gekleurde families in Paramaribo. Haar kracht en doorzettingsvermogen haalde ze uit haar geloof dat betekende alles voor haar. Ze was stil, bescheiden, bezat humor en was levenslustig. Er was wel een schaduw in haar leven ze voelde zich afgewezen doordat ze was afgestaan en niet wist wie haar moeder was. Over haar verleden sprak ze niet.

Een boek wat bij blijft, wat je zeker zou moeten lezen als je in geschiedenis geinteresseerd ben. De schrijfstijl is prettig en duidelijk. De foto's in het boek geven de zoektocht een gezicht. Vooral de foto op de cover is heel erg mooi

Tessa Leuwsha, de auteur, onderneemt in Fansi’s stilte een reis naar het verleden. Het verleden van haar oma Fansi, die geboren en getogen is in Suriname maar op latere leeftijd bij haar kinderen in Nederland op de stoep staat. Fansi was een stille, zwijgzame oma die niet goed kon wennen aan het klimaat en het eten in Nederland. Als kind kende Tessa haar niet goed maar als volwassene kiest zij de omgekeerde weg die haar oma had afgelegd. Tessa vertok naar Suriname. Daar hoorde zij dat Fansi een niet erkende dochter was van een blanke vrouw en een gekleurde man, Fansi werd door haar moeder afgestaan en groeide op in een pleeggezin. Nauwgezet ontrafelt de auteur de geschiedenis van Fansi, de pleegmoeder van Fansi blijkt in haar jeugd nog slavin geweest te zijn, het verleden begint steeds meer te leven. De auteur heeft voor dit boek haar nog levende ooms en tantes en haar moeder (haar vader is overleden) geïnterviewd, de een in Suriname, oom Albert, de anderen in Nederland. Alle kinderen van Fansi hebben hun eigen verhaal, de puzzelstukjes vallen daardoor steeds verder samen tot een geheel: het leven van Fansi. Daarnaast heeft de auteur in Suriname, Gyana en Nederland gegevens over Fansi en haar Britse moeder gezocht, ze doet daarover ook verslag in het boek. Als lezer wordt je in een kleurrijk verhaal meegezogen, het verhaal verveelt nooit, in snel tempo wordt de geschiedenis van Suriname behandeld, vanaf de tijd van de slavernij tot de huidige tijd. Verschillen in kleur, religie en geslacht worden besproken, politieke en economische ontwikkelingen, de Decembermoorden, alles komt zijdelings aan de orde aan de hand van het verhaal van Fansi. Met name de invloed van de slavernij, die na al die jaren nog steeds voelbaar is in Suriname, wordt goed verwerkt. Ik heb genoten van het boek!

Als dochter van een Surinaamse vader en Nederlandse moeder gaat Tessa Leuwsha op zoek naar de roots van haar reeds overleden Surinaamse grootmoeder Fansi.
Zij doet dit heel integer en met liefde voor haar oma die zij op deze manier beter wil leren kennen.
Veel inwoners van Suriname vertrekken naar Nederland voor een beter leven. Tessa hier geboren, getogen en gestudeerd verlaat Nederland om in Suriname te gaan wonen en werken.
Fansi is geboren uit een verboden liefde en werd opgevoed door een pleegmoeder die de slavernij aan de lijve heeft meegemaakt.
Fansi krijgt zelf negen kinderen van verschillende vaders en voed ze alleen op. Zij doet de was voor rijke blanken en voorziet zo in het onderhoud voor haar gezin. Bijna al haar kinderen zijn naar Nederland gegaan en de vader van Tessa is er daar een van.
Tessa gaat naar al haar ooms en tantes om te vragen of zij over hun jeugd en moeder willen vertellen.
Na aanvankelijk wat terughoudend te zijn komen zij allemaal los en vertellen over hun leven in Suriname
Het zijn stuk voor stuk prachtige verhalen die je een inkijkje geven in het leven van die tijd. Humor en verdriet wisselen elkaar af, maar ook kracht en doorzettingsvermogen mogen er zijn met oma/ moeder Fansi in de hoofdrol.
Zij is een hardwerkende, sterke en zeer godsvruchtige vrouw vol van levenskracht.
Tessa gaat naar ambassades, zoekt in archieven, en praat met heel veel personen en komt zo tot dit boek.
Van de afschaffing van de slavernij in 1863 , tot heden alles komt aan bod en geeft de lezer een redelijk beeld over Suriname.
Al zijn de persoonlijke verhalen misschien her en der wat ingekleurd.
Het boek leest heel prettig en de Surinaamse woorden die er regelmatig gebruikt worden geven het een warm gevoel, soms is het net of je er tussen staat.
Dit is een boek wat je boeit en niet loslaat na het gelezen te hebben.

als het thema slavernij en Suriname je belangstelling heeft, moet je dit zeker lezen.
Dit is een zoektocht om uit de anonimiteit te komen.

Zoals in het het zwijgen van Maria Zachea wordt gezocht naar antwoorden op een moeder die zich na een hersenbloeding hult in stilzwijgen wordt in dit boek gezocht naar het verleden door de verhalen van haar overleden oma, Fasi op te schrijven. Daarvoor gaat de hoofdpersoon langs bij haar ooms en tantes om hun herinneringen op te schrijven. Oma had negen kinderen uit diverse relaties en was niet getrouwd. Een van de kinderen is jong overleden. Haar inkomen haalde ze uit de was te doen voor welgestelde blanke en gekleurde families in Parimaribo. Bijna al haar kinderen vertrokken in de jaren zestig naar Nederland.
Geen van haar ooms en tantes liepen te koop met hun verhalen over het verleden in Suriname maar als ze eenmaal vertellen komen er mooie verhalen tevoorschijn. Die combinatie van geschiedenis en persoonlijke verhalen maken dit boek zo ontzettend boeiend en leuk om te lezen. De schrijfstijl is prettig en goed toegankelijk. Ik heb genoten en ook weer veel geleerd. Suriname was ver weg, een zuidelijk warm land vol van vrolijkheid en muziek. Had wel een en ander meegekregen van de decembermoorden maar was nog te jong om dat goed door te laten dringen. Mijn beeld is behoorlijk bijgesteld naar aanleiding van dit boek, het maakt mijn mening genuanceerder.
Ik kan ieder aanraden dit boek te lezen, omdat het leuk is en omdat je zo toch meer begrip krijgt voor de Surinaamse medemens.

Voor een ieder die Suriname gaat bezoeken een "must"!

Het vertelt de geschiedenis van een Surinaamse familie, vanuit het oogpunt van een kleinkind. De oma emigreert naar Nederland en vindt haar laatste rustplek hier. Haar kleindochter besluit in Suriname te wonen en daar vertelt zij de familiegeschiedenis. H

Geschreven bij Fansi's stilte

Wat kan deze auteur mooi schrijven, ik ben door haar verhaal verliefd geworden op haar familie.
Ik zou dit boek zeker aanraden als je geïnteresseerd bent in de geschiedenis van Suriname maar ook als je een mooie historische roman waardeert!
Dit was het eerste boek dat ik van de schrijfster heb gelezen maar zeker niet het laatste!