Fast Forward (Digi)

Ik ben fan van Joe Jackson en voel me bijna verplicht dat te blijven tot de dood erop volgt. Echter, de afgelopen pakweg twee en een halve decennia (in feite vond ik Laughter and Lust uit 1991 zijn laatste goede studioalbum) stelde hij mijn trouw op de proef. Daarna volgden namelijk zes albums waarvan ik nauwelijks een nummer uit mijn hoofd kan neuriën maar die ik toch elke keer weer heb aangeschaft. Maar nu, met het uitbrengen van Fast Forward ben ik blij dat ik heb volgehouden. Het is die 24 jaar waard geweest.
Het is een schitterend album met veel muzikale citaten naar zijn eigen werk (dat mag) uit de jaren 80. De lichte pianotoets van Night and day, de blazers van Blaze and Glory, de lekker bombastische drums van Big World (If I could see your face) en de felle zang van Beat Crazy, de soms hilarische muzikale teringherrie van Look Sharp. Hij zingt ook weer als in zijn beste jaren (en dat op 61-jarige leeftijd)
Na 1 keer draaien, dacht ik, ik ga de beste nummers benoemen. Na twee keer draaien, moest ik gaan nadenken, omdat er meerdere goede nummers op bleken te staan. Na drie keer draaien , dacht ik ga vertellen welk nummer ik NIET goed vind en nu…. denk ik oprecht dat er géén slechte nummers op staan.

Het is me niet helemaal duidelijk wat Joe heeft bedoeld met de thematische indeling in New York (Night and Day feel??), Berlijn (Look Sharp en I’m the Man-feel??), Amsterdam en New Orleans (nadruk op muziekcitaten van Big World??), maar what the heck? Een conceptalbum is in dit Spotify-tijdperk echt iets van vroeger, maar gelukkig heeft Fast Forward ook de kwaliteit van vroeger. Het enige minpuntje dat nog over is na zes keer beluisteren is dat te veel nummers aan het einde ‘uitfaden’. Bijvoorbeeld bij het slotnummer ‘Ode to joy’.Ik snap die keuze niet zo goed. Ik vind het vaak jammer als een nummer zo eindigt. Of je niet meer weet hoe nu verder. Maar het is echt een minor minor kritiekpuntje.

Keep on dreaming, om toch nog even wat hoogtepuntjes eruit te pikken doet me denken aan één van mijn favoriete tracks van Joe, Soul Kiss van de derde en laatste kant van het album Big World. Dus: wat is dit een prachtig nummer! If it wasn’t for you heeft mogelijk de meeste hitpotentie en brengt me qua gevoel het dichtste terug naar het begin van zijn carrière, meer specifiek het album Night and Day. So You say was het nummer dat ik na 1 keer draaien had willen noemen als mijn favoriete nummer; nu is het 1 van de 16 mooiste nummers van het album. Het doet me een beetje denken aan ‘Mooier dan nu’ van Concordia in de langzame rumba-uitvoering. Poor Thing is eerst een beetje vreemd met die zangeres erbij, maar zelfs dat nummer wordt op driekwart toch nog bijzonder. Junkie Diva is echt lekker ouderwets vies gezongen en brengt me terug bij het album Beat Crazy. Fast Forward is volgens mij een mooie beschrijving van de huidige snelle tijd, maar ik moet de tekst nog even exact meelezen in het boekje. Oh ja, ook nog een pluspuntje; het boekje. De teksten zijn gewoon te lezen, ook voor de doelgroep, 50-plussers die leesbril hebben. Met Good Bye Johnny (een cover van een oud nummer uit de jaren ’30) begeeft Joe zich op een geheel nieuwe weg, het verhalende musicaleske pad, moet ik het zo noemen?. Maar wat een leuke weg is dat!
See no evil (ook een cover overigens) wordt ook lekker ouderwets gezongen en eindigt in een oorverdovende lekkere teringherrie , net als Neon Rain. Zoals ooit ‘Throw it away’(Look Sharp) en I’m the man heerlijk ontspoorden, zo ontsporen deze nummers ook heerlijk aan het eind.

Joe Jackson heeft met Fast Forward een ouderwets sterk album afgeleverd.
Geen enkel zwak nummer op te ontdekken. De cd doet heel erg denken aan de muziek die Jackson maakte in het begin van zijn lange carrière.
Een absolute aanrader.

Top album Joe Jackson weer op zijn best, verveelt niet, wordt steeds beter.

Geschreven bij Fast Forward (LP)

Als JJ fan van het eerste uur was ik zeer benieuwd naar dit album. Aangezien ik zijn eerste albums allemaal in vinyl uitvoering heb, wilde ik Fast Forword ook als lp hebben. Het blijkt echter een dubbel lp te zijn i.t.t. wat er bij bol wordt vermeld. Iedere ep heeft een plaatkant en het zijn er dus 4.
Hou je van de vroege JJ? Kopen deze LP ('s).

Ondanks zijn 61 jaar weet Joe Jackson mij weer te overtuigen wat een muziekkunstenaar hij is. Ditmaal een album van 4 sessies in New York, Amsterdam, Berlijn en New Orleans. Uit elke stad komen 4 nummers begeleid door een andere band. Het zijn geweldige nummers zoals alleen Joe Jackson ze kan schrijven. Dit is een album wat mij erg heeft verrast. Grote Klasse!

Classic Joe Jackson circa 2015. Highlights: A Little Smile, Fast Forward, Ode To Joy en If It Wasn't For You. Quality stuff.

Weer verblijd met een nieuwe cd van Joe Jackson en de eerlijkheid biedt te zeggen, best aardige cd.
Ondanks de lange speelduur van 71 minuten met 16 nummers blijft de cd boeien en dat is mede te danken aan de goede opnamekwaliteit. De cd klinkt fris en komt erg direct uit je speakers, alsof het live in de studio is ingespeeld.
Nu was Jackson al een goede liedjessmid en pianist, ook het zingen is hij niet verleerd.

Geschreven bij Fast Forward (LP)

Mooie langspeler van goede artiest, grappig dat per zijde een andere plaats is geprojecteerd in waarschijnlijk de gedachte van de uitvoerende artiest(en), goede kwaliteit persing.

Nieuw werk van een van de grote helden uit de jaren tachtig . Nog steeds weergaloze teksten en melodieus meeslepend pianospel. Als je het na het concert in Carré nog meer van het nieuwere werk wilt horen, is dit een aanrader!

De eerste nummers zijn goed en zoals verwacht. Daarna zijn er wat nummers die onverwacht zijn en voor mij wat minder goed.