Gebroken meisjes

Voordat Simone St. James zich volledig toelegde op het schrijven van boeken werkte ze twintig jaar achter de schermen bij de televisie. In haar vrije tijd schreef ze manuscripten, maar de eerste werden alle afgewezen. Tot haar agent op een stapel ongevraagd aangeboden manuscripten The haunting of Maddy Clare vond. Dit werd in 2012 haar debuut, waarmee ze meteen al een aantal prijzen won. Gebroken meisjes, dat in 2018 verscheen, is haar eerste boek dat in het Nederlands is vertaald.

Het is 1950 en vier meisjes leren elkaar kennen op Idlewild Hall, een kostschool voor ongewenste en tegendraadse meisjes. Ze delen er een kamer, worden vriendinnen, vertellen elkaar hun geheimen en praten over de geruchten dat er een spook rondwaart. Plotseling verdwijnt een van hen en wordt het anders. Ruim zestig jaar later hoort journaliste Fiona Sheridan dat het gebouw, dat inmiddels vervallen is, wordt gerestaureerd. Tijdens de werkzaamheden wordt het skelet van een jong meisje gevonden. Fiona gaat op onderzoek uit en komt tot de ontdekking dat er veel verborgen gebleven is. Daarbij komt ook de moord op haar zus weer bij haar naar boven.

De twee verhaallijnen in Gebroken meisjes spelen zich af in twee verschillende perioden. Het ene verhaal vindt plaats in 1950 en het andere in 2014. Hoewel er in het begin van de plot nog niet direct op te maken valt wat ze met elkaar te maken hebben, is er toch al één duidelijke overeenkomst die beide verhalen met elkaar linken en dat is Idlewild, dat dan tevens als de rode draad van het hele verhaal beschouwd kan worden. Het verleden, en in veel mindere mate eigenlijk ook het heden, ademen een wat mysterieuze sfeer uit die doet denken aan de legenden en mythen van het Engelse platteland. Dit gevoel wordt nog eens versterkt door het bovennatuurlijke waar de auteur regelmatig gebruik van maakt. Hoewel het in dit verband misschien wel erg vreemd klinkt, is het allemaal beeldend geschreven. De lezer kan zich hiervan, maar ook van alle andere situaties en omstandigheden, een prima voorstelling maken.

Staat het boek daardoor dan bol van de spanning? Nee, dat dan weer niet, hoewel er wel een constante spanningsboog aanwezig is. Misschien komt dat doordat de vier meisjes elkaar een aantal dingen onthullen die ze nog aan niemand anders hebben verteld. Sommige daarvan zijn intrigerend en dat van een van hen, Sonia, grenst enigszins tegen het aangrijpende aan. Daar wordt de lezer nieuwsgierig van en dat zorgt ervoor dat dat spanningselement toch altijd latent aanwezig is. Het is overigens niet zo dat alleen het verleden dit oproept, ook het heden laat zich daarin niet onbetuigd.

Het verhaal uit het verleden wordt beurtelings verteld vanuit het perspectief van de vier vriendinnen. Dat is interessant, want daardoor kun je je in een van hen verplaatsen, maar zie je ook hoe de meisjes afzonderlijk naar een situatie of persoon kijken, hoe ze ermee omgaan en wat ze voor elkaar over hebben. Het heden wordt volledig vanuit het perspectief van Fiona verteld en heeft meer weg van een thriller dan de flashbacks naar 1950. Wat de verhalen uit beide tijdzones gemeen hebben, is dat ze goed uitgediept zijn. Zowel van de meisjes als van Fiona komt de lezer ruim voldoende te weten. Hierdoor is het geen moment oppervlakkig.

Ondanks de originaliteit heeft St. James niet kunnen voorkomen dat het verhaal wel enkele kleine en algemene clichés heeft. Daar viel waarschijnlijk niet aan te ontkomen en in feite is het ook niet iets om je al te druk over te maken. Gebroken meisjes is in ieder geval een thriller die erg prettig leest en de lezer zonder meer blijft bezighouden.

Fiona, een journaliste die vooral lichte pulpverhalen verslaat, blijft geobsedeerd met de moord op haar zus, die twintig jaar daarvoor afspeelde. Wanneer ze verneemt dat de plaats waar haar vermoorde zus gevonden werd, opgekocht werd en gerestaureerd zal worden, besluit ze op onderzoek uit te gaan. Want wie wil nou die vreselijke plaats, waar vroeger een meisjeskostschool voor onhandelbare en ongewenste tieners was, opnieuw als kostschool openen? Iedereen in de stad vindt het een lugubere plaats en bovendien absoluut niet lucratief.

Wanneer het lijk van een meisje gevonden wordt in een waterput, begint Fiona echt diep te graven en ontdekt ze hoe het verleden en het heden altijd onlosmakelijk met elkaar verbonden blijven. Wie heeft het meisje vermoord en waarom?

‘Gebroken meisjes’ is een spannende, weldoordachte thriller met een plot dat staat als een huis.

We krijgen om en om hoofdstukken te lezen die zich afspelen in 1950, toen de meisjeskostschool nog operatief was, en hoofdstukken die zich in het heden afspelen; het onderzoek van Fiona.

Ik ben er niet altijd zo voor te vinden voor dat afwisselen in tijd, maar in dit geval was het boeiend en onmisbaar om het verhaal compleet te maken.

Het was leuk om de tieners Sonia, Katie, Céce en Roberta, samengebracht doordat ze op dezelfde kamer slapen, te leren kennen, hun wederzijdse respect en hun diepe vriendschap. Allen totaal verschillend maar met veel liefde voor elkaar en altijd elkaar beschermend. Het leven voor hen in die kostschool was ontzettend hard en dat niet alleen door het strenge regime, maar er waart dan ook nog een geest op het terrein rond. Een geest die niet alleen door die meisjes gezien en gehoord wordt, maar door iedereen, ook de leerkrachten, hoewel ze het allemaal proberen te verdringen.

Ook Fiona komt in het heden met die geest in aanraking.

Het verhaal is dus eigenlijk een detective/thriller met een bovennatuurlijk kantje er aan. Maar vergis je niet; de echte monsters zijn veel erger dan een rusteloze geest.

Een verhaal met veel invloeden dus en veel diepgang, want hoe alles samenkomt en met elkaar verweven is, is mooi gevonden door de auteur. De ontknoping zag ik niet aankomen.

Een spannend, bijzonder en intens verhaal, vlot geschreven en met interessante karakters.

‘Gebroken meisjes’ speelt zich in eerste instantie af in 1950 en begint met de kennismaking van een viertal meisjes op een kostschool in Vermont. De vier sluiten een hechte vriendschap met elkaar. De spookverhalen die de rondte doen, nemen zij niet serieus tot een van hen verdwijnt.

“Sonia keek Katie even aan en haalde toen haar schouders op, een koel, uitgesproken Europees gebaar, zelfs nu ze een eenvoudige, witte nachtjapon droeg. Ik heb geen behoefte aan spoken, zei ze met haar lieflijke, melodieuze accent.”

Het verhaal springt vervolgens naar het jaar 2014. Journaliste Fiona Sheridan kan niet in het reine komen met de moord op haar zus, die twintig jaar eerder in de buurt van Idlewild Hallm om het leven werd gebracht. De moordenaar is weliswaar opgepakt, maar Fiona gelooft niet dat daarmee de zaak werkelijk is opgelost. Dan hoort ze dat het inmiddels vervallen Idlewild Hall is verkocht en wordt gerestaureerd. Tijdens de werkzaamheden wordt het levenloze lichaam van een jong meisje gevonden. Het is haast onvermijdelijk dat Fiona op onderzoek uit gaat.

“En toen ineens had er iemand geschreeuwd en had ze haar ogen opengedaan en een man met een enorme snor gezien, zijn gezicht vlak bij het hare. Kleine meid, gaat het wel met je?”

St. James weet een goede balans te brengen in de twee verhaallijnen en geeft zowel het heden als het verleden een geheel eigen sfeer. Vooral de tastbare schimmige sfeer waarin de gebeurtenissen die plaatshadden rondom 1950, zijn goed neergezet. Ook de band tussen de vier meisjes tijdens hun kostschooltijd is voelbaar hetgeen voornamelijk wordt veroorzaakt door de wijze waarop zij met elkaar communiceren. Goed gedaan. In dit deel van het verhaal krijgen de vier jonge meisjes om beurten het podium toebedeeld waardoor ieders visie wordt belicht. Het effect daarvan is dat het verhaal aan diepgang wint.

‘Gebroken meisjes’ is derhalve allesbehalve een doorsnee thriller. Het boek staat ook niet bol van de spanning, maar de spanning is wel continu op de achtergrond aanwezig en misschien is dat nog wel kunstiger dan zo nu en dan een spanningsexplosie.

“Fiona dacht aan Jamies vader, zijn knie in haar maag, zijn adem op haar gezicht. Ik wist dat je dit zou doen. Zijn handen om haar keel. Kennelijk was ze verstijfd, want Malcolm begon haar haar weer te strelen.”

De zoektocht van Fiona, die zich in het heden afspeelt is een verfrissende afwisseling en zeker nergens verwarrend of verstorend. Deze verhaallijn heeft –zoals eerder gememoreerd- een eigen sfeer; passend bij de tijdgeest. Beeldend en vlot geschreven en met een geloofwaardig personage.

Kortom, ik hoop dat er spoedig een volgend boek van de hand van St. James verschijnt.

Over de auteur
Simone St. James werkte twintig jaar achter de schermen van televisieprogramma’s voordat ze fulltime ging schrijven. Ze woont net buiten Toronto met haar man.

Uitvoering
Uitgeverij Ambo Anthos
ISBN 9789026344589
Paperback, 389 pagina’s

Gebroken Meisjes wisselt tussen 1950 en 2014. We beginnen in 1950 waar vier kamergenotes op kostschool een band sluiten. Langzaam krijgen we ook meer te zien van de achtergrond en het hoe en waarom zij hier naar toe zijn gestuurd. In november van dat jaar verdwijnt een van de meisjes... In 2014 kan een journaliste de moord op haar zus geen plek geven haar lichaam is immers gevonden op het terrein van de kostschool. Dan besluit iemand om de school te renoveren en wordt er een lugubere vondst gedaan... het boek begint wat stroef omdat je moet schakelen tussen 1950 en 2014. Het is geen typische thriller waar de ledematen je om de oren vliegen maar er zit wel een constante spanning in en het “spook” gedeelte maakt het voor een ruimer publiek een aangenaam verhaal.

lekker spannend

Geschreven bij Gebroken meisjes

Dit verhaal heeft mij toch wel een tijd bezig gehouden, en ondanks dat het erg spannend is, moest ik toch ook een traantje wegpinken. Echt een prachtig mooi en spannend verhaal!

spannend in de tijdsgeest boeiend geschreven

Geschreven bij Gebroken meisjes

Goed verteld inhoudelijk verhaal over een strenge meisjes-kostschool in de bossen bij Vermont. In 1950 raakt een meisje vermist op Idlewild Hall en niemand doet veel moeite haar te zoeken of te vinden. Mary Hand spookt juist onder de meisjes, die allemaal om een moeizame reden thuis niet meer welkom zijn. De leerlingen geven elkaar gedurende de decennia informatie door over hun ervaringen met Mary Hand via de leerboeken. De vriendinnen van het vermiste meisje berustten in geen geval.

Dit boek is ook regelmatig doorspekt met de gebeurtenissen in Vermont in 2014. Idlewild Hall heeft een hele tijd braak gelegen en de zus van de journaliste Fiona Debby is twintig jaar terug daar op het terrein vermoord gevonden. De moord is opgelost maar het verleden ligt nog niet achter Fiona en de betrokkenen. Omdat Idlewild Hall gerestaureerd gaat worden komen er veel onopgeloste kwesties aan het licht.

Na het lezen van deze ghost-thriller blijf ik toch achter met een onbeantwoorde vraag. Maar ach, de schrijfster maakt in dit boek duidelijk dat we veel vragen niet kunnen achterhalen over wie er exact en hoe betrokken is geweest in het vrouwenkamp van Ravensbrück, waar een van de Idlewild Hall meisjes vandaan is gekomen. Echt een heel akelige geschiedenis uit de WO II ! Dit boek is gematigd griezelig en spannend. Het is heel sfeer opwekkend geschreven. Alsof het allemaal pal voor je neus gebeurt.