Geen idee

Het is goed leesbaar filosofisch boek.

Boek dat aan het denken zet

Leest langzaam maar intrigerend. Het is een filosofie welke ingaat op de vraag wat is het leven.

Originele, toegankelijke en orderende manier van denken. Klasse!

Je wordt meegenomen in een spannende verhaal over het leven, begeleid van een auteur die de knopen van zijn vak begrijpt. De intermezzi en de directe taal spreken zeer tot de verbeelding, waarbij je soms het gevoel hebt dat je bij het schrijven van het boek mee mag kijken of op andere momenten de schrijver op de bank naast je leesstoel in je kamer waant.

Geen idee is een aan te raden boek!

Snel geleverd, door de brievenbus

Geen idee waar dit allemaal over gaat, mijn boerenverstand schiet duidelijk tekort. Wat is de boodschap van dit boek? Veel kritiek op, en citaten van anderen, maar wat is de toegevoegde waarde van de schrijver zelf? Kan hier werkelijk niets mee beginnen, en heb na 3 hoofdstukken het boek maar bij het oud papier gestopt.

Ik bestel nu een volgend exemplaar voor een vriend van me en lees bovenstaande recensies. Wat mij betreft slaan de recensies in NRC en Trouw de spijker op zijn kop. Warndorff schrijft een hele mooie analyse over HET leven. Hij geeft geen oplossing, maar houdt mij spiegel waar ik na het lezen iedere dag nog wel even terug denk.

Warndorff heeft een prachtig boek geschreven: een pareltje. In heldere en beeldende taal weet hij een filosofie te onthullen die echt, eenvoudig en essentieel is. Zonder pretenties herinnert hij de lezer aan waar het in het leven echt om draait: het lezen zelf. Vanuit zijn persoonlijke, bescheiden en milde toon van verwondering laat hij zien hoe we steeds over het belangrijkste in ons bestaan heen kijken.

Veel hedendaagse levenskunst, filosofie of zelfhulpboeken proberen ons iets te leren over het leven. Meestal gaat het over de het 'hoe' te leven, en staan oplossingen en heldere richtingen voorop. Beter met je emoties omgaan, beter in je relaties staan, worden wie je bent, etc... Praktisch en uiteindelijk gebaseerd op een schematisch kernidee. Onbenoemd blijft het absurde, soms gruwelijke, soms prachtige, maar altijd onbegrijpelijke wonder van het bestaan of leven zelf. Daar schiet taal immers te kort. Dat valt niet in een schema te vangen. Toch is Warndorff erin geslaagd dit centraal te zetten; het vitale van het bestaan, het leven zelf. Hij heeft op knappe wijze de valkuil vermeden hier ook weer een dingetje van te maken of een of andere 'inspirerende boodschap'.

Zijn boek leest als een meditatie: een subtiel aftasten van de randen van het leven (mooie stukjes over zijn eigen leven). En zodoende worden wij lezers herinnerd aan hoe subtiel en eenvoudig mooi het leven kan zijn en hoe we ons daar op een andere wijze toe kunnen verhouden.

Al eerder schreef ik Warndorff, nogal onder de indruk van dit werk: 'Zonder omhaal een 'masterpiece'. Wat een handvatten en aanknopingspunten om dit onbegrijpelijke leven welgemoed tegemoet te treden.' Dit - ook nog eens
verrassend goed geschreven! - boek verdient nauwkeurige bestudering, door filosoof en niet-filosoof.

Na een recentie in het NRC het boekje aangeschaft. Ik herken geen eigen visie noch het 'boerenverstand' (en klare taal). Heel veel citaten en namen. Daarbij wordt in de beginhoofdstukken afgegeven op vele voorgangers die de feitelijke vraag ' wat is leven' niet behandelen. Dit boek zou anders zijn. Dus ik lees nog een paar hoofdstukjes maar dan geef ik het op. We blijven om de hete brij heen draaien en citeren maar verder. Waarschijnlijk heb ik te veel boerenverstand. Ik was gewaarschuwd door de titel.