Geroepen om deel te nemen Op zoek naar een trinitaire spiritualiteit

Je wordt geboren om deel te nemen. Gelukkig ben je als je die kans gegeven wordt. Als er ook voor jou een plaats is om te leven. Als je voldoende te eten en te drinken krijgt en een dak boven je hoofd. Als er mensen zijn die jou in hun midden opnemen en je een toekomst geven. Je mag meedoen in de grote mensenfamilie. Wie buitengesloten wordt is ontheemd. Christen-zijn is per definitie deelnemen. Je wordt opgenomen en mag deelnemen aan de groep van Jezus’ leerlingen: de kerk, een gemeenschap die tot doel heeft om te leven in het voetspoor van Jezus de Christus, een mens vol van Gods Geest: de Zoon van God. Hij opent ons voor een deelname die verder gaat dan welke gemeenschap op aarde ook. Door zijn Pasen wordt ons het onuitputtelijk mysterie van God geopenbaard als een eenheid in gemeenschap. God is niet enkel Liefde voor zijn schepping, maar ook Liefde in zichzelf. Naar woorden zoekend spreken we dan over de Allerheiligste Drie-eenheid of Triniteit. In die gemeenschap wordt een christen opgenomen door de doop. Daarbij zegt de bedienaar: ‘Ik doop je in de Naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest.’ De belijdenis van die Naam klinkt ook als we het kruisteken maken of in de liturgie zingen: ‘Eer aan de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.’ De vraag is of deze woorden ook deel uitmaken van het beleefde geloof, dus vorm geven aan de spiritualiteit van gelovigen. Dat lijkt weinig het geval. Dit hangt samen met het feit dat in prediking en catechese niet de nadruk valt op deelname, maar vooral gepoogd wordt uitleg te geven met begrippen ontleend aan de theologie. In deze studie wordt een poging gedaan elementen aan te reiken voor een spiritualiteit waarvan de kern is het geloof in de Allerheiligste Drie-eenheid. Wij gaan op zoek naar een trinitaire spiritualiteit, de spiritualiteit van de gedoopte. Daartoe luisteren we naar de Heilige Schrift, liturgische teksten en geschriften van mystici: mensen die in het diepst van hun wezen de Drie-eenheid hebben ervaren. Ook kijken we naar iconen die in de Oosterse kerken ‘liturgie in beeld’ zijn. De verbondenheid met Jezus de Christus staat centraal: wij leven in Christus, wij bidden in Christus, wij sterven in Christus. In Hem en bewogen door de Heilige Geest staan wij voor de Vader. Mogen deelnemen aan de grote mensenfamilie is een weldaad, mogen deelnemen aan de eenheid in gemeenschap die de Drie-eenheid is gaat verder dan wij denken kunnen. In die goddelijke Gemeenschap is plaats voor ieder die er zich voor openstelt. De Drie-eenheid is een permanente uitnodiging tot deelname. Wij worden geroepen om deel te nemen.