Gone 1 - Verlaten

Zelfs al voordat ik was begonnen met lezen, was ik al enthousiast. Ik had veel goede dingen gehoord over de serie. Ik moet zeggen dat het geen woord teveel was.

De beste elementen uit Gone vind ik het idee en de personages.

We hebben er vast wel eens over nagedacht, in de vorm van een zombie-eclips. Grant heeft waarschijnlijk iets gedacht als: ‘Maar wat gebeurt er als alle kinderen alleen achterblijven?’ Hij heeft het beeld van de kinderen die zich bang en eenzaam voelden niet opgehemeld: Het was juist heel realistisch.

De personages waren ook zeer realistisch. Bij ieder personage waren de karaktereigenschappen totaal verschillend, net als de gedachtegang. Zo ontwikkel je ook haat en liefde voor de karakters, net zoals je in het echte leven ook doet voor echte mensen. Het is maar net welke karakters je aanspreken.

Persoonlijk ben ik heel erg fan van een personaal-ik perspectief, dus ik zal wel de enige zijn die zich aan het personaal- hij/zij perspectief stoorde. Dat was echter alleen in de eerste paar hoofdstukken, daarna ben je het al snel weer vergeten omdat het verhaal zo goed in elkaar zit en alles zo realistisch is.

Dit boek heeft inderdaad wel iets weg van Under The Dome, vanwege de koepel die in de FAKZ ook aanwezig is. Het enige verschil is dat er geen volwassenen meer zijn en dat er niks in of uit de koepel kan.

Kortom: Het is zeker een aanrader!

Ik ben dit boek vaker tegengekomen. Alhoewel ik niet direct in de doelgroep val, vond ik de reacties op het boek goed genoeg om het ook eens te proberen. Ik ben blij dat ik dat gedaan heb. Het is een dik boek om te lezen, maar dan heb je ook wat. Het is heel spannend geschreven. Het is moeilijk weg te leggen. Wat mij vooral aansprak waren de fantasy elementen die erin zitten. Sommige kinderen blijken over geheime krachten te beschikken. De personages worden goed vormgegeven. Er zijn veel personages dat wel, maar ze hebben ieder wel hun kwaliteiten. Je hebt ook een duidelijk verschil tussen de goede en de slechte kant. Ook het feit dat de kinderen zullen moeten overleven zonder ouders of andere volwassenen. Het is interessant om te zien hoe ze daarmee omgaan.

Dit boek is in ieder geval een aanrader voor kinderen vanaf 12 jaar. Zeker voor jongens is dit een goed boek. Maar volwassenen die houden van het fantasy of science fiction genre, zullen dit boek kunnen waarderen. Ik ga in ieder geval zeker ook de volgende delen lezen.

Enorm leuk boek. Je kunt het zien als een mengsel van de serie under the dome en x-men. Er gebeurt veel in het boek, waardoor je door wil blijven lezen. Goede ontwikkeling van de personages. Origineel verhaal.

Het uitgangspunt, iedereen die ouder is dan vijftien jaar en plotseling verdwijnt, een boeiend gegeven. Het sprak me voldoende aan om in dit boek te beginnen. Maar na een vlot een nog steeds boeiend begin raakt het verhaal me toch kwijt in te veel 'fantasy' ... niet zo mijn ding! Maar als 'fantasy' je aanspreekt, laat het je dan niet weerhouden dit boek te proberen, het leest ondanks de dikte lekker weg!

Gone is een fantastisch boek en super spannend, uit reacties van andere mensen over het boek heb ik opgemaakt dat ze vonden dat er te veel personen/karakters zijn die je moet volgen. Maar ik vind dat er niet veel meer zijn dan in andere boeken. Gone is een dik boek (497 pagina's) maar dat maakt niet uit want het verhaal is zo boeiend en spannend dat ík niet meer kon stoppen met lezen. Echt verslavend. Er zitten geen plaatjes in het boek dus je kunt er lekker veel zelf bij fantaseren. Wel zijn er een paar kaartjes voor in het boek dus je weet een beetje waar alles is. Een aanrader!!!

Geschreven bij Gone 1 - Verlaten

"Het ene moment stond de leraar nog over de Burgeroorlog te praten. En het volgende moment was hij weg.Leraar aanwezig.
Leraar weg.Geen 'poef'. Geen lichtflits. Geen knal."
Hiermee begint het verhaal. En niet alleen de leraar blijkt weg te zijn, maar iedereen van 16 jaar en ouder. Kinderen lopen juichend door school, omdat er geen leraren meer zijn. Ze doen waar ze zin in hebben. De eerste paar uur heeft iedereen veel plezier met lekkere dingen eten, luieren en computerspelletjes spelen, maar als het donker begint te worden wordt het spannend. Veel kinderen besluiten naar het grote plein te gaan. Ze hopen dat iemand ze gaat vertellen wat ze moeten doen.

Sam is 15 jaar en neemt op het dorpsplein de leiding op zich, omdat niemand anders het doet. Hij vertelt de kinderen dat ze het beste naar huis kunnen gaan. De dagen erna probeert hij de kinderen te stimuleren om dingen te doen, zoals zorgen voor de kleine kinderen, zorgen voor eten. Gelukkig hoeft hij dit niet alleen te doen. Hij wordt onder andere geholpen door Quinn, zijn beste vriend, Astrid, het slimste meisje van de klas, en Edillio, een nieuwe jongen op school. Ze gaan ook op zoek naar een oorzaak voor het verdwijnen van de volwassenen. Bij het hotel bovenop de heuvel ontdekken ze iets wat hen voor een raadsel stelt.

Astrid is het slimste meisje uit Sam's klas. Zij kan overal een antwoord op geven, maar zegt het ook als ze het niet weet. Ze probeert een verklaring te vinden voor het feit dat er een muur om hun woonplaats heen staat en voor het feit dat er geen volwassenen meer zijn.

Niet alleen in het dorp zijn kinderen, maar ook op de school iets buiten het dorp. Op deze school zitten kinderen die vanwege hun gedrag niet op hun vorige school konden blijven. Een aantal kinderen blijken een speciale gave te hebben, zoals Caine. Hij kan mensen op afstand van zich weg duwen, alsof een onzichtbare hand hen wegduwt. Hij neemt de leiding op zich bij de school, maar wil ook de leiding in de rest van de stad. Hij houdt een toespraak op het plein en de kinderen luisteren naar hem.

De onderlinge verhoudingen tussen de verschillende groepen kinderen is niet goed. Er wordt flink gepest en getreiterd. Of zoals Quinn, de beste vriend van Sam het zegt:
' (…) Pestkoppen zijn er altijd geweest, maar vroeger hadden de volwassenen nog de leiding. En nu? Nu zijn de pestkoppen de baas. Het is een ander spel, vriend, een heel ander spel. En we spelen het volgens de regels van de pesters.' (blz. 168)

Aan het einde van het boek zijn de kinderen nog steeds zonder volwassenen en er zijn allerlei problemen. Er dreigt een oorlog, er dreigt een voedseltekort. Kortom, wat gaat er in het volgende deel gebeuren?

Wat een spannend boek! Toen ik aan dit boek begon wilde ik het direct uitlezen. Het verhaal is met vaart geschreven en de personages komen goed tot leven. Er zijn meerdere verhaallijnen in het boek, zoals de kinderen in de stad, de kinderen op school, een meisje in de bergen, en deze verhaallijnen komen tegen het einde van het boek bij elkaar. Maar dan is het verhaal nog lang niet af. Kan ook niet, want er zijn op dit moment al 4 vervolgdelen en het zesde deel komt dit jaar uit. Het einde van het boek is onverwachts en daardoor wil je onmiddellijk het volgende deel lezen.
Waarschuwing: niet aan dit eerste boek beginnen als je geen tijd hebt om te lezen :-)

Deze review gaat over alle boeken uit deze serie, dus niet alleen deel 1.
Het boek grijpt je meteen, dat is een feit. Heel interessant uitgangspunt: alle kinderen moeten zich zien te redden zonder volwassenen. De superkrachten die om de hoek komen kijken vind ik wat minder interessant maar kan van genoten worden door andere lezers.
Toch moet ik zeggen dat ik werd teleur gesteld met het einde van deze serie. Zes boeken lang worstel je je door allerlei spannende situaties heen en dan krijg je een slap en voorspelbaar einde. Jammer. Ik had gehoopt op een plottwist of een onthulling waardoor alle puzzelstukje in elkaar zouden vallen. Dit bleef echter uit.
Al met al heb ik wel kunnen genieten van de serie want er zaten veel spannende stukken in.

Mijn man kocht de paperback versie van dit boek en ik heb het in één ruk uitgelezen.
Daarna las mijn man het en ook onze oudste zoon heeft het met veel plezier gelezen.
De schrijfstijl doet denken aan een jeugdboek, maar wij als drie volwassenen kijken nu al uit naar de volgende delen.

Dit boek in de vakantie gelezen, samen met deel 2.
het is een mengeling van science fiction en avonturenroman.
Er zit zo'n vaart in het verhaal, het blijft steeds weer spannend door
de afwisselende vorm van het boek, dat je het wel moet uitlezen.
Na de vakantie maar meteen deel 3,4 en 5 besteld.
Je moet natuurlijk wel weten hoe het afloopt.
Een echte aanrader voor wie van spannende boeken houdt.

Een boek met een mix van sciencefiction en fantasie, het moet je maar aanspreken.
Of lees je toch liever realistische verhalen ?
In ''Gone'' lees je het allemaal. Een deel sciencefiction: een wetenschappelijk verzinsel is in het boek verwerkt.
Maar ook pratende dieren. Deze horen bij het genre fantasy.
Realiteit speelt zeker ook een rol: gevoelens en verlangens komen tot leven. En de mix van deze genres maakt dit tot een spannend boek.

Toen ik dit boek begon te lezen, wist ik niet dat het in het genre fantasie/sciencefiction geschreven was. Dit was in het begin van het boek ook nog niet helemaal duidelijk.
Maar toen de genres duidelijker werden dacht ik: NEE ! Dat meen je niet! Ik vond dit totaal niet leuk, omdat het zo onrealistisch was en daar hou ik helemaal niet van.
Over de kaft van het boek ben ik erg tevreden: Het is simpel gehouden, maar het ziet er desondanks spannend uit.
Het onderwerp van het boek vind ik erg origineel en ik vond het leuk dat er meteen in de eerste zin al iets spannends gebeurde; de leraar was ineens weg !
Ik kon me zelf ook heel goed in de personages herkennen. Bijvoorbeeld in de keuzes die ze maakten.
De opbouw van het boek vond ik leuk. Er was een hoofdstuk genaamd: Slot. Maar een duidelijk slot vond ik het niet.
Een mooi open einde dat me motiveert om het volgende deel te lezen, dat wel.

Ik zou dit boek zeker aanraden, vooral aan tieners vanaf 13 jaar. Deze zouden zich goed kunnen inleven in de situatie van het verhaal.
Als je niet van de genres sciencefiction of fantasie houdt, zou ik het boek toch lezen.
Ik hou namelijk niet zo van deze genres, maar ik vond het toch spannend en ik wilde heel graag weten hoe het zou aflopen.
Ik zou dit boek totaal niet aanraden aan volwassenen of kinderen: die zouden het te langdradig of te moeilijk vinden.
''Gone'' is zeker een geslaagd boek !