Graaf in Moskou roman

Geschreven bij Graaf in Moskou

Graaf in Moskou door Amor Towles

Een week lang zat ik opgesloten in het luxueuze hotel Metropol.
En die week is voorbijgevlogen.
Een week over een boek doen, dat gaat mij op de duur vervelen maar niet bij dit boek. Op een oppervlakte niet groter dan een hotel én met maar 1 echt hoofdpersonage, speelt Towles het klaar om meer dan 30 jaar geschiedenis te beschrijven op 461 pagina’s waarvan er geen één verveelt, overbodig is of minder fijn leest. Dat is de verdienste van Towles en zeker van zijn charismatische hoofdpersonage graaf Alexander Rostov.

In het postrevolutionaire Moskou van 1922 wordt Rostov veroordeelt tot levenslang huisarrest in het hotel Metropol waar hij al enkele jaren woont. Meer dan 400 pagina’s spelen zich dus af in dat hotel en elke zin is boeiend, sprankelend, leerrijk, grappig, ontroerend,..

Hoewel Alexander opgesloten zit krijgt hij natuurlijk veel mee van wat er in het hotel maar ook in de wereld rondom hem gebeurt. Dit boek geeft je een inkijk in de geschiedenis van Rusland, de evolutie en revolutie en dit alles door de ogen van de graaf. Hij heeft niet enkel een boeiende kijk heeft op de zaken maar werpt ook een blik op de achterkant en de oorsprong van de dingen. Hij vraagt zich af of Russen wreed zijn omdat ze hun verleden en zichzelf vernietigen, wat de oorsprong van het duelleren is, wat een aristocraat bepaalt,..
Hij leert ons waarom een halve etmaal klok een goed idee is, wat het nut is van etiquette, waarom prinsessen eerbied moeten hebben voor oudere mensen,…

De wereld van Alexander is klein maar ook immens groot. En wordt nog groter en rijker als hij de negenjarige Nina leert kennen. Hun wereld is wonderlijk, warm, sprankelend en spannend. Hun leven neemt wendingen die je nooit had kunnen voorspellen.

Dit is een boek over een graaf, het leven in een hotel (voor en achter de schermen). Maar het is ook het verhaal van Rusland, van Stalin en de bolsjewieken. Daarnaast bevat het tonnen informatie over cultuur, literatuur, film, filosofie. En daarenboven gaat het ook nog eens over vriendschap, trouw, liefde, heimwee, verlangen en ouderlijke plicht. Een rijk boek, dat ook nog eens vlot leest en je laat lachen en tot tranen toe ontroert.

Net als de New York Times kon ik niet anders dan dit boek met een Wes Anderson blik lezen. Het boek zit vol humor, schoonheid, tristesse, intelligentie en bovenal vol personages om nooit meer te vergeten. Elk van hen is zo kleurrijk en levensecht beschreven dat je ze nooit meer vergeet.
Een zo kleine wereld, vol verfijnde details, zo kleurrijk, levendig, boeiend, sprankelend tot leven brengen dat kan alleen maar ‘een Grote’.
Amor Towles deed dit. Wes Anderson mag, moet, het boek verfilmen.

Mijn wereld is ruimer geworden, mijn blik milder en begrijpender. Rusland en zijn bewoners zijn tot leven gekomen en hebben een deel van hun geheimen prijsgegeven.
Ik mis het Metropol nu al.

Geschreven bij Graaf in Moskou

Zoals ook te zien in taferelen op sommige oude schilderijen, kunnen boeken ook veel details en wetenswaardigheden bevatten: dit is zo'n beeldend boek. Het is bovendien geschreven alsof het bedoeld is voor film. Hij wil je de kamers van het hotel laten zien, het steeds met ander fruit aangepaste ontbijt van de graaf, de geheime lades en kamers, de bureaupoot met gouden Catherina’s, de bloempotten bij de ingang van het hotel. De karakters die er naast de Graaf Alexander Rostov ook een hoofdrol spelen zoals Nina, Anna, Marina, Andrej, Emile, Misjka, zelfs de Bisschop, en later Sofia hebben ook iets ouderwets, zoals Dickens ze beschreven zou kunnen hebben. Daarnaast is er nog iets anders ouderwets: hij spreekt de lezer soms direct aan om zich iets voor te stellen, of om zich een vraag te stellen, zoals de negentiende eeuwer dat soms kon doen. De conventie zit zeker in dit boek, maar wel op een eigen wijze, het boek gaat er eigenlijk vanuit dat er conventies zijn, met allerlei vergelijkingen ook met bekende literatuur, en allerlei ‘waarheden’ die mogelijk nog van de grootvader van de graaf kwamen. Al die conventies komen op natuurlijke wijze samen in de graaf, die als Gewezen Persoon niet meer mag meetellen in de nieuwe maatschappij van de bolsjewieken. Het is soms alsof er iemand voorleest, die de graaf beschrijft in zijn gedragingen, op een Engelse wijze met wat afstandelijkheid maar met humoristische ondertoon. De vertaling in het Nederlands is denk ik ook goed gedaan, met de juiste intonatie.
.><.
Het beschrijft de geschiedenis in het klein van het postrevolutionaire Rusland, van 1922 (deels ook voor de revolutie toen de graaf vluchtte naar Frankrijk om een andere reden) tot 1954, periode waarin de Graaf Rostov in Hotel Metropol verblijft en er niet weg mag van de bolsjewieken, waarbij voetnoten in de onderste kantlijn worden toegevoegd, historisch interessant. De auteur is echter ook een mening toegedaan die volgens mij niet terecht is: een vergelijking met evolutie denken wordt gemaakt hoe het mogelijk is dat de Russen een volk werden van wachtenden in rijen. Dat zij het liefst zichzelf iets aandoen (dat is wel het pijnlijkste, waar heeft hij dat nu vandaan gehaald, het wordt als een superlatieve vondst geponeerd in een bar). Soms wat pijnlijk dus en waarbij je op de hoede bent omdat Towles zelf geen Rus is, en het vooral uit de boeken heeft. Als tegenhanger dient dan weer het notenapparaat, die in de zijlijn commentaar geeft voor de op dat moment feitelijke gebeurtenissen.
.<>.

Ik kan het boek van harte aanbevelen, vanwege de kaleidoscopische aanpak met de vele 'weetjes', en de goede verhaallijn. Als je in Moskou bent geweest of er naar toe gaat, is het een boek dat bijdraagt.
Het enige echte jammere - en dat heeft ook wel te maken met een zekere arrogantie van de schrijver- vind ik de vriend Misjka, die er maar bekaaid vanaf komt in dit boek. Eerst al als jeugdvriend, die nooit het geluk van de graaf kent, hoewel hij de graaf zelf tot bekende poëet gemaakt heeft blijkt later, en dan wordt hij vervolgens afgeschilderd als een man die zijn vrouw verdiend heeft omdat die toevallig iemand nodig had om op te steunen, en later nog eens als zwerver die juist nog een keer terugkeert naar de opgesloten graaf, maar met een gezegde wordt weggestuurd over brood en zout waar deze Misjka vervolgens een ‘levenswerk’ van maakt: citaten over brood. Wat zat daar nu achter, dit vertoon van gebrek aan echte vriendschap. Is de graaf zelf een Manchester vlinder die bij de verschillende fasen van zijn leven een andere houding kan aannemen?

Interessant verhaal vertaald uit het Engels naar het Nederlands. Beide talen getuigen van een grote rijkdom : complimenten aan de auteur en de vertaler.

Heel leuk verhaal. Niet voor niets wekenlang bovenaan op de new York boekenlijst. Mooie beschrijvingen en fijne humor. Zeer goede vertaling.

prachtig boek

Geschreven bij Graaf in Moskou

Prachtig boek

Je wordt meegevoerd naar een wereld waarin de hoofdpersoon met grenzeloos optimisme iedere situatie door zijn hoffelijkheid weet om te zetten in een amusante gebeurtenis. Levenskrachtig! Fantastisch en soepel vertaald!

Prachtig taalgebruik. Veel humor. Verrassende ontknoping.
Je zou de hoofdpersoon graag in levende lijve willen ontmoetwn en vooral spreken.

Prachtig boek, met een klein kijkje in de Russische geschiedenis en een bijzondere blik op de hoofdpersoon en zijn bijzondere vriendschappen op enkele vierkante meters.

Goed verhaal waar je helemaal in op kan gaan, dikke aanrader als cadeau of om zelf te lezen!