Haar goede hand roman over mijn moeder

Afbeeldingen

Artikel vergelijken

  • Nederlands
  • Paperback
  • 9789029505185
  • 19 april 2016
  • 288 pagina's
Alle productspecificaties

Marion Bloem

"Marion Bloem werd geboren op 24 augustus 1952 in Arnhem. In 1971 ging ze in Utrecht psychologie studeren en in 1977 studeerde ze af in de klinische psychologie. Ze begon met het schrijven van kinderboeken, waaronder Matabia , over de aanpassingen van een Indisch meisje in Nederland in de jaren vijftig, dat bekroond werd met de Ibby Prijs en de Tiger Award. Ze debuteerde echter in 1976 als literair schrijfster met haar boek De overgang.

Pas later werd ze echt bekend bij het grote publiek door haar literaire boek Geen gewoon Indisch meisje uit 1983. Vaak schrijft Marion over het migrantenbestaan in Nederland en komt de Indische geschiedenis goed naar voren. In 1993 ontving ze de E. du Perronprijs voor haar gehele oeuvre. In 2009 werd haar gedicht Geen requiem ter gelegenheid van 65 jaar bevrijding door de Stichting Herdenking in samenwerking met het Indisch Herinneringscentrum in een boekje gratis verspreid.

Daarna heeft ze de pen zeker niet neergelegd en kwam ze met Als je man verandert (2010), die samen geschreven had met uroloog Paul Kil over prostaatkanker. Later in het jaar verscheen ook Een lege tas en in 2011 kwam ze met Meer dan mannelijk . In 2012 schreef ze Het Bali van Bloem en Een meisje van honderd, een familieroman over de helderziende Moemie. Op bol.com vind je alle boeken van Marion Bloem, waaronder het nieuwste boek van Marion Bloem."

Samenvatting

De gecompliceerde, innige band tussen moeder en dochter Melanie, de moeder van Sonia, heeft geheugenproblemen. 'Ze zou eigenlijk niet meer op zichzelf moeten wonen, het wordt levensgevaarlijk,' zegt de buurvrouw. Zoals haar moeder voor Sonia zorgde, zorgt zij nu voor haar. Ze hebben een sterke band, maar niet zonder complicaties, mede door Melanies moeilijke jeugd, haar jappenkampverleden en de revolutietijd waarin ze veel van haar meisjesdromen heeft moeten opgeven. Haar goede hand is een openhartig, respectvol portret van een dappere, kleurrijke vrouw. Marion Bloem nam hiervoor haar eigen moeder als uitgangspunt.

Productspecificaties

Inhoud

Taal
nl
Bindwijze
Paperback
Oorspronkelijke releasedatum
19 april 2016
Aantal pagina's
288
Kaarten inbegrepen
Nee
Illustraties
Nee

Betrokkenen

Hoofdauteur
Marion Bloem
Hoofduitgeverij
de Arbeiderspers

Overige kenmerken

Editie
1
Extra groot lettertype
Nee
Product breedte
137 mm
Product hoogte
23 mm
Product lengte
216 mm
Studieboek
Nee
Verpakking breedte
137 mm
Verpakking hoogte
23 mm
Verpakking lengte
216 mm
Verpakkingsgewicht
364 g

EAN

EAN
9789029505185

Je vindt dit artikel in

Taal
Nederlands
Boek, ebook of luisterboek?
Boek
Beschikbaarheid
Leverbaar
Studieboek of algemeen
Algemene boeken

Reviews

Gemiddelde van 17 reviews
5
8
3
1
0
  • Haar goede hand

    Hi Marion,
     
    Zoals beloofd heb ik “Haar goede hand” gelezen, genoten van je woordenkeus, je eerlijkheid, humor, herkenning en inzicht.
    Het heeft veel doen herinneren, emoties losgemaakt en het Indisch zijn intenser doen beleven. Ik dacht altijd dat ik wat minder Indisch was opgevoed, maar dat voelt na dit boek gelezen te hebben niet zo. Vele overeenkomsten!
    Knap dat je emotie en humor in het licht hebt kunnen plaatsen zodanig dat de pijn die je kan voelen na zoveel agressiviteit, lichter wordt ervaren. Voorbij de haat, komt veel liefde vrij en dat neemt dan de overhand.

        
    Een mooi eerbetoon aan je moeder……
     
    “Haar goede hand” is een fantastisch boek dat ik zeker zal doorgeven en hoop dat lezers jong en oud zullen realiseren dat OOLOG nog lang niet voorbij is….Oorlogskampen zijn er nog steeds….Vluchtelingenkampen is nu de naam.
    Moge de onrust van het verleden leiden naar een innerlijke vrede, doordat inzicht verkregen wordt zodat wij elkaar beter kunnen begrijpen en beter met elkaar zullen omgaan.
    Een mooie heling………voor een ieder vanuit een oorlogsgeweld naar niet oorlogsgebied.
     
    Dank je wel Marion……… Judy
     

    Vond je dit een nuttige review?
    10
    1
  • Aanrader

    Geweldig boek. Eerlijk, liefdevol, humoristisch en boeiend geschreven.
    Herkenbaar voor mensen met indische roots of een indische (schoon)familie.
    Maar ook voor mensen zonder deze binding met nederlands indië, een aanrader.
    Er staat ook veel informatie in over nederlands indië, de koloniale tijd, de oorlog, het vertrek uit indië, de opvang in nederland (die te wensen over liet) en het aanpassen in nederland. Een veelzijdig boek, met als hoofdpersoon een heel dappere vrouw.

    Vond je dit een nuttige review?
    4
    0
  • Echte aanrader

    Positieve punten

    • Spannend
    • Grappig
    • Fantasierijk
    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn
    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn
    Toon alleen de eerste 3 punten

    Dankjulliewel dat ik mag meedoen met de leesclub van dit boek.

    Ik heb genoten van het boek, alle emoties komen in dit boek aan bod; dan weer moet je lachen, dan weer huilen, dan wordt je boos op sommige personen, dan weer heb je begrip voor iemand, dan weer krijg je medelijden. Het verhaal is op een respect- en liefdevolle manier geschreven ook al lijkt dat in sommige stukken niet zo omdat er ook over de nare gebeurtenissen uit de jeugd van Sonia wordt geschreven, hoe haar moeder haar en haar zus en broertjes opvoedde met harde hand. Later zal pas blijken dat Melanie er niets aan kan doen, dat dat komt door gebeurtenissen uit het verleden. Toch zijn de kinderen van Melanie allemaal trots op haar, want het was ook vaak heel leuk en mochten ze veel.
    Door flashbacks lees je hoe het vroeger was en wat Melanie, haar gezin en familie heeft meegemaakt, hoe Melanie zich in Nederland probeerde aan te passen, maar haar roots niet vergat zoals dat je altijd iedereen moet verwennen als die bij je op visite komt (kunnen veel Nederlanders, ja, ook ik, nog wat van leren). Ook lees je hoe Melanie nu is en hoe ze probeert om te gaan met haar ouderdom en hoe Sonia ermee omgaat. Je wordt heen en weer geslingerd door diverse tijdperken, maar niet op een vervelende manier, het vloeit namelijk in elkaar over. Je komt meer te weten over Nederlands Indië, de oorlog en daarna, het Jappenkamp, het vertrek uit Nederlands Indië, hoe de mensen werden opgevangen in Nederland, over hoe men zich aan probeerde te passen in Nederland. Je krijgt tevens een andere kijk op de natuur en bepaalde insecten. Bij tijd en wijle kreeg ik trek en werd ik nieuwsgierig naar de hapjes en gerechten, hoe die echt smaken, die in het boek worden beschreven.

    Vond je dit een nuttige review?
    2
    0
  • Mooi van binnen en van buiten

    Positieve punten

    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn

    Negatieve punten

    • Moeilijk in te komen

    Een boek dat je de tijd moet gunnen om ìn het verhaal te komen, maar zit je er eenmaal ìn dan legt het moeilijk weg. Al gaandeweg leer je de personages steeds beter kennen en raak je zelfs een beetje familiair met hen. Je haat ze en je houdt van ze, net als in het echte leven. Ik kan me voorstellen dat de klein- en achterkleinkinderen van de schrijfster - aan wie dit boek is opgedragen - heel blij zijn met dit opgetekende document. Want het zorgt ervoor dat de familiegeschiedenis van hun grootouders voor altijd bewaard blijft. Dat er tijd- en perspectiefwisselingen in voorkomen, vind ik prettig lezen. Het houdt je scherp want je wilt de draad niet kwijtraken. Wat kan een mensenleven worden beïnvloed door een handicap waarmee je moet leren om te gaan. Je wordt er sterker door, maar hebt ook je zwaktes. Wat dat betreft vind ik het boek heel herkenbaar, want je gaat nadenken over je eigen familiebanden waardoor je tijdens of na het lezen daar ook weer herinneringen aan ophaalt. Allerlei kleine verhaaltjes ontstaan in je hoofd door het lezen van dit grote verhaal.

    Vond je dit een nuttige review?
    1
    0
  • Goed beschreven moeder - dochter relatie

    Positieve punten

    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn

    Melanie is een 86 jarige, van oorsprong Indische dame die aan het dementeren is.
    Ze heeft een moeilijke jeugd gehad en werd met harde hand opgevoed door haar ouders.
    Dezelfde soort opvoeding geeft ze nu ook aan haar kinderen, die hier niet altijd even blij mee zijn.
    Haar dochter Sonia heeft dan ook een haat-liefde verhouding met haar moeder.
    Moeder kan erg goed luisteren, niet alleen naar haar eigen kinderen maar mensen uit de buurt komen ook met hun zorgen bij haar.
    Sonia wil graag alles weten over haar moeder's jeugd en beetje bij beetje vertelt Melanie haar alles, waardoor Sonia haar moeder steeds meer gaat bewonderen.
    Ook omdat haar moeder altijd het welzijn van haar kinderen belangrijker vond en vindt dan de prestaties op school en werk.
    Haar moeder kan somber en mopperig zijn maar ook vrolijk en hartelijk, ze heeft duidelijk een zonnige kant en een zwarte kant.

    Marion Bloem heeft haar ouders veertig jaar lang geïnterviewd.
    Dit heeft ze verwerkt in dit boek en het resultaat mag er zijn.
    Het boek vertelt veel over Melanie,s leven in India.
    Goed verteld, zeer interessant en een goede verhaallijn

    Vond je dit een nuttige review?
    1
    0
  • Levensgeschiedenis met liefde opgeschreven

    Haar goede hand, geschreven door Marion Bloem, kan met recht een bijzonder boek worden genoemd. Eerlijkheidshalve moet ik toegeven dat ik in het begin moeite had om in het verhaal te komen, omdat de schrijfster veel van perspectief en tijd wisselt. Dat maakt het wat lastig om je echt mee te laten nemen in het verhaal. Het boek leest als een familiegeschiedenis, waarbij vooral de moeder-dochter relatie centraal staat, maar het gaat ook over hoe ervaringen in iemands jeugd zijn latere leven kunnen bepalen. Er komen verschillende thema's aan bod in dit verhaal: de moeder-dochter relatie, Nederlands-Indie en de jappenkampen, polio, emigratie, opvoeden met strenge hand, dementie. Ik vind het lastig om de woorden te vinden die recht doen aan dit boek. Aan de ene kant lijkt het meer een kabbelende familiegeschiedenis, maar aan de andere kant zitten er zoveel emoties in dit boek. Van haat, van schuldgevoelens, maar bovenal van liefde. Liefde voor een moeder die een zwaar leven heeft gehad, en in het verhaal voel je ook dat dochter Sonia steeds meer begrip krijgt voor haar moeder. Ook hoe haar moeder haar heeft behandeld, want Melanie is niet vanzelf zo geworden zoals ze is. Haar jeugd en haar ervaringen in Nederlands Indië hebben haar gevormd tot de vrouw die zij is geworden. Het is wel lastig om fictie en autobiografie uit elkaar te houden. Tijdens het lezen krijg ik het gevoel dat ik een autobiografie lees, i.p.v. fictie. En helemaal als je dan de achtergrond weet van de schrijfster en moeder, komt dit gevoel nog meer naar voren. Hoe moeilijk Melanie en Sonia het allebei ook hebben gehad in hun jeugd, uiteindelijk voeren liefde en begrip de boventoon.

    Vond je dit een nuttige review?
    1
    0
  • Mooi boek.

    Positieve punten

    • Meeslepend verhaal
    • Goede verhaallijn

    Negatieve punten

    • Moeilijk in te komen

    Haar goede hand van Marion Bloem is een boek dat handelt over een familie geschiedenis, familie banden en over wat het betekent om in Nederlands Indie in een Jappenkamp te hebben gezeten, ook nog eens met een handicap. En over wat de jeugd en het leven van de moeder van de schrijfster hebben betekend voor het leven van Marion Bloem zelf. Uit dit boek blijkt ook hoe moeilijk het voor de mensen uit de kampen is geweest om na de oorlog weer een leven op te bouwen. Dat gegeven werd en wordt nogal eens vergeten. Tijdens het lezen leef je mee met de personages, ze gaan voor je leven, je leert ze dan ook min of meer te begrijpen. Al zal Marion Bloem vast niet het achterste van haar tong hebben laten zien, denk ik en dat hoeft ook niet. En zoals al eerder vermeld, je gaat aan de hand van dit boek ook nadenken over je eigen jeugd en leven en dat roept zeker ook herinneringen op.
    Hoewel ik er in het begin even in moest komen ben ik blij dat ik dit boek heb mogen lezen.
    Ik ben nu ook benieuwd naar het eerdere boek van Marion Bloem, Geen gewoon Indisch meisje.

    Vond je dit een nuttige review?
    1
    0
  • Gevangen in perspectief en tijd

    Positieve punten

    • Goede verhaallijn
    • diepgang

    Negatieve punten

    • Moeilijk in te komen
    • Ingewikkeld verhaal

    Haar Goede Hand is een boek dat ik met veel interesse ging lezen, Jappenkampen, omgaan met een handicap, emigratie naar een koud kikkerland, strenge opvoeding en intreding van dementie zijn allemaal thema’s die meteen mijn interesse wekten.
    Marion Bloem weet in een mooi portret van ‘haar’ moeder deze thema’s allemaal aan bod te laten komen en mijn aandacht vast te houden, ware het niet dat dit me wel enige moeite kostte omdat Bloem op een warrige manier omgaat met haar gebruik van perspectief en tijd. Daarnaast is het lastig niet steeds Bloems eigen moeder voor je te zien. In een poging haar moeder te beschermen en haar personage als een fictief figuur op te voeren wordt ze verpakt in de dappere, stuurse, eigenwijze maar ook lieve Melanie Krijger, haar verhaal wordt verteld door haar dochter Sonia, die gaandeweg het verhaal steeds meer begrip krijgt voor haar moeder en waarom ze de persoon is geworden die ze aan het eind van haar leven is.
    Ondanks dat Bloem een mooi en waardig portret weet neer te zetten van Melanie blijft haar personage een beetje gevangen zitten in de perspectieven en tijd die Bloem door haar schrijfstijl weet te creëren. We komen een hoop te weten over Melanie Krijger, maar net als je denkt dat het ‘spannend’ wordt, wisselt het perspectief of de tijd en is dat moment weer verdwenen. Maar Marion Bloem heeft mijn aandacht vast kunnen houden met dit mooie portret en het volgende citaat op de laatste bladzijde van het boek vat de kern voor mij mooi samen:
    “En ik, ik heb uw lijden, uw offers, uw strijd, zelfs uw intimiteit ingezet om vrouwen als u te eren. En als dit zeer doet, lieve moeder, weet dan dat ik van u heb mogen leren dat de mens zonder pijn niet groeit.”

    Vond je dit een nuttige review?
    1
    0
  • prettige schrijfstijl

    Haar goede hand van Marion Bloem is een verhaal over familie, over geschiedenis en over de band van ouders en hun kinderen. Of het compleet autobiografisch is wordt niet geheel duidelijk. Herinneringen vloeien in elkaar over en krijgen hun eigen waarheid.
    Een indrukwekkend verhaal over Nederlands Indië, het leven in de jappenkampen en de tijd na de ‘bevrijding’ die niet perse vrijheid met zich mee had gebracht.
    Ik had nog niet eerder een boek van Marion Bloem gelezen, maar ik vind haar schrijfstijl erg prettig.

    Vond je dit een nuttige review?
    1
    0
  • een Must

    Prachtig boek!
    Aan de hand van fragmenten vertelt de schrijfster over de band met haar moeder en tegelijkertijd schetst zij een heel goed beeld over de achtergrond van de Indische Nederlanders. Humoristisch en aangrijpend. Mag van mij verplichte kost worden op de literatuurlijst.

    Vond je dit een nuttige review?
    3
    2

Prijsinformatie en bestellen

De prijs van dit product is 24 euro en 99 cent.
Op voorraad
Select
Voor 23:00 uur besteld, morgen in huis
Verkoop door bol
  • Prijs inclusief verzendkosten, verstuurd door bol
  • Ophalen bij een bol afhaalpunt mogelijk
  • 30 dagen bedenktijd en gratis retourneren
  • Dag en nacht klantenservice
Bezorgopties
  • Doordeweeks ook ’s avonds in huis

Vaak samen gekocht

Lijst met gekozen artikelen om te vergelijken

Vergelijk artikelen