Handboek voor de classificatie van psychische stoornissen DSM-5 handboek voor de classificatie van psychische stoornissen

Handboek wat niet kan ontbreken in de kast van professionals.

Ik ben ontzettend blij met deze aankoop. Het handboek geeft ontzettend veel aanvullende informatie tov de beknopte versie, zoals over prognoses en oorsprong. Echt een aanrader!

goed en duidelijk

Het is een degelijke samenvatting van de mening van een uitgebreid panel van experts en daardoor een goed basiswerk om te hebben/raadplegen.

Goed overzichtswerk. Noodzakelijk in elke praktijk.

Informatief. Toegankelijk, goed geschreven voor een handboek.

Iedere praktijk zou zo"n boek in z"n kast moeten hebben. Dit voorkomt dat zij de plank misslaan en een verkeerde diagnose gaan geven.. Beknopt en overzichtelijk en helder is de beschrijving van dit boek.Sommigen worden beinvleod door trends in de media en wie er maar enigzins op lijkt die krijgt dan al zo"n diagnose. Zoals bijvoorbeeld A.D.H.D. omdat iemand maar enigzins te druk is zonder de D.S.M handleiding te volgen die in dit boek staat. Sommige onderzoekers geven te snel deze diagnose. Ook Anorexia en Boulimia en het Borderlinesyndroom en A.S.P. anti sociale persoonlijkheidsstoornis.omdat het dan een populariteitspiek heeft gehaald in de media door bijvoorbeeld rechtszaken waar verdachten bij betrokken zijn geweest die zo"n aandoening zouden hebben. Dit boek voorkomt een oppervlakkige beoordeling door oppervlakkig verwerkte kennis. Je kunt mensen moeilijk van de regen in de drup brengen waar ze het dan wel eens over hebben gehad. Omdat dit een ernstige materie is

Onding, maar de minister stelt het verplicht voor diagnosticering

Zoals Frederick in de vorige beoordeling zegt: is de DSM een heel handig boek om te begrijpen waarom psychologen vaak de mist in gaan en verkeerde diagnoses stellen. Ik beheer een groep van slachtoffers van narcisme en ik zit ook in andere slachtoffergroepen. Ik doe dus veel onderzoek en ik praat heel veel met slachtoffers om ze te steunen. Eigenlijk hebben die slachtoffers te maken met psychopathie.
Heel veel slachtoffers zijn getraumatiseerd door het pest gedrag van hun narcistische of psychopathische partner. Ze gaan dan vaak naar klassieke psychologen of professionals omdat dit wordt terug betaald.
Wat mij opvalt is dat de professionals heel vaak een verkeerde diagnose stellen. Ze krijgen vaak de diagnose zoals van depressief tot bipolair tot relatie verslaafd en zelfs borderline, enz….
Slachtoffers worden zo mishandeld en gepest dat ze extreme emoties hebben bij de psycholoog. Op dit gedrag baseren ze dan een diagnose, terwijl het slachtoffers steun, kennis en richtlijnen nodig heeft. De diagnose is vaak na 15min. Of na de eerste kennismaking. Als resultaat hebben de slachtoffers er een trauma bij en zakken ze nog dieper in een putje. Slachtoffers van narcisme hun beste raad is bij slachtoffergroepen hulp zoeken. Daar zitten echt ervaren personen tussen.
Het valt duidelijk op dat maar heel weinig professionals het cluster B begrijpen en kunnen diagnoseren. Ze hebben er te weinig training in gehad en dat komt omdat de DSM op alle fronten fout zit. De fout zit in de opleiding.
Ik ben een onderzoeker in hart en nieren en ik pluis alles uit. Ik heb de DSM bestudeerd. Wat mij onmiddellijk opviel was dat enkel narcisme word beschreven. Een psychopaat en sociopaat staat er niet eens in. Hoe kunnen onze slachtoffers dan geholpen worden als de aandoening niet eens de DSM staat. Deze stoornis komt nochtans heel veel voor. En dit is een ECHTE stoornis.
Terwijl er experten genoeg zijn die zich bezighouden met psychopaten. Zoals kevin Duton (Engeland), Ramani Durvasula (Amerika), robert hare (canada), Sandra L Brown (Amerika), Dr. Frank Ochberg (Amerika). Doctor Ramani Durvasula heeft veel YouTube filmpjes en is heel actief.
Anderzijds staan er in de DSM stoornissen in die helemaal geen stoornis zijn. Het is zo vergezocht. Dus als je veel krapt aan je huid is dit een stoornis, terwijl jeuk altijd te maken heeft met een huid probleem zoals schimmel, candida of eczeem, enz... Dit probleem komt vanuit de darmen en niet vanuit het brein. Andere stoornissen zijn gerelateerd aan vergiftig van medicijnen en vaccinaties en foute voeding. Toxische stoffen zoals zwaar metalen geven neurologische problemen. Ook bepaalde additieven geven neurologische problemen. Bewerkte suiker is ook schadelijk voor het brein.
Tekort aan vitaminen en minderalen geeft ernstige depressie klachten. Overdaad aan toxische stoffen via voeding en medicijnen geeft ook depressieve klachten. Ga je dan een antidepressiva geven aan iemand, waar schadelijk stoffen in zitten? Er zijn onderzoeken gedaan naar antidepressiva. Er zitten zwaar metalen in die heel verslavend en schadelijk zijn voor het brein en je hart. Het geeft ook suïcidale gedachten. Maar een deftig nutriënt voorschrijven staat niet in de DSM?
Zou het niet handig zijn dat een psycholoog of psychiater ook een grondige opleiding krijgt in voeding, nutriënten en toxische stoffen.
Je kunt absoluut niet op 10 min een diagnose stellen en ook niet na 1 afspraak. observeren is GEEN geneeskunde. Je kunt pas een diagnose stellen als je het lichaam fysiek onderzoekt. De DSM staat vol gefantaseerde stoornissen in om mensen nog meer ziek te maken en om vooral medicijnen te kunnen verantwoorden.
In de jaren 50 bestonden er maar max 3 stoornissen. Toen bedachten er een paar psychologen: ooh ja ik wil ook doctor worden. Nu maken ze elk jaar nieuwe stoornissen bij. We zijn nu 2020 en we hebben al bijna 400 stoornissen. Waar komen al die stoornissen toch plots vandaan??? Hebben we in 2030 dan 600 stoornissen?

Deze versie van DSM-5 is vrij uitgebreid: het bevat een royale en goed begrijpelijke inleiding over de DSM en ook bij de aandoeningen zelf staat een uitgebreide beschrijving van de laatste inzichten over die aandoeningen.

Dit is een handig boek als je als actievoerder de verkeerde inzichten over jouw aandoening wilt aanpakken. Niet alleen snap je veel beter waar psychologen en psychiaters de mist in gaan bij wat zij "diagnose" noemen, je snapt ook beter waarom ze (zinloze) vragen stellen over allerlei zaken die wat jou betreft niets met je aandoening te maken hebben.

Wat mij betreft zou iedere actievoerder dit boek in de kast moeten hebben staan om uitgebreid in de media te kunnen citeren waar "professionele psychologen/psychiaters" de plank mis slaan. En hopelijk pakken -echt- professionele psychologen en psychiaters die kritiek op om dit te verwerken in een veel betere ICD-11 of DSM-6...