Helen Grace 8 - In de maneschijn Ebook Tooltip Ebooks kunnen worden gelezen op uw computer en op daarvoor geschikte e-readers. In het bos schuilt iets duisters

Geschreven bij Helen Grace 8 - In de maneschijn

Heel erg fijn om weer in het gezelschap van oude bekenden te verkeren – de intrigerende en stoere Helen natuurlijk, betrouwbare en moedige Charlie, slinkse persparasiet Emilia – en ook kennis te maken met een boeiend nieuw personage: brigadier Joseph Hudson. Je krijgt het gevoel dat er bij hem meer is dan er op het eerste gezicht lijkt te zijn… Ik ben benieuwd hoe dat zich gaat ontwikkelen!
Iets minder aandacht in dit deel voor het privéleven van Helen, maar genoeg om meteen weer sympathie te voelen voor deze bijzondere, maar ook eenzame dame. En de verhaallijn is zo al boeiend en spannend genoeg met die klopjacht op de moordenaar, dus ik vond het geen minpunt.

Wat onwijs jammer dat ik het boek alweer uit heb en nu weer zo lang moet wachten op een volgend deel! (Volgend voorjaar verschijnt er eerst een standalone van Arlidge: Kom je spelen? Ook héél benieuwd naar!) Ik heb namelijk weer ontzettend genoten van het super spannende en heerlijk vlot lezende avontuur van Helen, Charlie en de rest. Het verhaal was ontzettend meeslepend en niet weg te leggen; ik wilde alleen maar door, door, door! Net zoals ik van deze serie nog steeds alleen maar meer, meer, meer wil! Een Topserie met Toppersonages! Ik blijf fan!!

Geschreven bij Helen Grace 8 - In de maneschijn

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: op Goodreads staat dat dit het meest duistere deel tot nu toe is. Ik ben het daar niet mee eens. Althans…niet helemaal.

De moorden zijn gruwelijk, evenals de confrontatie met de dader, die in de boeken van Arlidge altijd aanwezig zijn en die erbij horen.

Wat mij juist opviel aan dit boek is dat hoofdpersoon Helen Grace behoorlijk positiever in het leven staat. Ze is nog steeds geen zonnestraaltje, maar voor haar doen lijkt het leven bijna leuk. Ze is in ieder geval minder destructief. Verfrissend om te lezen.

Daardoor is het contrast met de moorden wel extra groot. Hoe komt iemand er toen om zijn slachtoffers ondersteboven aan een boom te hangen? En met een kruisboog neer te schieten?

Gedurende het lezen wordt je als lezer een aantal keer op het verkeerde been gezet. De ene keer wat duidelijker dan de andere. Ik dacht op een bepaald moment toch echt op het goede spoor te zitten. Mooi niet dus. En dat blijft leuk.

Ondanks dat dit al het achtste deel is in de serie verveelt het mij nog niet. Ik vond het wel wat voorspelbaar worden, maar dit boek heeft dat gevoel, gelukkig, weer helemaal teniet gedaan.

Arlidge schrijft heerlijke boeken die verslavend zijn. Laat hem nog maar lekker doorgaan met deze serie! Al heb ik begrepen dat de volgende een stand alone zal zijn…

GOED

Geschreven bij Helen Grace 8 - In de maneschijn

Weer een goed boek van Arlidge. Spannend boek wat wel makkelijk weg leest.

Matthew Arlidge neemt je zoals gewoonlijk mee in een spannend verhaal. Vanaf de eerste pagina’s ben je mee en wil je verder lezen. Personage Helen wordt weer heel mooi neergezet net als nieuwe personages. Een sterk begin dat blijft aanzetten tot lezen met een spannend onverwacht maar toch logisch slot. Waarom Arlidge zijn boeken zo populair zijn? Omdat hij zijn verhalen zo boeiend, spannend en tot op de bodem weet te schrijven. De lezer is de grote winnaar. Fascinerend alweer.

Benieuwd naar de volgende!

In de maneschijn is deel 8 van de serie boeken over rechercheur Helen Grace.

Het is wel aan te raden de boeken in volgorde te lezen; start met ‘Alles in de wind’, dan ‘Schuitje varen’ (kortere verhalen), deel 1 ‘Iene miene mutte’, deel 2 ‘Piep zei de muis’ en deel 3 “Pluk een roos”, deel 4 “Klikspaan”, “Naar bed naar bed”, “wie niet weg is”, “klein klein kleutertje” en dan “In de maneschijn”.

Dit boek speelt zich vooral af in het bos, een totaal andere omgeving. De schrijver weet dit steeds goed te doen, zodat het niet te veel in hetzelfde vervalt. Ook is de soort moordenaar steeds van een ander type, waardoor de boeken interessant blijven.

De hoofdkarakters gaan mee van boek naar boek, waardoor je ze als lezer steeds beter leert kennen en ze als ‘echt’ personen gaat beschouwen en met ze meevoelt. Ook komen er nieuwe personages bij in het team, enkele van die karakters dragen bij aan het verhaal; omdat ze interessant zijn. Er wordt ook steeds uit vorige boeken aangehaald, waardoor keuzes en afwegingen een logische lading krijgen. Deze verwijzingen zijn te summier indien je de voorgaande boeken niet hebt gelezen.

Het verhaal ‘voelt’ anders aan, minder ‘kort maar krachtig’, de beschrijvingen zijn uitgebreider dan bij voorgaande boeken. Minder script-achtig, maar zonder het tempo en de spanning te verliezen.

Het karakter van Helen verandert langzamerhand. Ze wordt wat zachter, laat anderen meer toe en gunt zichzelf ook een keer een beetje geluk.

De moorden zijn echt weer gruwelijk, wat een verterende woede al niet los kan maken in een persoon…
Het is en blijft fictie, zeker niet alles is reëel, sommige stuken overbodig, je ziet wel veel terug komen uit vorige boeken, soms zelfs bijna dezelfde zinnen. Maar over het algemeen erg verslavende boeken.

Geschreven bij Helen Grace 8 - In de maneschijn

Alweer een super goed boek van Arlidge. Zeker een aanrader. Lees wel eerst de andere delen!

Goed boek

Deze reeks is en blijft goed.

Alweer een top boek uit de Helen Grace serie

Helen Grace in het bos, dat is eens iets anders dan misdaad in de stad.
Er is een monster actief in het bos. Kampeerders worden vermoord en gruwelijk tentoon gesteld. Ze zijn vermoord met pijl en boog, leeggebloed. Je moet al erg ziekelijk zijn om zoiets te doen.
De beschrijving van de zoektochten in het bos zijn gedetailleerd en omdat het regent of donker wordt, ziet men vanalles dat er niet is en wat men moet zien, ziet men niet. Het bos is geen fijne omgeving meer.
De minst favoriete nieuwsreporter van Helen is ook weer van de partij en ze stookt de bevolking goed op, angst waart door campingland.
Maar de zaak geraakt niet opgelost, amper aanwijzingen en de tijd dringt.

Ik heb in dit boek een veel zachtere Helen gezien dan in de voorgaande boeken, ik kende haar bijna niet terug. Als je dit afzet naast het eerste deel, dan is ze bijna een softie geworden. Als harde bitch vond ik haar eigenlijk leuker.
Dit boek leest heel erg vlot en omdat je wil weten wie de dader is en hoe alles in elkaar zit, blijf je ook maar verder lezen. De korte hoofdstukken lenen zich daar ook prima voor.