Hello Like Before Deluxe

Dame Shirley Bassey heeft door de jaren heen prachtige albums gemaakt en ik ben al lange tijd een bewonderaar van haar. Echter dit album had beter niet opgenomen kunnen worden. Na haar eerdere werk, kan dit album eigenlijk alleen maar teleurstellen. De eerste twee nummers "This is what you are" en "Englishman in New York' stellen nog hoopvol. Daarna komt "Fever" een nummer dat al vele malen is gecoverd en deze versie voegt niets toe, haar versie ontbeerde de voor dit nummer zo belangrijke licht erotische ondertoon, Shirley's versie klink glad en zakelijk. "I'm still here" gaat ook niet helemaal goed, ik raad iedereen aan de orginele versie van Eartha Kitt te beluisteren. Dan het dieptepunt van het hele album, "Mac Arthur Park" Het origineel van Richard Harris en de top-cover van Donna Summer (low en up tempo) zijn nog nooit geëvenaard, sommigen kwamen dichtbij, maar de versie van Shirley voelt haast als een verkrachting van dit klassieke nummer, sorry voor de fans, maar dit is niet om aan te horen. "Wild is the wind" blijft steken op een gemiddelde versie. De re-recording van "Goldfinger" had voor mij niet gehoeven. Dan komt een werkelijk heerlijke versie van "Diamonds are a girls best friend", een feestje om haar te horen in dit duet met Paloma Faith!! dan volgen drie gemiddelde songs "Here's to life", "It was a very good year" en "hello like this" aardig maar niet memorabel. Het "We got music" is een beetje een vreemde eend in de bijt, ik weet niet goed wat ik er van moet denken. Als afsluiter eindelijk opgenomen in de studio door Shirley "Hey Jude" van de Beatles. Op eerdere live albums van haar staan echter betere versies. Kortom een album leuk voor de die-hard fans, maar als het enthousiasme is vervaagd van een nieuw Shirley Bassey studio album, zullen ook zij moeten toegeven, dat dit zeker niet een van haar beste albums was, voor mij was het een teleurstelling, maar toch zal Shirley Bassey altijd één van mijn favorieten blijven, we kunnen geen van allen altijd op onze top presteren en wel geweldig om op haar leeftijd nog zo'n project te ondernemen.

Jawel , aan haar stemgeluid op deze CD zou je het niet geloven , maar ze is echt 78 jaar .
Ze heeft totaal nog niets aan kracht ingeboet , de stem is zelfs met het klimmen der jaren warmer geworden.
Men wordt hier geweldig door verrast , en op deze CD heeft ze Goldfinger bewust opnieuw opgenomen met The Royal Philharmonic Orchestra omdat ze vond dat ze het nummer bij de orginele opname verkeerd inzette .
U mag dat zelf beoordelen als u naar deze CD luistert .
De Dame heeft met deze CD wéér gescored!!!!!!!!!!!

In 2009 verraste Dame Shirley Bassey ons met haar prachtige album The Performance, waar nummers op staan die bijna allemaal speciaal voor haar geschreven zijn. Wat mij betreft is dit nog steeds een van de mooiste CD's die ik in de afgelopen vijf jaar gehoord heb. Met Hello Like Before evenaart Bassey dit succes naar mijn mening niet geheel, vandaar geen vijf, maar vier sterren. De marketing rondom dit album is zowel in de UK als daarbuiten ronduit slecht te noemen; het is werkelijk onvoorstelbaar dat Sony hier niet meer werk van gemaakt heeft. Ik denk dat in Nederland alleen de echte 'die-hard' fans van het bestaan van deze CD op de hoogte zijn. En dat is erg jammer, want ondanks de tamelijk slechte 'officiële' kritieken, staan er werkelijk prachtige nummers op: een heerlijke jazzy uitvoering van An Englishman in New York (jawel, Englishman), Fever, een bijzonder emotionele McArthur Park en wonderschone uitvoeringen van Wild is The Wind en Here's to Life, een nieuwe Goldfinger (vanwege twee verkeerde noten in het origineel uit 1964, volgens Bassey) en een lollige Diamonds are a Girl's Best Friend met Paloma Faith. Het orkest (Royal Philharmonic Orchestra) onder leiding van Stuart Barr speelt werkelijk fenomenaal. Vooral de arrangementen in McArthur Park zijn heerlijk over the top!

Opgenomen in Abbey Road, dan verwacht je niet zo'n rommelige mixing (dit is dan ook de grootste kritiek op het album), Bassey's stem is bij sommige nummers zo nu en dan wat te prominent aanwezig. Desalniettemin heeft wat mij betreft haar stem niet aan kwaliteit ingeboet, integendeel, en zal dit een CD blijven waar ik ook in de toekomst graag naar zal luisteren. Een hele prestatie voor iemand dit inmiddels 61 jaar in het vak zit. De DeLuxe Edition van deze CD is mooi verzorgd en in het bijbehorende boekje zijn een aantal leuke anekdotes en beweegredenen voor het kiezen van deze nummers te lezen.

Laten we ondanks haar leeftijd (77!) hopen dat dit niet Dame Shirley's laatste album is.