Het appartement

Geschreven bij Het appartement

Denk nou niet dat “het appartement” erg lijkt op “het huis waar jij van hield”. Het heeft een totaal andere sfeer en ritme. Eigenlijk is dit een “oud boek”, van Tatiana de Rosnay, dat in 1998 is geschreven, maar na haar andere successen nu ook is uitgegeven. Laat me je vertellen dat ook dit boek heel goed is.

De Française Colombe is de hoofdpersoon in dit verhaal. Ze vindt een nieuw appartement waar ze met haar man en jongenstweeling gaat wonen. ’s Morgens werkt ze bij een uitgeverij als ghostwriter, vervolgens eet ze tussen de middag met haar jongens en werkt ze ’s middags verder thuis aan het boek waar ze mee bezig is. Ze is verrukt van het nieuwe lichte appartement met de ruime kamers en het uitzicht op het park. Wat zal ze hier heerlijk kunnen werken. Misschien vindt ze dan eindelijk eens de moed om aan een eigen roman te beginnen. Binnen no-time heeft ze het gezellig ingericht met hun eigen spulletjes. Echtgenoot Stéphane heeft het appartement gezien en was er blij mee, maar is de eerste dagen nog niet aanwezig, omdat hij op zakenreis is. Dat is hij vaak. Wanneer Colombe na een dag van uitpakken en slepen haar bed in duikt, valt ze tevreden in slaap. Helaas duurt dat niet heel lang, want om 3.00 uur wordt ze wakker van een hard geluid. Daar is ze tenminste van overtuigd. Nù hoort ze niets meer. Nu houden de nog onbekende geluiden van het gebouw zelf haar wakker. De volgende nacht gebeurt hetzelfde en Colombe probeert erachter te komen waar het geluid vandaan komt. Omdat het geluid en later de muziek er niet zijn als manlief thuis is, gelooft hij haar niet. De bovenbuurman, de dader, reageert niet op aanbellen, opbellen en briefjes. Colombe wordt steeds wanhopiger van de slapeloze nachten en ergernis. Als haar boosheid het toppunt heeft bereikt, waardoor haar schroom en verlegenheid verdwijnt dàn…

In het voorwoord stond dat het boek erg traag op gang komt. Daar ben ik het niet mee eens. Het boek bevatte precies de goede snelheid. Het boek had een goede verhaallijn, goed plot en bevatte genoeg spanning om snachts door te lezen.

Geschreven bij Het appartement

Dit boek zojuist uitgelezen. Nog nooit heb ik een boek een slechte beoordeling gegeven, dit is voor mij dan ook de eerste Keer.

Ik heb met veel plezier al meerdere boeken van Tatiana de Rosnay gelezen, maar dit boek vond ik een enorme tegenvaller. Ik weet dat het boek dit keer een thriller is, maar normaal gesproken lees ik ook dit genre boeken graag.
De personages zijn totaal niet uitgewerkt. Sommige 'verhaallijnen' kunnen gewoon niet kloppen, sluiten niet goed op elkaar aan. Voor een thriller een slecht uitgewerkt verhaal, dat veel beter had gekund. Met name van deze schrijfster. Heel, heel jammer!

Tatiana de Rosnay, auteur van het indrukwekkende "Haar naam was Sarah" verrast ons door haar eerder geschreven verhaal "Het appartement" nu, 10 jaar later, uit te geven zonder ook maar iets daaraan te veranderen.

Als Colombe met haar man en kinderen verhuist naar een mooi appartement denkt ze daar haar geluk te vinden. Niets is minder waar als haar bovenbuurman tot vervelends toe van zich laat horen. Colombe verandert van een ingetogen rustige vrouw in een getergde en op wraak beluste tegenstander die koste wat het kost vecht voor haar eigen welzijn.

Dit boek begint zoals Tatiana zelf in een voorwoord aan haar lezers schrijft traag, heel traag. Halverwege het boek is er dan ook nog maar weinig gebeurd en hoop ik vurig op wat vaart en actie. Het verhaal kabbelt langzaam voort als een lazyriver zonder enige stroomversnelling en dat vind ik heel erg jammer. Vanaf de tweede helft van het boek komt hier gelukkig verandering in en gaat het van redelijk saai over naar uitermate boeiend. Meer vaart en extreem spannende acties van Colombe zorgen ervoor dat je blijft lezen en ook blijft hopen dat het toch nog goed afloopt. Het appartement is, weliswaar een beetje laat, uiteindelijk toch een bijzonder aangename pageturner. Opvallend vind ik aan de schrijfstijl van Tatiana dat vooral de uiterlijke kenmerken van haar personages tot in details worden beschreven. Ze laat over het algemeen weinig aan de verbeelding van de lezer over, maar dat is in dit boek allesbehalve storend. Verder geen moeilijke zinnen of uiterst geconcentreerd lezen maar gewoon genieten van het verhaal met als doel en Tatiana's droom, je de hele nacht te laten lezen. De opbouw van het verhaal had beter gekund zodat het direct interessanter zou zijn om door te lezen en het boek had wat mij betreft veel dikker mogen zijn. Toch geef ik het 3 sterren want ik heb er met name door de tweede helft wel degelijk van genoten. Totaal niet vergelijkbaar met "Haar naam was Sarah" maar voor de lezer die houdt van langzaam opvoeren en vervolgens met alle remmen los zien waar je uitkomt, is dit boek zeker de moeite waard.

Geschreven bij Het appartement

Er is een groot aantal gegadigden om in aanmerking te komen voor een appartement. Colombe Barou wordt, omdat ze zo'n keurige uitstraling heeft, geselecteerd. Niet veel later verhuist ze, samen met haar man en twee kinderen, naar de nieuwe woning. Haar man heeft een drukke baan en is daardoor veel op reis. Als hij weg is heeft Colombe iedere nacht last van haar bovenbuurman. Hij houdt haar met muziek uit haar slaap. Colombe gaat zich er steeds meer aan te ergeren en begint te lijden onder het voortdurende slaaptekort. Ze verandert van een rustige, wat bedeesde vrouw in een felle tante die zich niet meer op de kop laat zitten. En ze besluit wraak op de buurman te nemen. Maar wordt het daardoor niet van kwaad tot erger?

Tatiana de Rosnay is vooral bekend door haar roman Haar naam was Sarah. Deze roman, maar ook haar andere, hebben over het algemeen een emotioneel karakter. Met Het appartement is De Rosnay een, mogelijk eenmalig, andere richting ingeslagen. Want het boek heeft, zo geeft ze zelf aan, meer weg van een thriller.

Het appartement begint als een 'normale' roman. In een rustig, misschien zelfs wat gezapig, tempo verhaalt De Rosnay hoe het dagelijkse leven van Colombe eruitziet. Niets wijst erop dat het boek thrillerachtige elementen heeft. Dit verandert echter in de loop van het verhaal. Dan begint de spanning toe te nemen. Geen zinderende spanning, maar als lezer heb je vanaf dat moment wel aldoor het gevoel dat er wat staat te gebeuren.

De schrijfstijl van Tatiana de Rosnay is kort en bondig. Dat maakt dat het boek prettig leesbaar is. Door de toch wat eenvoudige manier van schrijven vlieg je er, hoewel het boek zeker niet uitblinkt in tempo, er wel snel doorheen. Misschien dat dit er de reden van is dat het nergens begint te vervelen.

Dat het boek niet al te diepgaan is, is eveneens te merken aan de uitwerking van de personages. Deze is vrij oppervlakkig en alleen van Colombe, hoewel dat ook beperkt is, komt de lezer wat meer te weten. De overige personages blijven, ondanks dat ze een belangrijke rol in het verhaal spelen, helaas wat onderbelicht.

Het appartement is geen roman met een bepaalde boodschap. Wel is het een boek waarbij je je afvraagt hoe je zelf zou reageren als je met een soortgelijke situatie te maken krijgt. Maar dat het psychisch wat met je doet, is een redelijke zekerheid. De Rosnay zet de lezer daarom wel aan tot wat nadenken. En wellicht is dat wat ze wilde bereiken.

Geschreven bij Het appartement

een boek dat je pakt ,en uitleest zonder te stoppen,indrukwekkend.

een aanrader.

Dinsdag, 12 juni 2012 kreeg ik een email van uitgeverij Artemis. Ik had me opgegeven voor de #VirtueleBoekenclub als #VIPlezer van het boek Het Appartement van Tatiana de Rosnay (van o.a. Haar naam was Sarah). En jaaaa, ik zat erbij! Wat leuk! De donderdag erop lag het boek al in de brievenbus. Gauw de enveloppe opengemaakt en hoewel ik in een ander boek aan het lezen was, ben ik toch direct begonnen met lezen. Iets wat ik eigenlijk zelden doe, omdat ik gewoonweg niet twee boeken tegelijk kan lezen. Maar in dit geval bleek dat toch anders. Dit was zo’n ander boek dat het geen probleem leek, sterker nog; Tatiana haar droom was bijna uitgekomen: de lezer de hele nacht te laten lezen!! Dat dit niet uitkwam komt door het feit dat ik een zoontje van 4 maanden heb en ik niet aan één stuk door kan lezen.

Wat een geweldig boek! Tatiana schrijft zelf in haar voorwoord dat het boek traag van start gaat, maar dat ben ik absoluut niet met haar eens. Het leest als een trein die rustig op gang komt, goed op stoom raakt en als een razende Roeland verder reist. De spanning druipt van het boek af, als condens van het stoom van diezelfde trein. Ik lees voornamelijk ‘s avonds en ‘s nachts en elk vreemd geluid deed me verstarren omdat het boek me helemaal in zijn greep had. Wat als die buurman ineens mijn buurman bleek te zijn?!? Kortom; een intrigerend, super spannend boek wat leest als een trein! Dit mag je niet missen!

Geschreven bij Het appartement

Tof verhaal. Vlot geschreven. Het wordt alsmaar spannender, je wil gewoon blijven verder lezen!! Maar ook weer niet té spannend dat het eng of akelig wordt. Voor mij een echte aanrader!

Hoewel het boek me bleef boeien, vind ik het verhaal wel zo onwaarschijnlijk dat ik me aan het einde eigenlijk bedrogen voelde.
Sorry, maar 3 sterren. Voor mij geen toppertje.

Zeer goed